چرا نسل Z از جواب دادن به تماس‌ های تلفنی هراس دارد؟

به گزارش رکنا، یکی از دغدغه‌های جالب و اندکی شگفت‌انگیز والدین امروزی این است که چرا نوجوانانی که همواره آنلاین هستند، از پاسخ دادن به تماس‌های تلفنی اجتناب می‌کنند؟ اما پشت این رفتار، تغییرات عمیقی در روش ارتباط نسل z با جهان پنهان است.

تغییر زبان ارتباطی با ظهور نسل Z

نسل Z (متولدین بین ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۰ میلادی) از تلفن‌های همراه خود به شکلی متفاوت از دیگر نسل‌ها استفاده می‌کنند. در حالی که تلفن همیشه در دسترس آنان قرار دارد، اما تماس‌های صوتی از ابزارهای اصلی ارتباطی آنها محسوب نمی‌شود و تنها در مواقع اضطراری کاربرد دارد.

به جای تماس صوتی ، روش‌هایی چون پیام‌های متنی ، ضبط صدا در اپلیکیشن‌هایی مانند اسنپ‌چت، واتس‌اپ و حتی اینستاگرام به جایگاهی اصلی در ارتباطات روزمره این نسل تبدیل شده‌اند. دلیل این گرایش، برخلاف تصور، تنبلی یا بی‌تفاوتی نیست بلکه این امر ناشی از میل به کنترل شرایط از سوی نوجوانان است. تماس صوتی، مستلزم حضور آنی و پاسخ فوری است، اما ارتباطات نوشتاری این امکان را به افراد می‌دهد که در زمان مناسب و با کنترل کامل به پیام‌ها پاسخ دهند.

ترس از تماس‌های تلفنی: عامل روانی پشت پرده

دکتر سحر طلعت، عضو شورای روان‌درمانی بریتانیا و متخصص درمان تروما، این پدیده را نوعی هراس اجتماعی می‌داند. او بیان می‌کند که فشار ناشی از گفتگوی مستقیم، ترس از اشتباه یا مورد قضاوت واقع شدن اغلب مانع از پاسخ به تماس‌های صوتی می‌شود. این افراد ترجیح می‌دهند با پیام‌های نوشتاری ارتباط برقرار کنند که پیش از ارسال قابل بررسی و ویرایش هستند.

در دنیای دیجیتال امروزه، که بر پایه تصویری از کمال‌گرایی و مقایسه دائمی استوار است، گفتگوی مستقیم بار روانی زیادی برای نوجوانان به همراه دارد و آنان، برای کاهش این بار، بیشتر به سمت ارتباطات غیرمستقیم روی می‌آورند.

ارتباط کنترل شده یا ترس از خودانگیختگی

نسل Z در محیطی رشد کرده‌اند که توجه مداوم به تصویر اجتماعی و ظاهر اغلب باعث می‌شود آنها نسبت به نظر دیگران حساس‌تر باشند. رسانه‌های اجتماعی فضایی را فراهم کرده‌اند که فشارهای روانیِ ناشی از مقایسه اجتماعی را تشدید کرده و نوجوانان را به سمت انزوا و اختیاری در مواجهه با ارتباطات سوق می‌دهند. از سوی دیگر، پیام‌های متنی یک حس کنترل و برنامه‌ریزی را به نوجوانان می‌دهد که با استفاده از آن می‌توانند استرس‌های ناشی از تعاملات فوری را کاهش دهند.

عواقب روانی و اجتماعی فوبیای تلفن

دکتر طلعت تأکید می‌کند که پرهیز از تماس تلفنی، اگرچه راهی موقت برای کاهش اضطراب بوده اما در بلندمدت باعث ایجاد انزوا و ضعف در روابط انسانی می‌شود. او هشدار می‌دهد که تعاملات انسانی، مانند ابراز همدردی یا تبریک، ارزش و گرمایی دارد که هیچ ایموجی‌ای نمی‌تواند جایگزین آن شود.

او همچنین شرح می‌دهد که گرایش به پیام‌های متنی به جای تماس صوتی ممکن است باعث سوءتفاهم در ارتباطات شود، زیرا متن نوشتاری فاقد لحن و احساساتی است که تماس صوتی قادر به منتقل کردن آنها است.

چگونه می‌توان ارتباطات طبیعی را احیا کرد؟

دکتر طلعت به والدین توصیه می‌کند که از نگرانی درباره اجتناب نوجوانان از تماس‌های تلفنی دست بردارند و این رفتار را به عنوان نشانه‌ای از تغییرات اجتماعی عصر حاضر بپذیرند. به گفته او، راهکار این است که تعادل در سبک‌های ارتباطی را تشویق کنند و به تدریج تماس‌های صوتی را به زندگی روزمره فرزندان بیاورند.

در نهایت، دکتر طلعت تأکید می‌کند که گرچه تکنولوژی راه‌های جدیدی برای ارتباط فراهم کرده است، اما صدای انسان هنوز هم جایگاهی منحصر به فرد برای ایجاد نزدیکی حقیقی دارد.

حق سکوت: انتخابی آگاهانه در عصر دیجیتال

بسیاری از نوجوانان امروزی، پاسخ ندادن به تماس‌ها را به عنوان حق فردی خود تلقی می‌کنند. زهرا، دختر ۱۶ ساله‌ای که تلفنش را گاه‌به‌گاه بی‌صدا می‌کند، معتقد است این کار به او کمک می‌کند کمی از فشارهای اجتماعی فاصله بگیرد و آرامش پیدا کند.

نادیده گرفتن تماس‌ها، دیگر نشانه بی‌ادبی نیست بلکه به ابزار مرزبندی در دوران مدرن تبدیل شده است. تلفن، که زمانی نماد اتصال انسان‌ها بود، اکنون به وسیله‌ای برای مدیریت فاصله میان انسان‌ها بدل گشته است.

آداب دیجیتال جدید: ارتباطی متفاوت اما محترمانه

ارتباطات نسل Z، شکل‌گیری قوانین نانوشته را به همراه داشته است. تماس مستقیم بدون ارسال پیام قبلی، تجاوز به حریم خصوصی تلقی شده و ارسال پیام پیش از تماس تلفنی، نشانه‌ای از احترام است.

نسل جدید خواهان ارتباطی آگاهانه و آرام‌تر است که مطابق با سرعت زندگی امروزی و فشار اجتماعی و روانی ناشی از آن باشد. شاید این تغییر، تلاشی برای بازتعریف انسانیت در عصری است که توسط تکنولوژی احاطه شده است.