اینشتین و معمای زمان در مریخ؛ چه چیزی باعث این تفاوت می شود؟
رکنا: زمان در مریخ سریعتر از زمین میگذرد؛ دانشمندان به دنبال راهکارهایی برای مقابله با چالشهای تفاوت زمانی نسبیتی در هماهنگی مأموریتهای فضایی آینده هستند.
به گزارش رکنا، یکی از کشفیات تازه و بسیار مهم در حوزه نجوم ، به شکلی علمی نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین را در مقیاسی سیارهای تأیید کرد. یافتهها نشان میدهند که در مریخ، گذر زمان نسبت به زمین سریعتر اتفاق میافتد؛ موضوعی که میتواند مشکلاتی تازه برای هماهنگی ماموریتهای فضایی آینده ایجاد کند.
تاثیر شگفتانگیز جاذبه بر زمان
نظریه نسبیت عام و فیزیک کوانتوم همچنان از مهمترین پایههای فهم بشر از کارکردهای جهان محسوب میشوند. یکی از مفاهیم کلیدی نظریه اینشتین نشان میدهد که میدان گرانشی میتواند گذر زمان را تغییر دهد. بر اساس این اصل، در مناطقی که جاذبه کمتر است، زمان با سرعت بیشتری میگذرد.
از آنجا که مریخ نسبت به زمین جرمی کمتر و جاذبهای ضعیفتر دارد، مدتها این باور وجود داشت که زمان در این سیاره باید سریعتر بگذرد. اکنون پژوهشهای تازهای این موضوع را با دقتی بیشتر اثبات کردهاند.
اندازهگیری دقیق تفاوت زمانی
پژوهشگران در مطالعات خود موفق شدند میزان این اختلاف را به دقت ثبت کنند. طبق دادههای ارائه شده، ساعتها در مریخ در هر بیستوچهار ساعت زمینی، حدود ۴۷۷ میکروثانیه (معادل کمتر از نیم میلیثانیه) سریعتر از ساعتهای زمین حرکت میکنند.
این تفاوت در مقایسه با تغییرات ایجاد شده توسط جاذبه ماه بسیار چشمگیرتر است و تأثیر جاذبه کمتر مریخ را به خوبی آشکار میکند.
چالشهای جدید برای ماموریتهای فضایی
هرچند اختلاف ۴۷۷ میکروثانیه ممکن است به نظر ناچیز بیاید، تاثیر این اختلاف در طرحریزی ماموریتهای پیچیده فضایی بسیار مهم است. از برنامهریزی پرتابها تا سیستمهای ناوبری و ارتباطی، کوچکترین تفاوت زمانی میتواند منجر به مشکلات فنی بزرگ شود.
مارشال تروت، یکی از دانشمندان فعال در این زمینه، توضیح میدهد: «برای عملیات ارسال انسان به مریخ، هماهنگی بین سیستمهای کامپیوتری و ارتباطی دو سیاره بسیار اهمیت دارد. این اختلاف در گذر زمان، ضرورت ایجاد الگوریتمها و پروتکلهای جدیدی را مطرح میکند که قادر باشند ساعتهای مریخی و زمینی را هماهنگ نگهدارند تا اختلالات احتمالی در عملیات به حداقل برسند.»
نیاز به راهکارهای فنی پیشرفته
دانشمندان اکنون مشغول کار بر روی ابداع روشهای فنی جدیدی برای جبران این اختلاف نسبیتی میان زمین و مریخ هستند. اهمیت این تلاشها از آن جهت است که در ماموریتهای طولانیمدت فضایی، فضانوردان بتوانند ارتباط و هماهنگی کامل با مرکز کنترل زمینی داشته باشند و مشکلات عملیاتی به حداقل برسند.
ارسال نظر