جدیدترین آنتی بیوتیک و تاثیر آن بر مقاوم ترین باکتری ها
رکنا: کشف آنتی‌بیوتیک جدید و قدرتمند توسط پژوهشگران می‌تواند قدمی مؤثر در مبارزه با بحران جهانی مقاومت دارویی باشد و امیدی تازه برای مقابله با تهدیدات بهداشتی ایجاد کند.
به گزارش رکنا، دانشمندان موفق به شناسایی یک آنتی بیوتیک جدید شده‌اند که توانایی قابل‌توجهی در از بین بردن باکتری‌های مقاوم به دارو دارد.
کشفی جدید در مقابله با مقاومت آنتی‌بیوتیکی
محققان آنتی‌بیوتیکی کشف کرده‌اند که در برابر باکتری‌هایی که به داروهای معمول مقاوم شده‌اند، اثربخشی بسیاری نشان می‌دهد. این یافته می‌تواند راه‌حل تازه‌ای برای یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های بهداشتی جهانی یعنی مقاومت آنتی‌بیوتیکی باشد.
نقش باکتری Streptomyces coelicolor در تولید متیلنومایسین A
مطالعات انجام شده توسط گروهی به سرپرستی پروفسور گرگوری چالیس از دانشگاه وارویک انگلستان، روند تولید داروی متیلنومایسین A توسط باکتری خاکی Streptomyces coelicolor را بررسی کردند. این دارو برای نخستین بار در سال ۱۹۶۵ شناسایی شد.
محققان در این تحقیقات یک ترکیب واسطه‌ای به نام پرمتیلنومایسین C لاکتون را کشف کردند که خاصیت ضد میکروبی آن ۱۰۰ برابر قوی‌تر از متیلنومایسین A بود. حتی مقادیر بسیار کمی از این ترکیب توانستند با باکتری‌های مقاوم مقابله کنند و به درمان عفونت‌های سخت کمک کنند.
کشفی شگفت‌آور و غافل‌گیرکننده
پروفسور چالیس در این باره اظهار داشت: «به‌طور طبیعی انتظار داریم محصول نهایی بیشترین تأثیر را داشته باشد. اما این مطالعه نشان داد که واسطه‌ها هم می‌توانند ویژگی‌های منحصربه‌فردی داشته باشند و حتی بهتر از محصول نهایی عمل کنند.»
باکتری Streptomyces coelicolor، به‌طور طبیعی ترکیب آنتی‌بیوتیکی (قرمز رنگ) را در محیط خود آزاد می‌کند که دارای خواص ضد باکتریایی قابل توجهی است.
چالش بزرگ مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها
طبق پیش‌بینی‌ها، مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند تا ۲۵ سال آینده جان ۳۹ میلیون نفر را در سراسر جهان به خطر بیندازد. کشف اخیر می‌تواند راه را برای تولید داروهای جدیدی که با این بحران مقابله کنند، هموار سازد.
اهمیت تحقیقات بنیادی برای کشف داروهای جدید
مطالعه اخیر یکی از نمونه‌های بارز اهمیت تحقیقات بنیادی است. این پژوهش‌ها نه تنها توانایی ما را در شناخت فرآیندهای شیمیایی افزایش می‌دهند، بلکه می‌توانند به کشف ترکیبات دارویی جدید کمک کنند. به گفته جرارد رایت، بیوشیمیست دانشگاه مک‌مستر کانادا، چنین دستاوردهایی به محققان امکان می‌دهد تا ترکیبات مفید را از مسیرهای تولیدی قدیمی شناسایی کنند.
تحقیقات و دستاوردهای پیشین
پژوهش‌هایی که از سال ۲۰۰۶ توسط پروفسور چالیس و تیمش آغاز شده بود، ژن‌های دخیل در تولید متیلنومایسین A را بررسی و حذف کردند. بررسی‌های آن‌ها در سال ۲۰۱۰ به شناسایی ترکیبات واسطه‌ای منجر شد، اگرچه در ابتدا این ترکیبات چندان جلب توجه نکردند.
در سال ۲۰۱۷، یک دانشجوی دکترا این ترکیبات را آزمایش کرد و متوجه شد که پرمتیلنومایسین C لاکتون تأثیر بسیار قوی‌تری در مقابله با باکتری‌های مقاوم دارد. این ماده توانست انواع باکتری‌های پیچیده مانند استافیلوکوک اورئوس و انتروکوک فاسیوم را حتی در مقادیر کم از بین ببرد.
مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها
آزمایشات نشان داد که باکتری‌های انتروکوک فاسیوم که در معرض پرمتیلنومایسین C لاکتون قرار گرفتند، هیچ مقاومتی نشان ندادند. این در حالی است که استفاده از آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند وانکومایسین باعث ایجاد مقاومت در باکتری‌ها شد. بنابراین، پرمتیلنومایسین C لاکتون می‌تواند یکی از گزینه‌های مهم برای مبارزه با سویه‌های مقاوم باشد.
اقدامات آینده برای تولید انبوه
اوایل امسال، گروهی از محققان با همکاری پروفسور چالیس یک روش اقتصادی برای تولید این آنتی‌بیوتیک با استفاده از مواد اولیه تجاری یافتند. با این حال، نیاز است تحقیقات بیشتری برای بررسی دقیق‌تر عملکرد این ترکیب، سمیت آن بر سلول‌های پستانداران و کاهش اثرات جانبی احتمالی انجام شود.
نتایج این تحقیق در ژورنال Journal of the American Chemical Society منتشر شده است.
ارسال نظر