آشنایمان اول پیام های نصیحت گونه برای همسرم می فرستاد و چندی بعد پیام های عاشقانه

مرد جوان گفت: با دیدن پیامک های روی گوشی تلفن همسرم به هم ریخته بودم. از شدت عصبانیت نمی توانستم خودم را کنترل کنم.

آرام و قرارنداشتم. با خودم گفتم به خانه برمی گردم و زهر چشمی از او می گیرم که تا آخر عمر یادش بماند.من تازه فهمیده بودم چقدر دوستش دارم و نباید تنهایش می گذاشتم. به راه افتادم تا زودتر به خانه برسم ،اما راست می گویند خدایا بده شری که خیر ما در آن باشد.

من تصادف Crash کردم و در حالی که حال و هوایم را نمی فهمیدم پیاده و با راننده خودرو مقابل دست به یقه شدم. بنده خدا آدم آرامی بود، می گفت شما مقصر هستید و تازه، خسارتی جزئی هم وارد شده است چرا این قدر خودخوری می کنید؟

او با برخورد آرام خود به من آرامش داد. لحظه ای که به چشمانش نگاه کردم از خجالت آب شدم. دستش را گرفتم و عذرخواهی کردم. برایش توضیح دادم مشکل خانوادگی دارم و هوش و حواسم سرجایش نیست. لبخندی زد و گفت:

«برای هر مشکلی راه حل منطقی و قانونی وجود دارد و با خشم و عصبانیت کارها خراب تر می شود». چون با پلیس Police تماس گرفته بودیم ماموران کلانتری 16 آمدند و صحنه تصادف را بررسی کردند. راننده خودرو مقابل انگار خدا او را سر راهم قرارداده بود، پیشنهاد داد قبل از هرکاری با کارشناس مشاوره کلانتری صحبت کنم.

حرفش دلنشین بود و به کلانتری رفتم. این طور بود که به مرکز مشاوره آرامش پلیس خراسان رضوی معرفی شدم. مرد جوان نفسی تازه کرد و گفت: چه خوب شدم که به اینجا آمدم. تازه فهمیدم که اصول و مهارت های اولیه زندگی مشترک را بلد نیستم.

مشکل من و همسرم این بود که به جای درک همدیگر، همیشه هم را ترک می کردیم. به جای نگاه محبت آمیز و کلام آرام و شیرین برای هم شاخ و شانه می کشیدیم و از همه این ها بدتر من سیر تا پیاز مسائل خصوصی زندگی ام را به یکی از آشنایان می گفتم.

این فرد با اطلاع از فاصله های عاطفی که بین من و همسرم بود ابتدا در فضای مجازی برای همسرم پیام های نصیحت گونه و بعد هم متن های عاشقانه می فرستاد.

من که اتفاقی این پیام ها را در گوشی تلفن همراه همسرم دیده بودم،چه افکار اشتباهی که در ذهنم مرور نکردم.

همسرم به مشاورخانواده گفت که به فرد مزاحم تذکر جدی دادم که دیگر پیام نفرستد اما از من ترسیده چیزی در این باره بگوید چون تا به حال فقط چهره خشن و عصبانی ام را نشانش داده ام.

اینکه بعضی زوج های جوان درباره مشکلات زندگی خصوصی خود به همسایه و دوست و آشنا چیزهایی می گویند که به آنها هیچ ربطی ندارد کار بسیار اشتباهی است.

اگر هرکس کمی درباره مهارت های زندگی مطالعه داشته باشد و غرور و خودخواهی را کنار بگذارد هیچ وقت مثل من و همسرم دچار اشتباه و مشکل نمی شود.

گفتگو با کارشناس:

دکتر «سید مجید موسوی راد»، مدرس مهارت های زندگی گفت: بعضی جملات جهانی که ساده و پرتکرار می باشند، می بایست بومی سازی شده و در کوچکترین سطوح زندگی اجرایی شوند.

رئیس مرکز مشاوره آرامش پلیس خراسان رضوی افزود: دنیای اطلاعات یعنی چه؟ یعنی داشتن اطلاعات مقدمه هر نوع اقدام از قبیل تغییر، تحول، آسیب و ... است. آیا این جمله در زندگی خانوادگی قابلیت کاربرد ندارد؟ مسما بله.

زمانی که زوجین به سادگی اطلاعات زندگی خصوص خود را در اختیار دیگران قرار می دهند به راحتی زمینه نفوذ، دخالت و آسیب را فراهم می کنند.

دکتر موسوی راد اظهار داشت:رعایت ملاحظاتی هرچند به ظاهر ساده اما خیلی مهم در روابط با دیگران از قبیل گفت و گوی ساده، ارسال پیامک، ارسال تصویر، درددل و ... الزامی است، چراکه ما از سلامت روان و اخلاق طرف مقابل مان که کاملا آگاه نیستیم و همچنین از پایداری رابطه خود نیز با طرف مقابل چیزی نمی دانیم، چه بسا پس از یک درگیری لفظی با طرف مقابل وی در پی افشای اطلاعات ما برآید و قصد تلافی داشته باشد.

بیان مشکلات زندگی ابتدا در بین خود زوجین می بایست اتفاق بیفتد و در گام دوم مراجعه به یک نفر متخصص و غریبه( متخصص مشاوره یا روانشناسی) توصیه می شود. نکته پیشگیرانه ساده و اما مهم در این زمینه لزوم افزایش آگاهی افراد نسبت به مهارت های زندگی است. هرچه دانش افراد در زمینه مهارت های زندگی بیشتر افزایش یابد، مطمئنا آسیب های احتمالی کمتر خواهد شد.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید