خداحافظی کوروش یغمایی از موسیقی؛ نگاهی به زندگی هنری او
رکنا: کوروش یغمایی، پیشگام موسیقی راک ایران در سن 79 سالگی با انتشار پیامی از دنیای موسیقی خداحافظی کرد. این خبر در آستانه انتشار آخرین آلبوم او با عنوان «پلاک 44 » توسط یک شرکت آمریکایی اعلام شد.
به گزارش رکنا، خبر خداحافظی کوروش یغمایی مشهور به «پدر راک ایران»، از دنیای موسیقی، برای جامعه هنری و دوستدارانش بسیار تلخ و غمانگیز بود. این هنرمند که به موسیقی مدرن ایران شخصیت و جلوهای تازه بخشید، در سن ۷۹ سالگی رسماً از صحنه هنر و موسیقی کنارهگیری کرد.
اعلام خداحافظی در آستانه انتشار آخرین آلبوم
کوروش یغمایی، خواننده، آهنگساز و نوازنده برجسته موسیقی راک ایران، پیام خداحافظی خود را در آستانه انتشار آخرین آلبومش به نام «پلاک ۴۴» اعلام کرد. این آلبوم از سوی یک شرکت آمریکایی آماده پخش است.
یغمایی در پیام خود توضیح داده است: «حداقل شما یاران عزیز من میدانید که برای ادامه کار در زمینه موسیقی و عبور از این مسیر پرمشقت، تمام توانم را به کار بردم تا فرهنگ و هویت باشکوه ایران را زنده نگاه دارم.»
او با اشاره به انتشار آلبوم «پلاک ۴۴»، ادامه داده که این آلبوم پایان رسمی فعالیت هنری او خواهد بود و پس از پخش آن، از موسیقی کنار خواهد رفت.
وی پیام خود را با این جمله به پایان برده است: «خداوند ایران را بپاید.»
نگاهی به زندگی کوروش یغمایی
از شاهرود تا پیشگامی در موسیقی راک
کوروش یغمایی که در ۱۲ آذر ۱۳۲۵ در شهرستان شاهرود به دنیا آمد، علاقهاش به موسیقی از دوران کودکی آغاز شد. او ابتدا نواختن سنتور را زیر نظر پدر آموخت، اما بعدها با آشنایی با گیتار، مسیر هنریاش را تغییر داد. یغمایی در ۱۸ سالگی یک گروه موسیقی راک تشکیل داد و به دلیل مهارتش در نواختن گیتار، لقب «پنجه طلایی» را دریافت کرد.
در دهه ۱۳۵۰، او با ترکیب ملودیهای غربی و رنگمایههای ایرانی، سبکی منحصر به فرد در موسیقی راک خلق کرد. گیتار، ابزار اصلی آهنگسازی او شد و با نوآوریهایی که داشت، سبک راک ایرانی را تعریف دوبارهای ارائه داد. همانطور که کارشناسان غربی نیز تأیید کردهاند، یغمایی به عنوان بنیانگذار موسیقی راک ایرانی شناخته شده و تأثیر او را با بزرگان جهانی این سبک مانند «رولینگ استونز» و «بیتلز» مقایسه کردهاند.
چالشهای موسیقی در دهههای گذشته
دوران موسیقی یغمایی در شرایط سختی شکل گرفت. در مصاحبهای با مجله «بیلبورد»، او به دشواریهای تهیه ابزار موسیقی در دهه ۱۳۵۰ اشاره کرد: «تهیه آلات موسیقی خیلی دشوار بود. حتی سیم گیتار به سختی پیدا میشد. یک بار مجبور شدیم آهنگ را در یک اجرای همزمان ضبط کنیم زیرا توان مالی کافی نداشتیم.»
با این حال، این محدودیتها باعث شد خلاقیت او شکوفا شود و موسیقی راک با سبک ایرانی به مخاطبان جهانی معرفی شود. او توانست مخاطبان از فرهنگهای متفاوت را به موسیقی خود جذب کند.
تأکید بر هویت فرهنگی ایران
کوروش یغمایی در سالهای زندگی حرفهای خود، به دلیل علاقه به تاریخ و فرهنگ ایران، ماندن در وطن را انتخاب کرد. او در مورد این انتخاب گفته است: «هر هنرمندی باید هویت فرهنگی خود را بشناسد. عشق من به تاریخ ایران چنان عمیق است که به بیماری شباهت دارد. اگر ایران را ترک کرده بودم، شاید موسیقی بینالمللی اجرا میکردم، اما احتمالاً به زبان فارسی نمیخواندم.»
بر همین اساس، هویت ایرانی همیشه در آثار او، از ترانههای عاشقانه تا قطعات اساطیری، مشهود بوده است.
دورههای ممنوعالکاری
کوروش یغمایی در کانال تلگرامی خود، به سالهای سخت ممنوعالکاری اشاره کرده و گفته است: «بعد از ممنوعالکار شدن، امکان فعالیت شرافتمندانه از من گرفته شد. تنها راهی که به ذهنم رسید، کار در زمینه کتاب و نوار قصه کودکان بود، آن هم بدون ذکر نام من، چون حتی نامم نیز ممنوع شده بود.»
آثار برجسته
او با گرفتن مدرک کارشناسی جامعهشناسی، آهنگسازی قطعاتی نظیر «گل یخ» و «حجم خالی» را آغاز کرد که به حرفهایترین سطح موسیقی در ایران راه یافتند. ترانه «گل یخ» حتی خارج از مرزهای ایران بازتاب پیدا کرد و همچنان در نقاط مختلف جهان اجرا میشود.
یغمایی در سال ۱۳۷۳ آلبوم «سیب نقرهای» را منتشر کرد و پس از آن آثاری نظیر «ماه و پلنگ»، «کابوس» و «تفنگ دسته نقره» را به دنیای موسیقی عرضه کرد. موسیقی فیلم «گرگهای گرسنه» نیز از دیگر دستاوردهای اوست.
دستاوردهای بینالمللی
موسیقی یغمایی پس از همکاری با شرکت آمریکایی Now-Again Records در سال ۱۳۸۸، به مرحلهای جدید وارد شد. ترانه «حجم خالی» در مجموعهای جهانی منتشر شد و او را به عنوان نمایندهای از خاورمیانه معرفی کرد.
در سال ۲۰۱۱، آلبوم «بازگشت از لبه پرتگاه» منتشر شد که با استقبال فراوان رسانههای معتبر بینالمللی مواجه شد. این آلبوم شامل بهترین آثار او بین سالهای ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۹ بود. نشریات خارجی آن را تحسین کردند و به آن امتیازهای بالایی دادند.
پایان یک فصل؛ آغاز یک افسانه
خداحافظی کوروش یغمایی از دنیای موسیقی در ۷۹ سالگی، پایان رسمی زندگی حرفهای هنرمندی بود که موسیقی راک را در ایران پایهگذاری کرد. آخرین آلبوم او، «پلاک ۴۴»، نماد تمامی تلاشهای او برای شکوفایی این سبک در ایران است.
میراث یغمایی تنها در آهنگها و آثار او نیست؛ بلکه در الهامبخشی به نسلهای بعدی موسیقیدانان ایرانی که مسیر او را ادامه خواهند داد، جاودانه است. این خداحافظی شاید نه پایان یک افسانه، بلکه آغاز فصلی جدید برای موسیقی راک ایران باشد.
ارسال نظر