برخی با نقد تند روحانی در چشم مردم مقبول نخواهند شد

به گزارش رکنا، «حسین نقاشی»، فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی برنا، در خصوص "لزوم شفافیت" در کشور گفت: شفافیت در همه نظام های سیاسی و دموکراتیک جزء مولفه های اصلی حکمرانی است و تاکید بر آن امری معقول و لازم است. شفافیت در عملکرد وزارت خانه ها و سایر ارکان سیستم سیاسی باید ساختاری شود و این امر ممکن نیست مگر با تغییر یا اصلاح قوانین و اراده معطوف به اجرایی شدن آن. بحث شفافیت در این شرایط خیلی کمک کننده بوده و مردم را امیدوار می کند.

او در خصوص سخنان رییس جمهور در حضور سفرا گفت: سیاست، هنر Art ستیز و سازش توامان است. عمل سیاسی قابل دفاع ایت که هر دو عنصر را با هم داشته و به جا از هر دو استفاده شود. سخنرانی رییس جمهور هم در راستای همین ستیز و سازش است. روحانی چه در آن زمان که دبیر شواری امنیت ملی بود و چه در این زمان که رییس جمهور است از ابزار مذاکره، گفت و گو و تعامل با جهان استفاده کرده است. زمانی که طرف مقابل مواضع خصمانه می گیرد و رویکرد افراطی و مداخلانه جویانه از او شاهد هستیم، تا حدی می توان با رفتارها و گفتارهایش مماشات کرد و در جایی هم باید پاسخ قاطع داد. به گمان من این دو گونه رفتار (ستیز و سازش به هنگام) در رویکرد رییس جمهور وجود داشته است.

او در خصوص لزوم نشست بین فعالین سیاسی و نمایندگان گفت: این دیدارها باید معطوف به نتیجه‌ای روشن و ملموس باشد تا ضمن موثر بودن به دولت هم کمک کند.

او در خصوص تخریب دولت در این شرایط بحرانی گفت: نقد هرچه تند و رادیکالی باشد، نباید با عنوان و برچسب "تخریب" جلویش را گرفت. در دولت اصلاحات و آقای روحانی نقدهای تندی به دولت مطرح شد. اگر قرار است نقد ریشه ای اتفاق بیفتد باید همه ارکان سیاسی و نهادهای نظام را نقد کرد. باید این امکان وجود داشته باشد که همه نهادها را به صورت برابر و ازاد نقد کرد. در این صورت و با این اتفاق هر میزان که امکان نقد وجود دارد همانقدر هم پاسخگویی وجود خواهد داشت. نقدها نباید یک طرفه باشد و سمت و سویه آن به سمت یک قوه و یا تنها قوای انتخابی را شامل شود.

عضو شورا مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در پایان گفت: برخی از نیروهای سیاسی گمان می‌کنند با به زمین زدن اقای روحانی در این شرایط حساس می توانند خود را در چشم مردم مقبول کنند تا در انتخاب های بعدی در شرایط مطلوبی قرار گیرند؛ اما باید گفت که جامعه اینگونه نقدهای یک طرفه که غالبا از تریبون های رسمی انجام می شود و امکان برابر برای نقد برای دیگران را بر نمی‌تابد، را نمی پذیرد. قطعا این قبیل رفتارها به کلیات نظام سیاسی آسیب وارد می کند. برخی گروه ها به تصور اینکه می خواهند روحانی را به زانو در بیاورند، به نظام آسیب می زنند. علاج کار در تضمین و گسترش آزادی Freedom بیان برای همه گروه ها، سازمان سیاسی و جامعه مدنی است.