رکنا، ورود آب به سدهای کشور ۴۳ درصد کاهش یافته، تانکرهای آب به آماده باش در آمده اند و فشار آب در پایتخت افت کرده است؛ اما وزارت نیرو همچنان از "بررسی راههای قانونی" سخن میگوید. این در حالی است که نشانههای فروپاشی حکمرانی آب، پیش از آنکه در بیبارانی آسمان باشد، در زمین سیاستزدگی مدیران ریشه دارد.
در حالی که هنوز پرونده مرگ یک مادهشیر باردار در فروردینماه در مجموعه گردشگری الیمالات بسته نشده، حالا خبر تلف شدن یک شیر نر بالغ در همان مجموعه، آن هم در جریان یک جابهجایی ساده، بار دیگر پرده از فاجعهای ساختاری در پشتصحنه مراکز خصوصی نگهداری حیاتوحش در ایران برداشته است؛ مراکزی که بهجای حفاظت از گونههای نادر، به قتلگاههای حیوانات بدل شدهاند. این دومین مرگ در کمتر از چند ماه، زنگ خطر جدی برای وضعیت نظارت، تخصص، و مسئولیتپذیری در حوزه حفاظت از حیاتوحش کشور است.
دکتر مهدی زارع، استاد زمینشناسی، هشدار میدهد: سالانه حدود ۱۸ زلزله ژرف و قدرتمند در عمق بیش از ۳۵ کیلومتر در فلات ایران رخ میدهد که مکران مهمترین کانون آن است. این زمینلرزهها میتوانند در گسترهای وسیع احساس شوند و تهدید سونامیهای ویرانگر را در سواحل جنوب شرق کشور افزایش دهند.
۱۵ سال پس از تصویب قانونی که قرار بود فعالان صنایع دستی را زیر چتر حمایتهای بیمهای قرار دهد، نهتنها وعدهها محقق نشده، بلکه آمارها از کاهش مداوم پوشش بیمهای خبر میدهند؛ کاهش سالانه ۸.۶ درصدی بیمهشدگان در دهه گذشته، زنگ خطری جدی برای بقای این حوزه فرهنگی و اقتصادی به شمار میرود.
رکنا، در حالیکه شمار یوزهای آسیایی در ایران به کمتر از ۵۰ فرد رسیده و عملاً از آستانه بازگشت عبور کردهاند، نه بودجهای برای نجاتشان وجود دارد، نه برنامهای اضطراری روی میز است. سیاستهای کلیشهای و کندِ سازمان محیطزیست، در برابر شتاب انقراض، تنها حکم امضا پای حکم مرگ این نماد حیاتوحش آسیا را دارد. یوز نجات نمیخواهد؛ یوز فوریت میخواهد—و هر ساعت تعلل، گام دیگریست بهسوی خاموشی آخرین نفسها در دل بیابانهای ایران.
رانندهای با مدرک دانشگاهی، زنی ۴۸ ساله که سالها مترجم تخصصی بوده، حالا در گرمای تیرماه تهران، با خودروی شخصیاش مسافر جابهجا میکند؛ بدون بیمه، بدون سهمیه سوخت، بدون قرارداد. او تنها یکی از هزاران راننده پلتفرمهای اینترنتی است که در غیاب هرگونه حمایت قانونی، نه تحت پوشش شهرداری قرار دارند، نه اتحادیهای از آنها دفاع میکند. سهم آنها از اقتصاد دیجیتال، تنها فرسایش جسمی، روانی و مالی است.
رکنا، در دل زاگرس، جایی میان پیچوخمهای کوهستانی کرمانشاه، جنگلی خاموش در حال جان دادن است. درختان بلوطی که دههها زیستهاند و بخشی از حافظه زیستی منطقهاند، امروز در دهستانهای جلالوند و عثمانوند فیروزآباد، به بهای ناچیز سوختن در گودالهای ذغال، قربانی فقر و بیتوجهی مسئولان میشوند. هر گونی ذغال، برابر است با مرگ دو درخت کهنسال؛ و سود این سودا، کمتر از آن است که حتی زندگی یک خانواده را نجات دهد.
با اینکه زنان در دهههای اخیر سهم بیشتری از میدان علم را به خود اختصاص دادهاند، هنوز در علوم پایهای چون ریاضی و فیزیک، غیبت جدی دارند ،غیبتی که نه از ناتوانی، بلکه از کلیشههای ریشهدار فرهنگی، آموزشی و نداشتن ساختار شناسایی استعداد ناشی میشود. محمدرضا نیکنژاد، در گفتوگو با رکنا، از روند آموزش نامناسب با زمان حال میگوید:«گرفتاریهای آموزش در ایران ریشهدار هستند و فقط یک عامل ندارد؛ بلکه مجموعهای از عوامل فرهنگی، ساختاری و سیاستگذاریهای غلط دست به دست هم دادهاند»
رکنا: نرجس سلیمانی گفت: طبق تصمیم دولت، مسئولیت تأمین مسکن آسیبدیدگان جنگ به شهرداری تهران واگذار شده، اما هنوز جزئیات اجرا و نحوه تأمین بودجه بهطور شفاف مشخص نیست. و اما باید دقت داشت که به هر حال شهرداری تهران در این شرایط خاص، مسئولیت ساماندهی به وضعیت آسیب به منازل شهروندان را بر عهده گرفته است و امیدواریم که از این مسئولیت سربلند خارج شود.
دکتر سیدرضا مهرنیا، زمینشناس برجسته، در گفتوگویی ویژه با رکنا، از داستان شگفتانگیز سنگها میگوید؛ از اعماق زمین تا خیابانهای سنگفرششده شهرها. او نشان میدهد چگونه سنگها، نه تنها پایههای استحکام تاریخی تمدنها بودهاند، بلکه امروز میتوانند نماد بازگشت به اصالت و راهحلی برای بحرانهای زیستمحیطی در شهرسازی مدرن باشند. این گفتوگو دریچهای نو به نقش فراموششده سنگها در حفظ هویت و آیندهای پایدار باز میکند.