گوگوش بلای آسمانی همسر بهروز وثوقی شد + سند بی شرمی گوگوش !

از گذشته شایعه بوده که جدایی نامزدی طولانی بهروز وثوقی و پوری بنایی به دلیل حضور گوگوش رخ داده است.

اما خود گوگوش بارها این موضوع را تکذیب کرده بود.

او اعلام نمود ازدواج او با بهروز مدت‌ها پس از جدایی این دو عاشق سینمای فارسی بوده است.

حال بریده روزنامه از همان سال‌های منتشر شده که نوری کسرایی بازیگر مطرح آن سال‌ها این شایعه را تایید می‌کند.

پنجره؛ محل تلاقی بهروز، گوگوش و نوری کسرایی

 «پنجره» یکی از فیلم‌فارسی‌های مهم اقتباسی به کارگردانی جلال مقدم است که در سال ۱۳۴۹ ساخته شد. و «پنجره» اولین فیلم مشترک بهروز وثوقی و گوگوش است که در آن نقش‌آفرینی می‌کردند. از دیگر بازیگران شناخته شده فیلم، نوری کسرایی-ستاره سینمای دهه پنجاه- است که آغاز کار خود را در نقش «ترانه» در این فیلم داشت.

فیلم درباره جوانی به نام سهراب سالاری (بهروز وثوقی) بود که برای کار از آبادان به تهران می‌رود. و در کارخانه‌ی عمویش مصطفی سالاری (محسن مهدوی) مشغول می‌شود. سهراب با دختری به نام ترانه (نوری کسرایی) آشنا می‌شود.

ترانه آبستن است. سرپرست ترانه، اصغر ژیلا (حسن رضیانی) با نقشه سعی دارد سهراب را به عنوان پدر بچه جا بزند. تا مخارج وضع حمل ترانه به گردن سهراب بیفتد.

سهراب به دختر دوست خانوادگی عمویش (گوگوش) علاقه پیدا می‌کند، ولی ترانه مزاحم آن‌ها است.

یک اقتباس موفق

«پنجره» اقتباس آزاد مقدم بود از رمان بسیار معروف «یک تراژدی امریکایی» که پیش از این. کارگردانان بسیار مشهوری مانند رابرت استیونس از روی آن آثار درخشانی مثل «مکانی در آفتاب» را ساخته بودند.

دقت در این فیلم، تفکر و اعتقاد مقدم را نسبت به سینما روشن می‌کند. او که در شکل‌گیری فیلم‌های روشنفکرانه پیش از آن مشارکت جدی داشت. به‌عنوان کارگردان، طرفدار سینمای قصه‌گو با بهره‌گیری از بازیگران مطرح در کنار کارگردانی و شیوه روایت نامتعارف بود.

منتقدان فیلم مقدم را بیشتر شبیه فیلم «یک تراژدی آمریکایی» ساخته جرج استیونس ارزیابی کردند تا کتاب درایرز.

نکته‌ای که کمتر به آن توجه شد ساخت و پرداخت حرفه‌ای «پنجره» و میزان تسلط مقدم به عنوان کارگردان بر میزانسن بود.

«پنجره» هم در مسیر سینمای میانه قرار گرفت و البته کمتر از انتظار فروخت.

مقدم با کارگردانی «پنجره»، پنجره تازه‌ای را به این سینما گشود تا هوای تازه‌ای بر پستوی گرد و خاک گرفته و نمور این سینما دمیده شود.

«پنجره»، مایل شدن مقدم به اقتضائات روز، با استفاده از ترانه‌های محبوب فضای شیک وتر و تمیز و موسیقی واروژانی. تا حدودی تن دادن به سلیقه بازار و چاشنی رقص و آواز در ترکیب، میل همیشگی او به مایه‌های روشنفکری را نشان می‌داد. هرچند به هر رو ساخته او از محصولات رایج، کاملاً متمایز بود.