رازهایی که نباید در ازدواج موفق برملا شود!
رکنا: پژوهشها نشان میدهد که همیشه صداقت بیقیدوشرط برای روابط عاطفی مفید نیست؛ گاهی نگفتن برخی حقایق میتواند احساس امنیت و صمیمیت را در ازدواج تقویت کند.
به گزارش رکنا، در روابط عاطفی ، فاصله بین صداقت سازنده و گفتههای مخرب ممکن است بسیار محدود باشد. کارشناسان معتقدند برخی موضوعات بهتر است مسکوت بمانند تا فضای امنیت و نزدیکی همچنان حفظ شود.
اگرچه همیشه گفته میشود صداقت بهترین سیاست است، اما اگر این گفته همواره درست بود، ضربالمثلهایی مثل «بعضی چیزها را نگفتن بهتر است» هیچگاه در فرهنگ ما باقی نمیماند. حقیقت این است که صداقت در همه اشکالش نهتنها مفید نیست، بلکه گاهی میتواند زیانآور باشد. در عین حال، سکوت همیشه به معنای پنهانکاری و خیانت نیست.
تحقیقات اخیر نشان داده که یافتنِ زمان درست برای سکوت، گاهی میتواند پیوندهای عاطفی را بهتر از صداقتِ بدون ملاحظه حفظ کند و از آسیب به رابطه جلوگیری کند. در ادامه، با استناد به یافتههای پژوهشی، به مواردی پرداخته میشود که صحبت درباره آنها نهتنها ضروری نیست بلکه میتواند برای رابطه زیانبار باشد، در حالی که سکوت میتواند نشانه مهربانی بیشتری باشد.
۱. توجه به تغییرات جسمانی
گاهی ممکن است متوجه تغییری در بدن یا ظاهر شریک زندگیتان شوید. شاید تصور کنید گفتن اینکه «چند کیلویی اضافه کرده است» یا «نشانههای پیری بر چهرهاش نمایان شده» نشاندهنده توجه و حمایت شماست. اما در حقیقت، چنین اظهاراتی حتی اگر از روی نیت خوب گفته شوند، ممکن است بهعنوان انتقاد برداشت شوند.
مطالعات تازه نشان میدهند که بیش از ۵۵ درصد از افراد، پس از اینکه شریکشان درباره وزنشان صحبت کرده، احساس بدی پیدا کردهاند. این احساس منفی، فارغ از اینکه چگونه یا با چه نیتی بیان شده باشد، ایجاد میشود.
در شریکهای عاطفی بلندمدت، تغییرات جسمانی امری طبیعی است. بالا رفتن سن، تغییرات وزن، یا نشانههای گذر زمان بخشی از داستان زندگی هر فرد است. اما در جامعه امروز، این تغییرات طبیعی با استانداردهای سختگیرانه زیبایی نادیده گرفته میشوند و در مواردی حتی بهعنوان نقص تلقی میشوند. ازاینرو، صحبت درباره این تغییرات معمولاً پیامهای غیرمستقیمی از قضاوت به همراه دارد.
وقتی میخواهید چنین مواردی را بیان کنید، از خود بپرسید:
آیا این حرف من واقعاً لازم است؟ آیا نیت من کمک است یا صرفاً عادتی فرهنگی است؟
اغلب نتیجه این ارزیابی این است که سکوت گزینه بهتری خواهد بود. بهعبارتی، ترکهای پوستی، چینوچروکها و تغییرات جسمانی، بخشهای زیبا و باارزشی از سفر هر فرد در مسیر زندگیاند که احترام به آنها نشانهای از درک و محبت عمیقتر است.
۲. انتقادهای مخرب
برخلاف آنچه در داستانهای عاشقانه پذیرفته شده است، طبیعی است که هر فرد در رابطهاش مواردی پیدا کند که باب میلش نباشند. ممکن است شریک عاطفی شما انسانی خوب باشد اما نقاط ضعفی داشته باشد؛ مثلاً در مدیریت استرس ضعیف باشد، یا عاداتی داشته باشد که شما نمیپسندید.
اغلب در لحظههای ناراحتی، ممکن است به راحتی وسوسه شوید این موضوعات را مطرح کنید. شاید شما فکر کنید «صداقت همیشه خوب است» و گمان کنید بیان اینها وظیفه شماست، اما باید توجه داشت که مرز بسیار باریکی بین صداقت سودمند و انتقاد نامناسب وجود دارد.
اگر صحبت شما بدون قصد واقعی کمک بیان شود، معمولاً به جای اینکه سازنده باشد، بهعنوان ایرادگیری یا قضاوت تلقی میشود. برای مثال، جملاتی مانند «تو همیشه پول را بیدلیل خرج میکنی» یا «این غذا را نخور، سالم نیست» گرچه ممکن است از نیتی خیرخواهانه نشأت گرفته باشند اما اغلب حس کنترلگری و سرزنش به شنونده منتقل میکنند.
مطالعات نشان دادهاند که حس فرد به انتقادهایی که از شریکش دریافت میکند، ربط زیادی به نحوه بیان آن دارد. اگر این انتقاد خصمانه برداشت شود، نهتنها رضایت فرد از رابطه کاهش مییابد، بلکه حتی روی سلامت روانی او نیز تاثیر منفی خواهد داشت.
- افرادی که هیجانات منفیشان را سرکوب میکنند، معمولاً کلامشان برای شریک زندگی سرد یا حتی پرخاشگرانه به نظر میرسد.
- اما افرادی که پیش از صحبت، هیجانشان را کنترل میکنند، در ارائه بازخوردی مثبت و موثر موفقتر هستند.
پیش از بیان انتقاد، این سوال را از خود بپرسید:
آیا دارم این موضوع را میگویم چون میخواهم کمک کنم؟ یا فقط میخواهم خودم را بهعنوان فردی برتر نشان بدهم؟
اگر پاسخ دومی صحیح باشد، سکوت اغلب مزایای بیشتری برای رابطه خواهد داشت. به این ترتیب، نهتنها روابط محکمتری خواهید داشت، بلکه حس احترام و محبت در رابطه نیز افزایش مییابد.
ارسال نظر