ارتباط کلامی در خواب؛ آیا واقعا ممکن است؟
رکنا: آیا می‌توانیم در خواب با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم؟ پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند که امکان برقراری ارتباط مستقیم میان مغز انسان‌ها هنگام خواب، پتانسیل واقعی در علم آینده دارد.
به گزارش رکنا، در دنیای امروزی، فناوری‌های نوین نظیر یادگیری ماشین توانسته‌اند تا حدی امکان تجسم برخی از رؤیاها را فراهم آورند. با این حال، پرسشی مطرح می‌شود: آیا قادر خواهیم بود روزی این رؤیاها را کاملاً با دیگران به اشتراک بگذاریم؟
در حال حاضر، اگرچه ابزارهایی وجود دارند که با تفسیر سیگنال‌های مغزی قادرند افکار کلی یا صحنه‌های خیالی ما را درک کنند، انتقال مستقیم این اطلاعات به ذهن دیگری همچنان امری ناشناخته شده است. این موضوع می‌تواند موضوعی بحث‌برانگیز و پیچیده باشد، به‌خصوص برای کسانی که نسبت به ورود مستقیم داده‌ها به مغزشان در خواب احساس ناخوشایند دارند.
آیا امکان ارتباط در خواب وجود دارد؟
هم‌اکنون، تنها راه ممکن برای برقراری ارتباط در خواب استفاده از حواس است. برای مثال، زمزمه کردن کلمات در گوش فردی که در حال خواب است، می‌تواند گونه‌ای از ارتباط بین دو نفر باشد که در خواب قرار دارند. اما این روش با چالش‌هایی روبه‌رو است؛ چطور فردی که خواب است می‌تواند به‌درستی چیزی بشنود یا صحبت کند؟ پاسخ به این پرسش پیچیده‌تر از آن است، که در نگاه اول تصور می‌شود.
صحبت کردن در خواب، که به‌عنوان سخن‌گفتن در خواب (somniloquy) شناخته می‌شود، معمولاً به دلیل عوامل استرس‌زا اتفاق می‌افتد؛ اما صداهایی که فرد تولید می‌کند، مبهم و کنترل‌نشده هستند. از سوی دیگر، شنیدن چنین زمزمه‌هایی در خواب ممکن است باعث ایجاد تنش و برهم خوردن کیفیت خواب فرد شود.
با این وجود، نوع خاصی از خواب تحت عنوان رویای شفاف (Lucid Dreaming) می‌تواند راه‌حل جذابی باشد. در این حالت فرد متوجه می‌شود که خواب می‌بیند، بدون اینکه از خواب خارج شود. با تمرین و استفاده از تکنیک‌های مربوطه هر شخصی می‌تواند این تجربه را کسب کند. شاید چنین وضعیتی بتواند امکان ارتباط در خواب بین دو نفر را فراهم آورد.
شرکتی به نام REMSpace ادعا کرده است که این امر امکان‌پذیر است و حتی توانسته آن را به مرحله اجرا برساند.
پس از هشت دقیقه، پیام مشابهی برای فرد دیگری که خواب بود، پخش شد و این فرد پس از بیداری توانست کلمه را تأیید کند. اگرچه این فرآیند هنوز کاربرد عملی گسترده‌ای ندارد، اما می‌توان آن را نمونه‌ای از ارتباط در خواب محسوب کرد.
همگام‌سازی مغزی؛ یک گام جذاب‌تر
شکل دیگری از ارتباط ذهنی که می‌تواند کاربردی‌تر باشد، همگام‌سازی موج‌های مغزی بین افراد است. تحقیقات نشان داده‌اند که در میان افرادی که با یکدیگر همکاری می‌کنند، موج‌های مغزی آن‌ها همگام شده و تطابق بیشتری پیدا می‌کند. برای مثال، نوازندگانی که هماهنگی کاملی در اجرا دارند یا افرادی در گروه‌های اجتماعی، با حس پیوند عمیق به یکدیگر نزدیک می‌شوند.
این پدیده که به‌عنوان همگام‌سازی عصبی بین‌مغزی (Inter-brain Neural Synchronisation) شناخته می‌شود، با روش‌های پیشرفته‌ای نظیر هایپراسکن و دستگاه‌های EEG شناسایی شده است. موج‌های مغزی شامل تتا (آرامش درونی عمیق)، آلفا (آرامش معمولی) و بتا (فعالیت و هوشیاری) هستند.
وقتی این امواج، به‌ویژه موج‌های بتا، بین دو یا چند نفر همگام شوند:
- تیم‌ها می‌توانند بهتر همکاری کنند.
- احساس همدلی افزایش می‌یابد.
- و حتی حساسیت به درد کاهش می‌یابد.
در نتیجه، تیم‌ها با همگام‌سازی‌های عصبی به سطح عملکردی بالاتری می‌رسند.
راه‌حل ساده برای ارتباط ذهنی
خبر خوب این است که برای این نوع همگام‌سازی نیازی به فناوری‌های پیچیده هوش مصنوعی یا ابزارهای تخصصی ندارید.
به‌طور خلاصه، این نوع اشتراک ذهنی رایگان بوده و مزایای بسیاری دارد که می‌توانیم از آن بهره‌مند شویم.
ارسال نظر