اسید آمینه ای ضروری که از طرق رژیم غذایی به بدن می رسد

گلوتامین نوعی اسید آمینه ضروری محسوب می‌شود که در مواقع جراحت و بیماری باید از طریق رژیم غذایی یا مکمل به بدن برسد. در ضمن،‌ گلوتامین برای تقویت سیستم ایمنی بدن و حفظ سلامت روده‌ها نیز مهم است.

گلوتامین، نوعی اسید آمینه است و اسیدهای آمینه نیز مولکول‌هایی هستند که نقش‌های زیادی در بدن ایفا می‌کنند. با این‌حال، هدف اصلی اسیدهای آمینه، فراهم کردن واحدهای سازنده برای پروتئین‌ها است. پروتئین‌ها نیز برای ارگان‌های بدن حیاتی هستند و کارکردهای دیگری مانند انتقال ترکیبات در خون و مبارزه با ویروس‌ها و باکتری‌های مضر دارند.

مانند بسیاری از دیگر انواع اسیدهای آمینه، گلوتامین هم دارای دو نوع اساسی است: ال-گلوتامین و دی-گلوتامین. این دو نوع تقریبا مشابه هستند، اما ترکیب مولکولی‌شان کمی متفاوت است. نوع موجود در مواد غذایی و مکمل‌های نیز ال-گلوتامین است، اما بعضی از مکمل‌ها اساسا فقط از اصطلاح گلوتامین روی برچسب اطلاعات غذایی استفاده می‌کنند.

در حالی که ال-گلوتامین برای ساختن پروتئین‌ها و انجام عملکردهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما به نظر می‌رسد که دی-گلوتامین نسبتا در ارگانیسم‌های زنده بی‌اهمیت است. ال-گلوتامین می‌تواند به‌طور طبیعی در بدن تولید شود و درواقع، فراوان‌ترین اسید آمینه در خون و دیگر مایعات بدن محسوب می‌شود.

با این ‌حال، مواقعی هم وجود دارد که گلوتامین مورد نیاز بدن بسیار بیشتر از آن مقداری است که ساختنش در توان بدن باشد. به همین دلیل، گلوتامین نوعی اسید آمینه ضروری محسوب می‌شود که در مواقع جراحت و بیماری باید از طریق رژیم غذایی یا مکمل به بدن برسد. در ضمن،‌ گلوتامین برای سیستم ایمنی و سلامت روده‌ها نیز مهم است.

گلوتامین به‌طور طبیعی در مواد غذایی مختلفی یافت می‌شود. برآوردهای علمی نیز نشان می‌دهند که یک رژیم غذایی معمولی روزانه ۳ تا ۶ گرم گلوتامین به بدن می‌رساند، اما این مقدار می‌تواند براساس نوع رژیم غذایی تغییر کند.

بیشترین میزان گلوتامین در محصولات حیوانی یافت می‌شود، چون این مواد غذایی حاوی مقدار زیادی از پروتئین هستند. با این ‌حال، بعضی از منابع گیاهی نیز میزان گلوتامین قابل توجهی به بدن می‌رسانند که بعضا از منابع حیوانی بیشتر است.

محققان تا کنون از شیوه‌ها و تکنیک‌های مختلفی برای تعیین ال-گلوتامین موجود در مواد غذایی کمک گرفته‌اند و به نتایج زیر رسیده‌اند:

- تخم‌مرغ: ۴.۴ درصد (۰.۶ گرم در هر ۱۰۰ گرم)

- گوشت گوساله: ۴.۸ درصد (۱.۲ گرم در هر ۱۰۰ گرم)

- شیر بدون چربی: ۸.۱ درصد (۰.۳ گرم در هر ۱۰۰ گرم)

- پنیر توفو: ۹.۱ درصد (۰.۶ گرم در هر ۱۰۰ گرم)

- برنج سفید: ۱۱.۱ درصد (۰.۳ گرم در هر ۱۰۰ گرم)

- ذرت: ۱۶.۲ درصد (۰.۴ گرم در هر ۱۰۰ گرم)

اگرچه بعضی از منابع گیاهی مانند برنج سفید و ذرت دارای سطح بالایی از گلوتامین هستند، اما این مواد غذایی به‌طور کلی پروتئین کمی دارند. درنتیجه، استفاده از گوشت‌های قرمز و دیگر محصولات حیوانی، ساده‌ترین راه برای دریافت سطح بالایی از پروتئین و گلوتامین است.

متاسفانه، هنوز بسیاری از مواد غذایی از نظر سطح گلوتامین مورد بررسی قرار نگرفته‌اند، از آن‌جایی که گلوتامین از بخش‌های مهم و ثابت در منابع پروتئینی است، تقریبا هر منبع پروتئینی‌ای مقداری از گلوتامین را به بدن می‌رساند. به همین دلیل، متخصصان می‌گویند که تامین پروتئین مورد نیاز بدن می‌تواند بخش قابل توجهی از گلوتامین مورد نیاز بدن را هم تامین کند. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.