رکنا، حادثهی مرگبار در آزمایشگاه دانشکدگان فنی دانشگاه تهران بار دیگر ضعف جدی در زیرساختهای ایمنی دانشگاههای کشور را آشکار کرد؛ رخدادی که به جان باختن یک دانشجو و مصدومیت دو نفر دیگر انجامید و ضرورت بازنگری فوری در استانداردهای ایمنی آموزش عالی را برجسته ساخت.
پایان تابستان ۱۴۰۴ برای کشاورزی جنوب ایران، پایان یک فصل نبود؛ آغاز بحرانی عمیقتر بود. شوری و افزایش EC آب، همراه با افت جریانهای کارون و اروند، نخلستانهای آبادان را به مرز نابودی رسانده است. آنچه امروز در اروندکنار و روستاهای پیرامون دیده میشود، صرفاً خشکی چند نخل نیست؛ فروریختن یک نظام تولیدی، معیشتی و اجتماعی است که بر پایه آب شیرین و نخیلات بنا شده بود. کشاورزان با حسرت میگویند: «این وضعیت محصول جنگ و تحریم نیست؛ نتیجه سالها مدیریت غلط منابع آب است».
رکنا، با وجود آنکه اصل پنجاهم قانون اساسی، حفاظت از محیط زیست را وظیفهای همگانی و فراتر از منافع اقتصادی میداند، امروز ایران شاهد نابودی شتابان طبیعت است؛ جنگلهای هیرکانی در حال احتضار، تالابها خشکیده، دشتها فرونشسته و هوا و آب کشور به مرز بحران رسیدهاند. سازمان حفاظت محیط زیست که باید سپر طبیعت باشد، به نهادی بیقدرت و منفعل بدل شده است؛ نتیجه، سرزمینی است که هر روز بیش از دیروز به سمت بیآبی، بیجنگلی و بیجانوری پیش میرود.
دکتر مهدی زارع بیان داشت : حال برای هر حاکمیتی بسیار مشکل است تا به گروهی که همچنان از این منابع تغذیه کننده دریاچه بهره مند میشوند بگوید که دوران استفاده از این ثروت زیستی به پایان رسیده است.ترکیبی از خشکسالی شدید، تغییرات اقلیمی و سوء مدیریت مداوم انسانی، دریاچه را به آستانه فروپاشی کامل محیط زیستی سوق داده است. اگرچه نوعی «احیای بخشی از دریاچه» از نظر فنی امکانپذیر است، اما بازگشت کامل به وضعیت سابق آن غیرممکن است.
رکنا، شش سال از تصویب «قانون حمایت از اطفال و نوجوانان» گذشته است، اما هنوز بسیاری از مسئولان و نهادها با تکالیف و ظرفیتهای قانونی آن آشنا نیستند. نیره عابدینزاده، معاون دادستان مشهد در گفت و گو با رکنا میگوید کودکانی که در معرض خطر و آزار قرار دارند، حتی پیش از اثبات قضایی جرم، میتوانند از حمایت فوری دستگاه قضایی بهرهمند شوند، اما فقدان خانههای امن ویژه پسران و ضعف آموزش خودمراقبتی، همچنان زندگی بسیاری از کودکان را در معرض تهدید قرار میدهد.
رکنا،در دل سیستان و بلوچستان، کودکانی هنوز زیر سقفهای کپری درس میخوانند (هر چند آموزش و پروش می گوید مدرسه کپری در استان نداریم!) حالا، روزگذشته با همت یک فعال اجتماعی و دو خیر، در روستای آواران در منطقه مهرستان واقع در استان سیستان و بلوچستان مدرسه کپری فروریخت و جای خود را به کانکسی امن داد؛ نمادی از اینکه حتی یک حرکت کوچک میتواند زندگی را تغییر دهد و بهتر کند.
کسری نزدیک به ۳۰۰۰ خودرو، تجهیزات فرسوده با بیش از ۲۵ سال عمر، کمبود نیروی متخصص و نبود امکانات ابتدایی، واقعیت امروز آتشنشانی ایران است. آتشنشانان هر سال بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار عملیات انجام میدهند، اما مجبورند با پمپ بتن و جرثقیل، جان مردم گرفتار در شعلهها را نجات دهند. این دیگر بحران تجهیزات نیست؛ این فاجعهای است که هر لحظه میتواند هزینهای جانی به دنبال داشته باشد.
علی شریعت، دبیرکل فدراسیون صنعت آب ایران، در گفت و گو با رکنا هشدار داد که ایران وارد پنجمین سال خشکسالی متوالی شده و نبود هماهنگی میان وزارت نیرو، جهاد کشاورزی، شهرداریها و سازمان محیط زیست بحران آب را تشدید کرده است. او بر ضرورت صرفهجویی مردم و ایجاد یک نهاد مستقل برای مدیریت جامع منابع آب تأکید کرد و افزود که تنها با اصلاح حکمرانی، توسعه شهرهای ساحلی و کشاورزی هوشمند میتوان از فاجعه ملی پیشگیری و آیندهای پایدار برای کشور رقم زد.
رکنا، مرکز آمار از کاهش تورم مسکن خبر میدهد، اما پشت این بازی با اعداد، واقعیت تلخی پنهان است. اجاره یک آپارتمان ۶۰ متری در محلات متوسط تهران بیش از ۲۰ میلیون تومان شده و در محلات ضعیفتر هم کمتر از ۷ یا ۸ میلیون پیدا نمیشود. خانوادههای دهکهای پایین برای بقا ناچارند ۸۰ تا ۹۰ درصد درآمدشان را فقط صرف اجاره کنند؛ وضعیتی که نه فقط به فروپاشی معیشتی، بلکه به طرد اجتماعی و راندهشدن میلیونها نفر به حاشیه شهرها انجامیده است.
دکتر مهدی والوزی در گفتوگو با رکنا از دستاوردی خبر داد که به گفته او میتواند ویروس اچپیوی را تنها در ده جلسه درمانی بهطور کامل از بدن بیمار حذف کند؛ کشفی که نهتنها درمان قطعی برای مبتلایان ارائه میدهد بلکه جنبه پیشگیرانه نیز دارد. والوزی تأکید میکند این دستاورد در برابر منافع مافیای جهانی دارو و مقاومتهای داخلی با موانع مواجه است، اما هدف نهایی آن رهایی بیماران از کابوس این ویروس است.