پادکست 42 / بیایید خودمان را "روا بداریم"

در روانشناسی پذیرش و شفقت به خود (Self-Compassion)، یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی که به آرامش درونی، تاب‌آوری هیجانی و رشد واقعی منجر می‌شود، روا داشتن خویشتن است.

یعنی چه؟ یعنی به خودمان حق بدهیم انسان باشیم، نه کامل.

امروز به خودم اجازه بدهم  محمدرضا

اگر تشویق شدی، خوشحال بشی و کیف کنی، بدون اینکه بگویی : نه بابا کاری نکردم، مهم نیست.

اگر قدردانی شدم، آن را بپذیرم و در دلم ثبت کنم، نه اینکه با شرمندگی ردش کنم

امروز  این لحظه از یک موضوعی دلم گرفت، خشمگین شدم یا احساس بی‌انصافی کردم خودم را قضاوت نکنم  بلکه بپذیرم که این هم بخشی از تجربه انسانی ماست.

اگر انتظار داشتم و کسی برآورده نکرد خودم  را سرزنش نکنم که «نکنه زیادی‌خواه شدم؟» بلکه بپذیرم که داشتن انتظار، بخش طبیعی از روابط انسانی‌ست.

اگر بی‌حوصله بودم یا اشتباهی کردم به‌جای اینکه سخت بگیرم، نگاهی همدلانه و رو به جلو داشته باشم

روا داشتن یعنی دیدن، نه حذف؛ پذیرفتن، نه رها کردن.

یعنی من اجازه دارم:

حال بد داشته باشم

ندانم چه باید کرد

دلتنگ باشم، یا حتی خسته

گاهی در اوج و گاهی در سکوت فرو رفته باشم

در واقع، روا داشتن یعنی انسانیت را در خودم به رسمیت بشناسم.

و این، مقدمه‌ای‌ست برای آرامش، برای ارتباط واقعی، برای رشد بی‌جبر.

https://t.me/a1zno