سازمان های برنامه و بودجه،محیط زیست و بانک مرکزی باید از دولت جدا شوند / تا این جدایی شکل نگیرد معضلات کشور حل نمی شود

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، روزگذشته، اخبار در مورد تغییر رئیس سازمان برنامه و بودجه در بعضی خبرگزاری های کشور مطرح شد. حال سوال این است که جا به جایی رئیس فعلی با فردی دیگر در حالی که تغییرات دیگری در نظام سیاستگذاری اقتصاد کشور رخ نداده است چه درمانی خواهد بود.

پژوهشگران اقتصادی که اشرافیت بر مباحث اجتماعی جامعه دارند تاکید دارند که به طور کل تا زمانی که سازمان برنامه و بودجه، سازمان محیط زیست و بانک مرکزی زیر مجموعه دولت باشند نه تنها مشکلی از مشکلات کشور کاسته نمی شود که هر روز با بحران و معضل جدید مواجه خواهیم بود.

اردشیر گراوند، پژوهشگر اقتصادی و جامعه شناس که در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا با اشاره به اینکه دولت ها به عنوان دستگاه اجرایی مخل پول، برنامه و محیط زیست هستند، تصریح کرد: لازم است مدیریت سازمان برنامه بودجه ، محیط زیست و بانک مرکزی از دولت ها منفک شده و زیر مجموعه ای از حاکمیت باشند.

وقتی سازمان برنامه و بودجه زیرمجموعه دولت است جا به جایی رئیس فایده ندارد

وی افزود: این سه نهاد باید در در خدمت منافع مردم و کشور باشند و در مقابل تخریب های اقتصادی، بی برنامگی و تخریب محیط زیست بایستند. به جرات می توان گفت که در طول 4 دهه اخیر دولت ها حتی یک برنامه تحویل نگرفته اند که به آن برنامه به صورت کامل عمل کرده باشند.

این پژوهشگر اقتصادی بیان داشت: برای اجرایی شدن برنامه های توسعه از یکم تا هفتم لازم بود سازمان برنامه بودجه یک برنامه آمایش داشته باشد و دولت را ملزم به اجرای آن می کرد اما الان سازمان برنامه بودجه زیر مجموعه دولت است و نمی تواند در برابر بی برنامگی دولت مقاومتی نشان دهد.

این پژوهشگر علوم اجتماعی با اشاره به اینکه دولت اساسا برنامه ای برای کنترل تورم ندارد، اضافه کرد: سازمان برنامه بودجه اصلا برنامه ای برای اداره کشور در حوزه های مختلف ندارد و تبدیل به سازمان توزیع بودجه شده است.

تمامی مشکلات کشور به سازمان برنامه بر می گردد

گراوند ادامه داد: مدیریت عمومی کشور اگر خراب است مقصر سازمان برنامه است. ما اگر به دنبال ریشه یابی تمامی مشکلات از مهاجرت به شهرهای بزرگ تا مشکلات محیط زیستی و بحران آب باشیم سرنخ تمامی این موارد به سازمان برنامه بر می گردد.

وی یادآور شد: دولت در ابتدای هر سال می گوید من این مقدار پول نیاز دارم تا کشور را اداره کنم و با توجه به اینکه درآمدهای نفتی، مالیاتی و شرکت های دولتی دست خود دولت است خود را بی نیاز از برنامه می داند.

او عنوان کرد: اگر یک نفر از دولت سوال کند که پول نفت و گاز و مالیات را کجا خرج می کنید پاسخ آن را سازمان برنامه باید بدهد این در حالیست که هیچ برنامه ای در کشور به شکلی که تهیه و تدوین شده است، اجرایی نمی شود.

تا زمانی که این سه نهاد زیر مجموعه دولت هستند کشور روز به روز با مشکلات جدید رو به رو می شود

پژوهشگر اقتصادی تاکید کرد: چیدمان نهادهای مدیریتی کشور اشتباه است. برنامه و بودجه باید برنامه آمایش شده به دولت بدهد و به اندازه آن به دولت پول و نیروی انسانی و زمان بدهد اما اکنون دولت هر طور که تمایل دارد برنامه ریزی می کند و با هر مقدار بودجه ای که برایش مطلوب است با نیروی انسانی زیاد آن را نهایتا طوری انجام می دهد که با برنامه ریزی نخست فاصله معناداری  دارد.

این پژوهشگر علوم اجتماعی تصریح کرد: به همین دلیل تا زمانیکه این سه نهاد زیر مجموعه دولت هستند کشور روز به روز با مشکلات دیگری روبه رو خواهد شد. شاید این سوال پیش آید که پس این سه نهاد باید زیر مجموعه کدام قوه باشند در پاسخ باید گفت که این نهادها باید مستقل باشند.

هیچ برنامه ای در هیچ کشوری زیر 25 سال به نتیجه نمی رسد

گراوند گفت: هیچ برنامه ای در هیچ کشوری زیر 25 سال به نتیجه نمی رسد و تعویض مدیر یک سازمان هر 3 یا 4 سال یکبار یعنی فاجعه و مساله ای که ما اکنون با آن روبه رو هستیم.

وی افزود: رییس سازمان برنامه باید مانند ذی حسابان 10 یا 20 سال پاسخگوی یک شرایط و چند برنامه باشد و کشور را مطابق با اصول آمایش سرزمین پیش ببرد.

هیچ شاخصه ای مانند تورم نمی تواند باعث تخریب نظام اخلاقی جامعه شود

این پژوهشگر اقتصادی گفت:  بانک مرکزی سیاست های غلط پولی و مالی دولت ها را تایید می کند و این به بی برنامگی دولت ها در سیاست های کلان اقتصادی کمک می کند. باید توجه داشته باشیم شاید جنگ باعث همدلی در جامعه شود اما هیچ شاخصه ای مانند تورم نمی تواند باعث تخریب نظام اخلاقی در جامعه شود و این در نتیجه سیاست های نادرست برنامه ای و اقتصادی دولت ها حاصل می شود.

به گفته گراوند تمام دولت ها در طول تاریخ تورم را دوست داشتند زیرا تورم باعث افزایش درآمد آنها می شود به همین دلیل بی برنامگی به نفع دولت ها و به ضرر مردم و کشور است. سازمان برنامه باید ناظر بر عملکرد دولت ها باشد و تمامی اقدامات آن را رصد کند.

این پژوهشگر علوم اجتماعی گفت: این همه پروژه کلنگ خورده و بدون نتیجه که سالهاست در کشور رها شده است نتیجه این سیستمی است که در آن هم طرح و هم برنامه و هم بودجه دست دولت هاست.