رکنا، چرا هنوز بعد از دههها، وقتی زمین میلرزد، همه میپرسند «چند ریشتر بود؟» در حالی که دانشمندان مدتهاست سراغ مقیاسهای دقیقتری رفتهاند، نام "ریشتر" همچنان بر دهان رسانهها و ذهن مردم باقی مانده. داستان مقیاسی که به نام یک انسان ثبت شد، روایت جذابی از قدرت علم، رسانه و حافظهی جمعی است.
در دورانی که چالشهای پیچیده اقتصادی، تحولات جمعیتی، و انقلابهای فناورانه شکل آینده جوامع را تعیین میکنند، تنها ملتی میتواند مسیر پیشرفت را با اطمینان طی کند که آموزش را به ابزار توانمندسازی نسلهای خود بدل سازد. دکتر سعید قاسمیان با نگاهی ژرفنگر، آموزش و پرورش را نهتنها کلید عبور از بحرانها، بلکه ریشهدارترین راهحل برای ورود به عصر نوین توسعه علمی، اقتصادی و فرهنگی میداند؛ آن هم با محوریت سواد مالی، مهارتهای زندگی و پرورش هوشمند سرمایههای انسانی.
در حالی که دختران ایرانی با مشارکت ۶۳ درصدی در کنکور سراسری ۱۴۰۴ بار دیگر نشان دادند که مشتاق و آماده ورود به عرصههای علمی و حرفهای هستند، بازار کار همچنان برای آنها قفل است؛ قفلی که کلیدش نه در تخصص و توانایی، که در وابستگی سیاسی و سهمخواهی جناحی تعریف شده است. حسین حبیبی فعال کارگری به رکنا گفت: زنان نباید منتظر بمانند تا آنها را تحویل بگیرند،حرکت کنند چرا که فرصتها از آن کسانیست که مطالبهگر هستند و در میدان حضور دارند.
در میانه طوفان افسردگی و افزایش بیسابقه آمار خودکشی در ایران، «روز ملی فهرست آرزوها» همچون فانوسی کوچک در تاریکی بحران روانی کشور ظاهر شده است. با آنکه یکسوم ایرانیان درگیر اختلالات روانی هستند و نرخ خودکشی هر ساله رکورد جدیدی ثبت میکند، حالا این سوال پیشروی جامعه قرار دارد: آیا نوشتن آرزوها میتواند فراتر از یک حرکت نمادین، به زخمهای روانی عمیق ما التیام ببخشد؟
رکنا، در کشوری که تورم مزمن و بحرانهای اقتصادی، هر روز سفرهها را کوچکتر میکنند، نظام آموزشی همچنان نسبت به آموزش مالی به کودکان بیاعتناست. در حالی که مفاهیم سادهای مثل بودجهبندی و پسانداز میتوانند نسل آینده را در برابر بحرانها مقاوم کنند، هنوز خبری از آنها در کتابهای درسی نیست. چرا مدارس، کودکان را بیسلاح وارد میدان نبرد اقتصادی آینده میکنند؟
رکنا، به گفته دکتر مهدی زارع، استاد زمینشناسی، زمینلرزه ۶.۲ ریشتری امروز در دریای مرمره فقط یک زلزله نبود، بلکه زنگ بیدارباشی بود برای گسلی که از سال ۱۷۶۶ تاکنون آرام گرفته اما حالا آماده انفجار است. گسل شمالی آناتولی، درست در نزدیکی استانبول، بیش از ۲۵۰ سال است که تنش زمینساختی در خود انباشته و به گفته زارع، وقوع زلزله امروز میتواند آغاز یک واکنش زنجیرهای باشد. با احتمال وقوع زلزلهای با بزرگی بیش از ۷ تا سال ۲۰۴۰، استانبولِ ۱۶ میلیونی بر آستانه فاجعهای ایستاده که میتواند یکی از بزرگترین فجایع طبیعی قرن لقب بگیرد.
مردی ۲۷ ساله در تهران به اتهام آزار و اذیت جنسی چند پسر بچه بازداشت شده است. او ادعا کرده که در کودکی خود قربانی تعرض جنسی بوده است؛ ادعایی که در پروندههای مشابه به یک الگوی دفاعی تکراری بدل شده. اما آیا واقعاً این چرخه خشونت قابل پیشبینی و کنترل است؟ برای پاسخ به این سوالات و تحلیل این رفتارها، به سراغ دکتر علی ناظری آستانه، سکستراپ و رواندرمانگر رفتیم. او در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی رکنا، پرده از زوایای روانی و اجتماعی این جرایم برداشت و بر لزوم پیشگیری و برخورد قانونی تأکید کرد.
وقتی جامعهای کتاب نمیخواند، طبیعی است که تحلیلگری، تفکر انتقادی، گفتوگو و مدارا جای خود را به سطحینگری، خشونت کلامی و قضاوتهای فوری بدهد. در چنین شرایطی، رسانهها به جای آگاهیبخشی، به بلندگوهای تبلیغاتی بدل میشوند، و جایگزین «خواندن» میشود «دیدن»، آن هم از نوع فستفودیاش: کلیپ، استوری، شایعه.
تعرفههای میلیونی درمان برای کودکان مبتلا به اوتیسم باعث شده تا این درمان، از حق درمانی به یک کالای لوکس تبدیل شود. درحالیکه خانوادهها برای تأمین هزینهها مجبور به فروش داراییها یا گرفتن وام هستند، نبود حمایت های کافی در مراکز توانبخشی این بحران را تشدید کرده است.
یک پدر، یک چاقو، یک خیابان. و فاطمه، دختری که زیر تیغههای پدرش جان داد، نه در خلوت خانه، بلکه در برابر چشمان رهگذران. آنچه این قتل را به فاجعه تبدیل میکند، فقط جنایت نیست؛ تماشای خاموش و بیواکنش مردمیست که دیدند، دانستند، و عبور کردند. در صحنهای که زنان دویدند و فریاد زدند، مردان سکوت کردند و گذشتند. این فقط یک قتل خانوادگی نیست؛ این سندیست بر فروپاشی همدلی، بحران سرمایه اجتماعی است.