تحولی در درمان سرطان مغز با قطره بینی ویژه
رکنا: دانشمندان قطره بینی نوآورانه‌ای تولید کرده‌اند که با انتقال داروی تقویت‌کننده سیستم ایمنی به مغز، تومور گلیوبلاستوما را هدف قرار می‌دهد و در آزمایش‌های حیوانی به کوچک شدن تومورها و ایجاد ایمنی طولانی‌مدت در برابر سرطان کمک کرده است.
به گزارش رکنا، دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه واشینگتن همراه با محققان دانشگاه نورث‌وسترن موفق به پیشرفتی نوین در درمان یکی از مرگبارترین تومورهای مغزی شدند. آنان موفق به تولید یک قطره بینی مخصوص درمان سرطان شده‌اند که با استفاده از ساختارهای نانویی مهندسی‌شده، داروی تقویت‌کننده سیستم ایمنی را به مغز می‌رساند. این روش که روی موش‌ها مورد آزمایش قرار گرفته، تومور گلیوبلاستوما را با فعال کردن واکنش ایمنی مغز، به طور مؤثری هدف قرار داده است.
در این پژوهش، نسل جدیدی از نانوساختارهای موسوم به «اسیدهای نوکلئیک کروی» توسعه داده شده که شامل هسته‌ای از جنس طلا و رشته‌های کوتاه DNA هستند. این نانوذرات مسیر موسوم به STING را در سلول‌های ایمنی فعال می‌کنند. نکته کلیدی این روش استفاده از مسیر بینی برای رساندن دارو به مغز بوده است.
عملکرد و تأثیرگذاری قطره بینی در سرطان
تحقیقات نشان می‌دهد که داروی مذکور پس از ورود به مجرای بینی به سمت مغز حرکت می‌کند و واکنش ایمنی را تنها در برابر سلول‌های توموری فعال می‌کند. همچنین این دارو به اعضای دیگر بدن منتقل نشده و به همین دلیل خطر بروز عوارض جانبی کاهش یافته است.
بررسی‌های انجام شده روی سلول‌های ایمنی اطراف تومور نشان داده‌اند که مسیر STING با موفقیت فعال شده است. افزون بر این، ترکیب این روش با داروهای تقویت‌کننده عملکرد سلول‌های تی (یکی از سلول‌های ایمنی)، تنها با یک یا دو دوز موفق به از بین بردن تومورها شده و ایمنی بلندمدتی در برابر سرطان ایجاد کرده است.
چالش درمان گلیوبلاستوما
گلیوبلاستوما که از سلول‌هایی به نام آستروسیت منشاء می‌گیرد، شایع‌ترین نوع سرطان بدخیم مغزی است. این نوع سرطان به دلیل سرعت بالای پیشرفت تقریباً همیشه مرگبار است. چالش عمده درمان این بیماری، دشواری در رساندن دارو به بافت مغز است. به گفته دکتر «الکساندر اچ. استگ»، استاد و معاون پژوهشی دپارتمان جراحی مغز و اعصاب دانشگاه واشینگتن، هدف این پروژه توسعه یک روش غیرتهاجمی برای فعال کردن سیستم ایمنی در مقابله با گلیوبلاستوما است.
گلیوبلاستوما در گروه تومورهای «سرد» طبقه‌بندی می‌شود. این تومورها برخلاف تومورهای «داغ»، نمی‌توانند سیستم ایمنی را تهییج کنند و به همین دلیل به درمان‌هایی نظیر ایمنی‌درمانی پاسخ نمی‌دهند. تلاش‌های گذشته برای فعال‌سازی مسیر STING به دلیل ناپایداری داروها و نیاز به تزریق مستقیم به تومور ناکام مانده بود.
چشم‌اندازهای آینده
با وجود امیدواری‌های ناشی از این دستاورد، دکتر استگ تأکید دارد که فعال‌سازی مسیر STING به تنهایی برای درمان گلیوبلاستوما کافی نیست. این تومورها مکانیزم‌های پیچیده‌ای برای سرکوب سیستم ایمنی دارند. وی و همکارانش در تلاشند تا قابلیت‌های بیشتری به نانوساختارها اضافه کنند تا بتوانند چندین مسیر ایمنی را به طور همزمان فعال کنند.
طبق اظهارات پژوهشگران، این پیشرفت ممکن است راهی برای درمان ایمن‌تر و موثرتر گلیوبلاستوما و سایر سرطان‌های مقاوم به ایمنی‌درمانی ارائه دهد. یافته‌های این تحقیق در نشریه علمی PNAS منتشر شده است.
ارسال نظر