فردوسیه به کجا می رود؟

با نگاهی به پیشینه ،جغرافیا و ظرفیت های فردوسیه در می یابیم که این شهر می توانست به مراتب شهری توسعه یافته باامکانات و زیرساخت های مناسب شهری و افقی روشن و امیدوارکننده برای زندگی شهری وشهرنشینی باشد.

 قطعا در ناکامی و عدم موفقیت این شهر در دست یابی به توسعه پایدار و تامین سرانه ها و زیرساخت های شهری در  دودهه گذشته همه مقصریم،از مدیران شهری واعضاء شورای ادوار گذشته تا صاحب نظران ، نخبگان شهر،فعالان اجتماعی  وگروه های مرجع.مردم  بحق از مدیران و برنامه ریزان شهری انتظار دارند مسیر توسعه شهری با تخصص گرایی،حفظ منافع عمومی و مشارکت مردم  به سمت رفاه ، آبادانی و اجرای طرح های زیربنایی، ارتقاء سرانه های ورزشی ، فضای سبز ، آموزشی و رفع ترافیک و بهسازی معابرو همکاری و هم افزایی با دستگاه ها و نهادهای خدماتی شهرستان در ارائه خدمات بهتر و روان تر به شهروندان شتاب بگیرد که به دلیل فقدان آینده نگری ونگاه توسعه محور دررسیدن به این اهداف شهری ناموفق بوده ایم وشهرفر‌وشی راجایگزین شهرسازی کردیم.

امروز هرچند مسیر توسعه و اراده مدیریت شهری به سمت جبران عقب ماندگی ها،رفع ناترازی جمعیت به خدمات و تامین سرانه ها وزیرساخت هاست ولی بپذیریم که سرنوشت شهر و آینده فردوسیه به دست مردم این شهر رقم خواهد خورد.حضورفعال و موثرمردم و مطالبه گران در کنار مدیریت شهری می تواند تکمیل کننده حرکت مدیریت شهری درارتقاء شفافیت ،قانونمداری،سلامت اداری وخدمات مناسب شهری باشد.

قطعا توزیع عادلانه منابع و‌امکانات شهری،محرومیت زدایی،رعایت ضوابط شهرسازی وحرکت درمسیر طرح جامع وتفصیلی وعدم اتکاء به درامدهای ناپایدار وساخت وسازها می تواند به تحقق توسعه متوازن شهری و جبران عقب افتادگی های فردوسیه کمک نماید.