بسیاری از کانالهای سنتی و نیمهمدرن آبرسانی در روستاهای گیلان به دلیل انباشت گلولای و زباله دچار انسداد و آلودگی شدهاند. این بحران، عملکرد کشاورزی و تولید برنج را تهدید می کند.
مسئول کلینیک بازپروری حیاتوحش پردیسان گفت: نظر قطعی در مورد اینکه توله خرس گم شده در پارک پردیسان ربوده شده یا فرار کرده، قابل اظهار نیست.
آخرین گزارش شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره تحولات جمعیتی، تصویری نگرانکننده از آینده ایران ترسیم میکند؛ کشوری که در حال عبور از پنجره جمعیتی، با سرعت به سمت سالخوردگی، کاهش زادآوری و بحران نیروی کار پیش میرود. با کاهش نرخ باروری به ۱.۶۵ فرزند و هشدار درباره رسیدن به رشد جمعیتی صفر تا سال ۱۴۰۹، سیاستگذاران همچنان به نسخههایی سیاسی و سنتی متوسل شدهاند؛ بیتوجه به ریشههای واقعی بحران از جمله بیکاری، مهاجرت، تورم، مسکن و تحولات سبک زندگی نسل جوان.
در حالی که جمعیت جهان از مرز ۸ میلیارد نفر گذشته و کشورهای پرجمعیتتری چون هند و چین درگیر کنترل رشد جمعیتاند، ایران با بحرانی از جنس دیگر دستوپنجه نرم میکند: نرخ زاد و ولد به زیر سطح جایگزینی رسیده، جمعیت جوان در حال کاهش است و پیری، به تهدیدی جدی برای آینده تبدیل شده. این گزارش نگاهی دارد به تازهترین آمار جهانی، تجربه کشورهایی با وضعیت مشابه، و ظرفیت واقعی ایران برای یک جمعیت «سالم» و پایدار.
در میان اخبار هراسانگیز از گرمایش زمین و نشستهای بیحاصل سیاستمداران، کمتر کسی به نقش خودش در این فاجعه جهانی فکر میکند. اما حقیقت این است که بحران اقلیمی نه فقط از کارخانههای دودزا، که از اتاقخوابهای ما، کولرهای گازیمان و سبد خرید آنلاینمان تغذیه میشود. ما تنها مصرفکننده نیستیم؛ ما بخشی از ماشینی هستیم که زمین را گرمتر، آلودهتر و نابرابرتر میکند. اما اگر مقصریم، شاید هنوز قهرمان هم بشویم.
رکنا، ایران به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانهای جهان تبدیل شده است. دکتر حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران، در گفتوگو با رکنا از بیعملی دولت، نگاه امنیتی به مسئله اقلیم، و ناتوانی ساختاری سازمان محیط زیست پرده می گوید. او تأکید میکند که ایران بدون پیوستن به معاهده پاریس و بدون ارادهای سیاسی برای عبور از اقتصاد نفتی، نهتنها در مهار بحران اقلیمی ناکام است، بلکه به سمت فاجعهای زیستمحیطی گام برمیدارد.
رکنا، باز هم یک خبر کوتاه و تکراری اما تکاندهنده: مرگ کارگری دیگر زیر آوار بیکفایتی و بیتوجهی. امیر خسروی، کارگر معدن «شهید نیلچیان» در چهارمحال و بختیاری، قربانی تازهای شد از سلسله فجایعی که سالهاست در سکوت و بیعملی تکرار میشود. عباس قادریپور، کارشناس ایمنی معدن، در گفتوگویی بیپرده از تکنولوژی ۶۰ سال پیش، گازسنجهای زنگزده، تهویههای غیرفعال، و حذف رانتی مشاوران ایمنی پرده برمیدارد و هشدار میدهد: «معدن زغالسنگ تا وقتی با قانون و تکنولوژی بهروز نشود، نه محل کار، بلکه میدان مین است.»
در طول ۱۲۵ سال گذشته، جنگها و درگیریهای نظامی با بیش از ۱۳۰ تا ۲۳۰ میلیون قربانی، مرگبارتر از تمام زلزلهها، سونامیها، سیلها و خشکسالیهای ثبتشده در تاریخ بودهاند. بر پایه تحلیل دکتر مهدی زارع، استاد زمینشناسی، در همین بازه زمانی، سوانح طبیعی مجموعاً حدود ۹۵ میلیون قربانی داشتهاند، که بخش عمدهی آن ناشی از قحطیهاییست که خود نیز ریشه در جنگ، سرکوب و سوءمدیریت انسانی دارند. این آمار نشان میدهد فاجعهبارترین بحرانهای بشر، بیش از آنکه از دل طبیعت برخیزند، ساخته دست انسان بودهاند.
تهران دیگر زیر گردوغبار دفن نمیشود، در آن خفه میشود. تابستان ۱۴۰۴ هم مثل سالهای گذشته، نفس پایتخت را ذرات معلق بریدهاند، اما آنچه بیش از آلودگی هوا آزاردهنده است، شکل عجیب مدیریتیست: نهادهایی که باید برای مقابله با این بحران پیشقدم باشند، تنها تماشاگرند؛ هشدار میدهند، اما کاری نمیکنند. در حالی که سلامت مردم در گرو تصمیمهای فوری و اقدامهای واقعیست، گویا فقط یک کار بلد هستند: گفتن آنچه مردم پیش از آن با ریههایشان فهمیدهاند.
در حالی که سازمان حفاظت محیط زیست از مشاهده همزمان پنج یوز آسیایی در پارک ملی توران خبر داده، برخی کارشناسان احتمال دادهاند که این گروه ممکن است همان خانواده معروف «مهشاد» باشد؛ مادهی یوزی که سال گذشته همراه با چهار تولهاش ثبت شده بود. با وجود کیفیت پایین تصاویر و فاصله زیاد از محل رؤیت، این فرضیه که مهشاد و فرزندانش از زمستان گذشته تاکنون زنده ماندهاند، امید تازهای برای بقای یوز آسیایی در ایران ایجاد کرده است.