سالهاست اهالی یکی از روستاهای بخش پاپی لرستان با حسرت به آن سوی رودخانه مینگرند؛ جایی که نبود یک پل ارتباطی ساده، نه تنها راه دهها روستا را مسدود کرده بلکه خسارتهای مالی و جانی بیشماری بر جای گذاشته است. مردم خسته از وعدههای تکراری حالا از استاندار و مسئولان عمرانی میخواهند که پیش از وقوع فاجعهای دیگر، به دادشان برسند.
در حالی که ایران با بحران بیسابقه تخریب جنگلها، فرسایش خاک و خشکیدگی مراتع روبهروست، دولت با یک مصوبه جنجالی سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور را منحل کرد؛ تصمیمی که به باور کارشناسان نه تنها در تضاد با قانون برنامه هفتم توسعه است بلکه میتواند راه را برای قاچاق چوب، تغییر کاربری اراضی و تشدید بحران زیستمحیطی هموار کند.
رکنا، نرخ تورم سالانه تیرماه ۱۴۰۴ با رسیدن به ۳۵.۴ درصد، افزایشی ۱.۳ واحد درصدی نسبت به خردادماه را نشان میدهد؛ روندی که نهتنها قدرت خرید خانوارها را تحت فشار قرار داده، بلکه فاصله دستمزد واقعی کارگران از هزینههای سبد معیشت را بیش از پیش افزایش داده است.
حقوق کارگران پیش از رسیدن به روز دهم ماه به پایان میرسد و خانوادهها هر روز در برابر افزایش سرسامآور قیمتها دست خالی میمانند. ماده ۴۱ قانون کار، که بهصراحت تعیین حداقل دستمزد بر اساس نرخ تورم و سبد معیشت را «الزامآور» کرده است، تاکنون به دلیل ضعف در اجرا نتوانسته سفره کارگران را محافظت کند.
در حالی که ایران در میانه مرداد و زیر سایه بحران بیآبی به سر میبرد، گزارش ۲۴ ساعت گذشته هواشناسی نشان میدهد تنها ۶۵ شهر کشور شاهد بارش بودهاند و مجموع باران ثبتشده در سراسر ایران به حدود ۲۰۳ میلیمتر رسیده است؛ رقمی که عمدتاً در نوار شمالی متمرکز شده و بخش وسیعی از کشور همچنان در عطش آب میسوزد.
دولت از مردم میخواهد آب و برق را قطرهچکانی مصرف کنند، اما ۳۰ درصد آب تهران پیش از رسیدن به خانهها در لولههای فرسوده ناپدید میشود و شبکه برق با وجود ۷۵ درصد خانوار کممصرف همچنان خاموشی میدهد. مردم سهم خود را پرداختهاند، اما سیستم هنوز بدهکار است.
ایران امروز درگیر بزرگترین فاجعهٔ آبی تاریخ خود است؛ از تالابهای خشکیدهٔ سیستان تا سدهای تهی جنوب، از کشاورزی پرت مصرف شرق تا شهرهای تشنهٔ غرب. این بحران نه فقط یک مسئلهٔ محیطزیستی که تهدیدی مستقیم برای امنیت ملی، اقتصاد و آیندهٔ میلیونها ایرانی است. تا وقتی مدیریت غلط و سیاستهای نادرست ادامه داشته باشد، «روز صفر» نه فقط یک هشدار، بلکه یک واقعیت نزدیک و قطعی است.
رکنا، دکتر مریم سامانی، روانشناس بالینی، در واکنش به پرونده فجیع قتل و آزار جنسی ایلیا، کودک ۹ ساله، تأکید میکند که برچسبزنی به افراد بدون ارزیابی تخصصی درست نیست و راهکار اصلی کاهش این فجایع، آموزش خانوادهها، مراقبت از کودکان و ایجاد سازوکارهای پیشگیرانه مانند خطوط تلفنی محرمانه است.
رکنا، جمعی از جوانان تحصیلکرده کشور که در انتظار ورود به دانشگاه فرهنگیان و آغاز مسیر تدریس هستند، بیش از یک سال است که برای افزایش سن پذیرش از ۲۴ به ۳۰ سال پیگیری میکنند؛ اما وعدهها همچنان در حد حرف مانده و مسئولان پاسخ روشنی نمیدهند، در حالی که دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی تأکید کرده بررسی این موضوع در دستور کار است اما نتیجهای هنوز اعلام نشده است.
پلنگی دیگر در ایران کشته شد.در بیست سال گذشته، مسیر مرگ پلنگها را میتوان روی نقشه دنبال کرد، دنا، قوچان، رودسر، سیاهکل، قائمشهر، خراسان رضوی... هر نقطه یک داستان دارد؛ یکی با گلوله شکارچی، دیگری زیر چرخ کامیون، سومی با تلههای سیمی یا طعمه مسموم. نمودارهای غیررسمی میگویند مرگومیر غیرطبیعی این گونه روندی صعودی دارد؛ یک بحران واقعی که هر سال پررنگتر میشود.