نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۲۵ معرفی شد

هیأت انتخاب معرفی نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار ، پس از 10 روز بررسی و بازبینی فیلم‌های حایز شرایط، فیلم سینمایی «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه پاشا را به عنوان نماینده ایران به اسکار 2025 معرفی کرد.

خانم ها نرگس آبیار، شبنم مقدمی و آقایان فریدون جیرانی، علی دهکردی، مرتضی رزاق کریمی، مهدی سجاده چی، اکبر نبوی، بهروز شعیبی و مجید زین العابدین اعضای 9 نفره هیأت انتخاب نماینده سینمای ایران برای حضور در  نود و هفتمین دوره آکادمی اسکار را تشکیل دادند.فیلم مستند «ایساتیس» به کارگردانی علیرضا دهقان، فیلم سینمایی «شهر خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی و فیلم «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه پاشا سه نامزد نهایی این هیأت بودند.

در نشست نهایی این هیأت، « شبنم مقدمی » به اتفاق آرا به عنوان سخنگو انتخاب شد؛ اطلاعات تکمیلی در این خصوص توسط سخنگوی هیأت در خبر تکمیلی اعلام می شود.

«در آغوش درخت» در سال۱۴۰۱ به تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح کلید خورد‌.‌ پروانه ساخت این فیلم به تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح و کارگردانی و نویسندگی قاسم لطفی خواجه پاشا، هشتم‌ تیر ۱۴۰۱ از سوی سازمان سینمایی صادر شد.

سجادنصرالهی نسب سرمایه‌گذار و مجری طرح فیلم در آن زمان گفته بود: یکی از اتفاق‌های خوب در این پروژه حضور و همراهی سینماگرانی، چون مجید مجیدی و رضا میرکریمی بود. آقای مجیدی از همان ابتدای پیش تولید در جریان کار بوده و از اینکه در این فیلم از فضای شهری و آپارتمانی فاصله گرفته شده ابراز رضایت کرد. همچنین رضا میرکریمی نیز از این پروژه بسیار خوشش آمده بود و پیشنهاد داد که به عنوان مشاور در این پروژه حضور داشته باشد و در همین راستا مشاوره‌های قابل توجهی را به ما ارائه کرده بود.

در ادامه این پروسه، نقش نصرالهی‌نسب در فیلم پررنگ‌تر از تهیه‌کننده اولیه فیلم (مصباح) شد که در کشف خواجه‌پاشا از طریق معرفی برادران ارک (که با او فیلم پوست را کار کرده بودند) نقش داشت.

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که پیش از آن هم با مصباح و فارابی، فیلم یدو را شریک شده بود، به تهیه‌کنندگان این فیلم پیوست.

در ماه‌های نزدیک‌ به جشنواره چهل و یکم، حوزه هنری هم وارد عمل شد تا از این فیلم سهمی داشته باشد، به‌طوری که دیگر نامی از مصباح در خبرها دیده نمی‌شد.

فیلم در جشنواره چهل و یکم فیلم فجر دولت سیزدهم روی پرده رفت و مورد توجه داوران و منتقدان قرار گرفت.

در خلاصه داستان فیلم «در آغوش درخت» آمده است: «بحران پیچیده زندگی کیمیا و فرید که دوازده سال از ازدواجشان می‌گذرد، جهان زیبای فرزندانشان را برهم می‌ریزد. کودکانی که هیچ چیز جز سادگی و مهربانی را در زندگی نمی‌شناسند.»

«در آغوش درخت» با نمایش قاب‌هایی خارج از فضای تهران در شهر ارومیه به تولید رسیده و با خلق داستانی شاعرانه، آخرین تلاش‌های یک خانواده در آستانه فروپاشی را به تصویر می‌کشد.

مارال بنی‌آدم ، جواد قامتی، روح‌الله زمانی، اهورا لطفی و رایان لطفی بازیگران «در آغوش درخت» را تشکیل می‌دهند.

بابک لطفی خواجه پاشا متولد ۱۳۶۰ است. او در فیلم «خورشید»، «قصر شیرین»، «تو می‌مانی» و سریال‌های «سنه خاطیر»، «تورشا شیرین»، «عاشورا» به عنوان بازیگر حضور داشته و در سریال‌های «بهانه‌ای برای بودن»، «تورشا شیرین» و «سنه خاطیر» که همگی محصول صداوسیمای شبکه استانی آذربایجان غربی بوده، کارگردانی کرده است. او همچنین دستیار کارگردان فیلم «محمد» به کارگردانی مجید مجیدی بوده است. بابک خواجه‌پاشا با فیلم در آغوش درخت یکی از جوانانی است که از آذربایجان غربی پا به عرصه فیلمسازی گذاشته است. او نیز مانند برادران ارک محصول سینمای جوان شهرشان است و فعالیت‌هایش در زمینه سینما باعث شد تا بعد از مدت‌ها اولین فیلمش را بسازد.

فیلم دوم او «آبی روشن» که چندان موردتوجه قرار نگرفت، قبل از فیلم اول او (در آغوش درخت) هر دو امسال روی پرده رفتند.

«در آغوش درخت» تاکنون در سینماهای ایران موفق به جذب ۷۵ هزار مخاطب و فروشی قریب به ۴ میلیارد تومان شده است.

فیلم در جشنواره‌های جهانی مختلفی از جمله جشنواره شانگهای کشور چین، جشنواره کازان روسیه، زوریخ کشور سوئیس و شارجه کشور امارات نیز حضور داشته است.

«در آغوش درخت» از سوی هیات انتخاب فیلم نماینده ایران امروز به آکادمی اسکار معرفی شد. فیلمی که محصول سال ۲۰۲۲ است.

[ برای نود و هفتمین دوره جوایز اسکار که ۱۲ اسفندماه امسال برگزار خواهد شد، لازم است که فیلم‌های بخش غیرانگلیسی در یک زمانی مشخص به مدت هفت روز در کشور مبدأ اکران عمومی شوند که این بازه در ایران از ۱۱ آبان سال ۱۴۰۲ تا نهم مهرماه سال ۱۴۰۳ را دربرمی‌گیرد. در واقع تصمیم معرفی نماینده ایران به اسکار ۹ روز زودتر از موعد انجام شد در حالی که این شانس را برای فیلم‌هایی چون رکسانا، صبحانه با زرافه‌ها و تابستان همان سال می‌شد متصور بود]