بیشتر روابطی كه در این دوران شكل میگیرد از روی هوا و هوس بوده و چندان پایدار نیست. بنابراین از آنجا كه این دختر در سن حساسی به سر میبرد و ممكن است علاقه او زودگذر باشد نباید با این تصمیم او موافقت شود. ضمن آنكه از نظر قانونی دخترها تا سن 18 سالگی بدون اجازه پدر و مادر نمیتوانند ازدواج رسمی كنند. در سن 16 سالگی قوه تشخیص آنان درباره زندگی زناشویی بسیار پایین است. آنان از تعهدات و مسوولیتهای لازم در زندگی زناشویی آگاهی چندانی ندارند بنابراین اگر دختری در این سن قصد ازدواج داشت بهتر است با چنین تصمیمی مخالفت كرده و او را مجبور كرد تا 2 سال دیگر زیر نظارت شما با خواستگارش ارتباط داشته باشد و بعد از 2 سال كه به سن عقد رسمی رسید در مورد تصمیم خود برای ازدواج پافشاری كند. ضمن آنكه باید تصمیم خود را بسنجد و چنانچه مطمئن شد كه این تصمیم او از روی هوس نبوده و عقلانی و منطقی است آنگاه برای ازدواج اقدام كند. پس بهتر است دخترتان تا مدت 2 سال تحت نظرتان با خواستگارش در ارتباط باشد تا علاقه خودش را به چالش بكشد و ببیند آیا واقعا علاقه و دلبستگی است یا هوس زودگذر است؟!
ارسال نظر