زنان دولتی جلوی رشد زنان را می گیرند نه مردان/ توپ کارفرمایان در زمین زنان

زنان و مطالبات آنها همیشه در صدر خبرها قرار داشته و بسیاری از مسئولان از آن دم می زنند اما نه تنها این مطالبات کاهش نیافته بلکه هر روز هم یک آسیب دیگر به آن افزوده می شود.

به گزارش خبرگزاری رکنا، خشونت روایتی است که زنان با آن دست به گریبانند. اما همیشه درباره خشونت اجتماعی و خانگی گفته شده  در حالی که خشونت کاری فراگیرتر است اما در حاشیه قرار گرفته است .

حضور زنان در حوزه شغل و تحصیل انگار ویترینی است برای جامعه مترقی و سیاستمداران در تمام جهان از این ویترین استفاده می کنند. اما ناپایداری در شغل به زنان می رسد.

این ناپایداری از کم بودن حقوق زنان تا قرار گرفتن در صف اول تعدیل ها است .

سعید شریعتی، فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به این سوال خبرنگار اجتماعی رکنا که چقدر این ویترین هنوز هم در دنیا پررنگ است؟ گفت: به طور طبیعی و قهری وقتی از رفع تبعیض از اقلیت های جامعه در بهره مندی از فرصت ها صحبت می شود، مقاومت هایی صورت می گیرد. اما بعد از شکستن مقاومت ها مرحله ایجاد پوشش برای این نوع رفع تبعیض ها پیش می آید.

مقاومت های زیرپوستی در مقابل زنان

وی توضیح داد: فرض کنید کارفرمایان به صورت صوری سهمیه ها یا تبعیض های مثبتی را برای زنان روی کاغذ قائل می شوند و توپ را به زمین زنان می اندازند. آنها می گویند: "ما فرصت های شغلی را برای زنان فراهم کردیم اما زنان از آن استفاده نکردند. پس باید ریشه یابی کنیم که چرا زنان از فرصت های شغلی خود استفاده نمی کنند؟" یعنی مقاومت ها زیرپوستی می شود و در مستندات همه چیز برای زنان فراهم است اما در عمل اتفاقی رخ نمی دهد. این یکی از جنبه های سوءنابرابر جنسیتی در زمینه شغلی است.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به این که برای اقلیت های دیگر نیز این موضوع وجود دارد، تاکید کرد: در تمام دنیا برای اقلیت های نژادی، قومی و مذهبی نیز این مقاومت ها وجود دارد. در کشور ما هیچ قانونی محدودیتی برای حضور اقلیت های مذهبی در سطوح مدیریتی وجود ندارد ولی به جایگاه مدیریتی سطح بالا نمی رسند.

سدهای نانوشته برای زنان

در برخورد با مطالبات زنان نیز با همین رویکرد پیش می روند. فرصت هایی را برای زنان ایجاد می کنند اما سدهایی را نانوشته پیش می آورند که زنان منصرف می شوند که از آن فرصت ها استفاده کنند. در واقع موانع غیررسمی و غیرشفاف پیش پای زنان گذاشته می شود تا عطای فرصت ها را به لقایش ببخشند.

سنت های حذف کننده زنان  از جامعه

سعید شریعتی با اشاره به فرهنگ جامعه افزود: اگر استفاده از فرصت ها نیز ساخته شود سنت ها و فرهنگ های حاکم عملا زنان را از حضور اجتماعی و محیط های کاری منصرف می کند. جایی هم درج نشده است که به اصلاح قانون آن اشاره شود، بلکه سنت ها و فرهنگی محسوب می شود که در جامعه غالب شده است. بنابراین برای رسیدن به واقعیت برابر حقوقی زن و مرد در بهره مندی از فرصت های موجود در جامعه به فرهنگسازی بلندمدت و اصلاح نگرش عمومی نیاز دارد.

فرهنگ نانوشته حاکم بر ذهنیت هاست

این فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به این سوال که چرا زنان حقوق و شغل های ناپایداری دارند و برای تعدیل اول زنان تنها، سپس زنان سرپرست خانوار و پس از آن مردان قرار می گیرند؟ گفت: طبیعتا سنت و فرهنگ های نانوشته ولی حاکم بر ذهنیت ها موجود است. به طور ناخودآگاه تقسیم کار به گونه ای است که مردان نان آور خانواده و زنان کمک حال مردانند. به همین دلیل در حقوق و دستمزد به زنان اجحاف می شود. می گویند: "نان آور اصلی خانواده مرد است و اگر زن حقوق کمی هم بگیرد مهم نیست." اما این موضوع معنی ندارد، چون زن یا مرد متناسب با خدمتی که ارائه می کند باید از تعرفه دستمزدی برخوردار باشد. در تعدیل نیرو نیز می گویند: "چون مرد نان آور خانواده است با تعدیل نیروی زن لطمه ای به خانواده وارد می شود. این نشان می دهد که تقسیم خانوادگی به غلط در مناسبات حقوق شهروندی دخالت پیدا کرده است. در حالی که خانواده ربطی به این مناسبات ندارد و اگر حتی یک زن خانه دار هم خدمتی در جامعه ارائه کرد باید از حقوق برابر با مرد بهره مند باشد. هیچ قانون نوشته ای برای این موضوع وجود ندارد که بگوییم یک جناح سیاسی می آید و آن را در مجلس اصلاح می کند. این نگرش های موجود در بطن جامعه است که این نوع تبعیض ها را به وجود می آورد.

سعید شریعتی تاکید کرد: خوشبختانه نسل جدید و تحولات فرهنگی و آگاهی های اجتماعی و سیاسی به دلیل گسترش توسعه به وجود آمده است این راه را هموارتر کرده است اما در جوامعی مانند ایران هنوز راه بسیار طولانی داریم تا این سنت ها و فرهنگ ها اصلاح شود.

بهره مندی سیاسی از مشارکت زنان

در حوزه سیاسی نیز به نظر می رسد زنان ویترین هستند. در انتخابات کاندیداها از زنان می گویند و مطالبات آنها اما با تمام شدن انتخابات تمام وعده ها و وعیدها در حد شعار می ماند و زنان به هیچ کدام از جایگاه های مدیریتی دست پیدا نمی کنند و حتی گاهی همان ها که بخشی از رای هایشان را از زنان گرفته اند و روی صندلی های مسئولیت بنشینند برای نرسیدن زنان به مطالبات شان حتی سنگ اندازی نیز می کنند. سعید شریعتی درباره این موضوع گفت: من نیز به عنوان یک فعال سیاسی که در حوزه مشارکت سیاسی و اجتماعی مردم فعالیت کردم به عینه دیده ام که چه بهره برداری های تبلیغاتی و سیاسی از مشارکت های اجتماعی و سیاسی زنان می شود و نقش اجتماعی زنان براساس برابری اعمال نمی شود. اساسا نباید تفاوتی بین زن و مرد در این حوزه وجود داشته باشد و هر شهروندی حق دارد از ظرفیت ها به صورت برابر استفاده کنند.

وی با اشاره به جبران عقب ماندگی ها و اجحاف هایی که به طور تاریخی به اقلیت ها شده، اظهار کرد: من به تبعیض های مثبت اعتقاد دارم و این که سهمیه بندی مثبت برای تشویق و فرهنگسازی به وجود آید. در شرایط کاملا برابر باید حق ویژه به زنان داد. اگر همه شرایط یک مرد و یک زن برای رسیدن به یک فرصت اجتماعی برای شکستن این تابوها باید زن در اولویت قرار گیرد. اعتقاد دارم راه حلی جز این نیست چون فرهنگ رسوب کرده ای که زن را شهروند درجه دو به حساب می آورد هر چه در سطوح بالاتر برود رنگ و بوی قدرتمندتری می پذیرد. این اتفاق باید با تغییر نگرش در لایه های زیرین جامعه رخ دهد چون در لایه های بالا با دشواری روبرو می شود.

دولت زنان نردبان پیشرفت زنان را تخریب می کنند

وی در پاسخ به این سوال که چرا دولتمردانی که برای رسیدن به مسندهایشان از رای زنان استفاده می کنند اما بعد از رسیدن به مسندها زنان را به حاشیه می رسانند؟ گفت: من نقد به این سوال شما نقد دارم. براساس علم و اطلاع می گویم که بسیاری از مواقع عوامل عدم رشد زنان در ساختار مدیریت کشور دولت زنان بودند. یعنی زنانی که به هر دلیلی در مناسبی منصوب می شدند با مجموعه عملکرد خود اصلی ترین دلیل ارتقا زنان شده اند. البته این بدان معنا نیست که مردان اینگونه نیستند. بنابراین این رویه به دولتمردان اختصاص ندارد و این فرهنگ غالب در دولتمردان و دولت زنان است. وقتی زنان روی صندلی مدیریت می نشینند نردبان را تخریب می کنند تا زنان شایسته نتوانند در همان سیستم رشد کنند و ارتقا پیدا کنند. کافی است یک تحقیق کوچک کنید که مدیران زن اجازه نمی دهند کارشناسان زن زیرمجموعه آنها به سمت های مدیریتی برسند. فرهنگ رسوب کرده در ذهن و ضمیر مردان نیست بلکه در ضمیر زنان نیز وجود داشت.

استفاده ابزاری از جنبش زنان

سعید شریعتی با اشاره به جنبش زنان در ایران تاکید کرد: جنبش زنان به جای فرهنگسازی، اصلاح ذهنیت های اشتباه در لایه های زیرین جامعه و تغییر نگرش ها، به ابزاری برای جنبش های سیاسی تحول طلبانه تبدیل شده است. در حقیقت از جنبش زنان و مطالبات آنها در جهت سیاسی استفاده می شود. در تبلیغات شعار به کارگیری زنان سر داده می شود. اما به طور کلان جنبش زنان یکی از پویش ها و جنبش های اجتماعی است که متاسفانه از آن برای ارتقا زنان در جامعه، احقاق مطالبات زنان و رفع تبعیض ها استفاده نشده است. کنشگران حوزه جنبش زنان و مطالبات آنها بیشتر در خدمت جریانات سیاسی قرار گرفته اند. واقعیت این است که مظلومیت زنان در این بخش نیز هست که از خواسته های آنها برای پیشبرد اهداف سیاسی استفاده می شود و معطوف برای هدف رسیدن به حقوق برابر استفاده کمتری می شود. آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.