چگونه زبان جدید شما را باهوش تر و مغزتان را جوان تر می کند؟
رکنا: یادگیری زبان جدید روند پیری مغز را کند می‌کند؛ پژوهشگران دریافتند افراد چندزبانه نسبت به تک‌زبانه‌ها، کمتر دچار زوال شناختی و شکاف سنی زیست‌رفتاری می‌شوند.
به گزارش رکنا، مطالعات جدید نشان می‌دهند که یادگیری زبان جدید می‌تواند به کاهش سرعت پیری شناختی کمک کند.
نتایج پژوهشی که روی بیش از ۸۰ هزار نفر انجام شد نشان داد که دانستن چند زبان می‌تواند روند فرسایش مغزی را آهسته کرده و به بهبود عملکرد شناختی کمک کند. این تحقیق که در تاریخ ۱۰ نوامبر در مجله علمی Nature Agingمنتشر شد، نشان می‌دهد افرادی که به چند زبان صحبت می‌کنند نسبت به کسانی که تنها تک‌زبانه هستند، از احتمال کمتری برای تجربه پیری زیستی زودرس برخوردارند.
نقش چندزبانگی در جلوگیری از پیری شناختی
آگوستین ایبانیِز، عصب‌شناس دانشگاه آدولفو ایبانیِز در سانتیاگو، شیلی، و یکی از محققان این پژوهش، اظهار داشت: «ما تصمیم داشتیم به یکی از پایدارترین سوالات در تحقیقات مربوط به پیری پاسخ دهیم؛ آیا داشتن مهارت در چند زبان می‌تواند روند پیری مغز را به تأخیر بیندازد؟»
پژوهش‌های قبلی نشان داده‌اند که صحبت کردن به چند زبان می‌تواند عملکردهای شناختی همچون حافظه و توجه را بهبود بخشد و سلامت مغز در سالمندی را تقویت کند. اما بسیاری از این مطالعات محدود به نمونه‌های کوچک بوده‌اند و از روش‌های غیرقابل اعتماد برای ارزیابی پیری استفاده کرده‌اند که نتایجی ناهماهنگ ارائه می‌داد.
مطالعات گسترده تأثیرگذار
کریستوس پلیتسیکاس، عصب‌شناس دانشگاه ریدینگ بریتانیا، می‌گوید: «در حالی که تأثیر چندزبانه بودن همیشه موضوع بحث‌های زیادی بوده است، این مطالعه با مقیاس گسترده خود اثر این موضوع را به طور شفاف اثبات می‌کند. نتایج این پژوهش می‌تواند نقطه عطفی در این زمینه باشد.»
سوزان تیوبنر-رودز، روان‌شناس شناختی دانشگاه آبرن آلاباما نیز تأکید داشت که این اکتشافات می‌تواند مردم را تشویق کند تا به یادگیری زبان دوم بپردازند یا زبان‌های دیگر خود را تقویت کنند.
روش تحقیق و یافته‌ها
پژوهشگران از ابزارهای محاسباتی برای تحلیل تأثیر چندزبانگی بر پیری در ۸۶ هزار فرد سالم بین سنین ۵۱ تا ۹۰ سال استفاده کردند. این شرکت‌کنندگان از ۲۷ کشور اروپایی بودند. در این تحقیق، تفاوت سن تقویمی و سن تخمینی (براساس شاخص‌های فیزیولوژیکی، سبک زندگی و عوامل اجتماعی‌اقتصادی) به عنوان شکاف سنی زیست‌رفتاری (Biobehavioural Age Gap) تعیین شد. عوامل فیزیولوژیکی از قبیل سلامت قلبی و سطح تحصیلات نیز در نظر گرفته شدند.
نتایج نشان داد افرادی که تک‌زبانه بودند، دو برابر بیش‌تر احتمال داشتند که شکاف سنی زیست‌رفتاری بالایی داشته باشند. این اثر با افزایش تعداد زبان‌هایی که شرکت‌کنندگان به آن تسلط داشتند، تقویت شد.
پژوهش‌های آینده و پیشنهادها
تیوبنر-رودز تأکید کرد که این مطالعه بزرگ می‌تواند نشان دهد که چندزبانگی از تأثیرات پیری جلوگیری می‌کند و نیاز به تحقیقات بیشتری برای بررسی جمعیت‌های متنوع خارج از اروپا وجود دارد. یافته‌های این پژوهش همچنین می‌تواند سیاست‌گذاران را تشویق کند تا یادگیری زبان را در برنامه‌های آموزشی ترویج و گسترش دهند.
ارسال نظر