چقدر می توان به سلامت مواد غذایی بدون قند اعتماد کرد؟
رکنا: مطالعات جدید نشان میدهند که محصولات «بدون قند» گاهی اوقات ناسالمتر از چیزی هستند که به نظر میرسند، زیرا شیرینکنندههای مصنوعی ممکن است به میکروبیوم روده آسیب زده و تعادل گوارشی و ایمنی بدن را مختل کنند.

به گزارش رکنا، در دنیای امروز که بسیاری از افراد به دنبال سبک زندگی سالمتر هستند، محصولات دارای برچسب «بدون قند» به نوعی نشانه امیدبخش تبدیل شدهاند؛ نوید لذتی بدون عذاب وجدان و راهی بهسوی سلامت. از نوشابهها گرفته تا انواع شیرینی و کیک، قفسههای فروشگاهها پر شده از محصولاتی که به ظاهر سالمتر به نظر میرسند. اما آیا این مواد غذایی واقعاً جایگزینی مناسب و قابل اعتماد برای خوراکیهای قندی هستند؟ یا این محصولات فقط صورتی فریبنده دارند که مصرفکنندگان را به دام میاندازند؟
وسوسه خرید محصولات بدون قند اجتنابناپذیر است. درک عمومی از اثرات مضر قند، از جمله مشکلات وزنی، خطر دیابت نوع ۲، آسیب به دندانها و حتی مشکلات قلبی، سبب شده که حذف این ماده از رژیم غذایی به انتخابی هوشمندانه تبدیل شود. دکتر تیاغی معتقد است: «عموماً این محصولات به دلیل کالری کمتر، میان افرادی با بیماری دیابت یا کسانی که میخواهند مصرف قند خود را کاهش دهند، محبوبیت زیادی پیدا کردهاند.»
راز پشت پرده شیرینیهای بدون قند
مواد غذایی بدون قند غالباً با استفاده از شیرینکنندههای مصنوعی یا شیرینکنندههای بدون کالری (NNS) تهیه میشوند. این مواد شیمیایی فرآوری شده یا ساختهشده در آزمایشگاهها، طعمی شیرین مشابه قند ایجاد میکنند اما فاقد کالری و اثرات گلیسمی هستند. برخی از شیرینکنندههای متداول شامل موارد زیر هستند:
- آسپارتام: که در نوشابههای رژیمی، آدامسهای بدون قند و دسرهای کمکالری استفاده میشود.
- ساکارین: یکی از قدیمیترین شیرینکنندهها که در نوشیدنیهای رژیمی و جایگزینهای قند یافت میشود.
- سوکرالوز: با نام تجاری «اسپلندا» در محصولاتی از قبیل شیرینیجات و لبنیات دیده میشود.
- استویا: از گیاه استویا گرفته شده و به عنوان شیرینکننده طبیعی شناخته میشود.
- اریتریتول و زایلیتول: از جمله الکلهای قندی که در خوراکیهای بدون قند و آدامسها استفاده شده و مزه خنکی ایجاد میکنند.
چالشهای استفاده از شیرینکنندههای مصنوعی
اگرچه این شیرینکنندهها کالری قند را حذف کردهاند، اما تحقیقات نشان میدهد که ممکن است خطرات خاصی را به همراه داشته باشند که نباید نادیده گرفته شوند:
۱. تأثیر بر سلامت میکروبیوم روده:
مطالعات حاکی از آن است که این مواد میتوانند به باکتریهای مفید روده آسیب برسانند. این باکتریها برای گوارش، ایمنی بدن و وضعیت روانی اهمیت بسیاری دارند.۲. اثرات متابولیکی:
برخلاف تصور عمومی، این شیرینکنندهها ممکن است باعث ایجاد اختلال در عملکرد انسولین و سوختوساز گلوکز شوند و در بلندمدت خطر ابتلا به سندرم متابولیک را افزایش دهند.۳. تأثیر معکوس بر مدیریت وزن:
هرچند این مواد کالری ندارند، اما ممکن است بدن را به دلیل انتظار دریافت کالری فریب دهند و اشتها را افزایش دهند.۴. تغییر در ذائقه غذایی:
مصرف مداوم شیرینکنندههای مصنوعی باعث بیتفاوتی نسبت به شیرینیهای طبیعی مانند میوهها شده و تمایل به محصولات فوق فرآوریشده را افزایش میدهد.۵. مشکلات گوارشی:
مصرف بیش از حد الکلهای قندی، همانند زایلیتول و اریتریتول، میتواند منجر به نفخ، گاز و ناراحتیهای گوارشی همچون اسهال شود.نتیجهگیری نهایی
آیا باید به مواد غذایی بدون قند به عنوان گزینههای سالم اعتماد کرد؟ دکتر تیاغی در پاسخ به این سؤال میگوید که همهچیز بستگی به شرایط دارد. برای افرادی که بهدلیل دیابت نیاز به کنترل قند خون دارند، این محصولات میتوانند سودمند باشند. اما برای بخش عمدهای از مردم، این برچسبها لزوماً به معنی «سلامت بیشتر» نیست.
به جای وابستگی کامل به این محصولات، پیشنهادهایی ساده و سالمتر عبارتاند از:
- توجه بیشتر به مصرف غذاهای طبیعی و کامل.
- عادتکردن به طعم شیرینی طبیعی، مثلاً از طریق مصرف میوهها.
- بررسی دقیق برچسبهای مواد غذایی.
- در نظر داشتن تغذیه آگاهانه و تمرکز بر کیفیت غذا.
- مصرف آب کافی برای نگهداری بدن در حالت هیدراته.
در نهایت، حقیقت سلامت در یک برچسب «بدون قند» خلاصه نمیشود بلکه مستلزم یک نگرش جامع به تغذیه است که بر پایه مصرف مواد طبیعی و یک سبک زندگی متعادل استوار باشد. گرچه شیرینکنندههای مصنوعی ممکن است نقش مقطعی داشته باشند، اما برای دستیابی به سلامت واقعی استفاده از خوراکیهای طبیعی و توجه به تعادل غذایی ضروری است.
-
فیله استریپس با سیب زمینی های ترد و خوشمزه + فیلم
ارسال نظر