cpk در آزمایش خون چیست؟
تبلیغات

به گزارش رکنا، آزمایش CPK سطح آنزیم کراتین فسفوکیناز را بررسی می‌کند؛ آنزیمی که افزایش آن می‌تواند نشانه‌ای از حمله قلبی باشد. این تست برای ارزیابی سلامت ماهیچه‌های قلب (میوکارد)، مغز و عضلات اسکلتی نیز کاربرد دارد.

کراتین فسفوکیناز، آنزیمی پروتئینی است که در قلب، مغز و عضلات اسکلتی یافت می‌شود. در صورت آسیب به این اندام‌ها، این آنزیم وارد جریان خون شده و سطح آن از طریق آزمایش CPK قابل اندازه‌گیری است.

افزایش سطح این آنزیم در آزمایش CPK می‌تواند نشان‌دهنده آسیب یا استرس در بافت‌های قلبی یا عضلانی باشد. اگر شما یا اطرافیانتان سابقه بیماری‌های قلبی دارید، آشنایی با این آزمایش و نحوه انجام آن اهمیت ویژه‌ای دارد.

آزمایش CPK (کراتین فسفوکیناز) یک تست خون است که برای اندازه‌گیری سطح آنزیم کراتین فسفوکیناز در خون انجام می‌شود. این آنزیم در عضلات اسکلتی، قلب و مغز وجود دارد و نقش مهمی در تأمین انرژی سلول‌ها دارد.

آزمایش CPK

هدف آزمایش CPK:

این آزمایش معمولاً برای تشخیص یا بررسی موارد زیر به کار می‌رود:

  1. حمله قلبی: افزایش نوع خاصی از CPK می‌تواند نشان‌دهنده آسیب به عضله قلب باشد.

  2. آسیب عضلانی: مشکلاتی مانند میوپاتی، دیستروفی عضلانی یا آسیب ناشی از ورزش سنگین.

  3. مشکلات مغزی: مانند سکته مغزی یا آسیب به سیستم عصبی.

آزمایش CPK (کراتین فسفوکیناز) سه نوع اصلی دارد که بر اساس محل وجود این آنزیم در بدن دسته‌بندی می‌شوند. این انواع به پزشک کمک می‌کنند تا محل دقیق آسیب یا استرس در بدن را شناسایی کند.

انواع آزمایش CPK:

  1. CPK-1 (BB):

    • محل: مغز و ریه‌ها.

    • کاربرد: افزایش این نوع معمولاً به آسیب مغزی یا ریه‌ها مرتبط است، مانند سکته مغزی یا آسیب ناشی از تروما.

  2. CPK-2 (MB):

    • محل: قلب.

    • کاربرد: این نوع آنزیم عمدتاً برای تشخیص حمله قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر عضله قلب آسیب ببیند، سطح CPK-MB در خون بالا می‌رود.

  3. CPK-3 (MM):

    • محل: عضلات اسکلتی.

    • کاربرد: افزایش این نوع معمولاً نشانه آسیب به عضلات اسکلتی است، مانند میوپاتی، ورزش‌های شدید، تروما یا بیماری‌های عضلانی مانند دیستروفی عضلانی.

تفاوت بین انواع cpk :

  • CPK-1: بیشتر به آسیب‌های عصبی یا مغزی اشاره دارد.

  • CPK-2: مخصوص آسیب‌های قلبی است.

  • CPK-3: به مشکلات عضلانی اسکلتی مربوط می‌شود

آزمایش CPK (کراتین فسفوکیناز) یکی از تست‌های مهم خون است که برای تشخیص آسیب‌های قلبی، عضلانی و مغزی انجام می‌شود. این آنزیم نقش کلیدی در تأمین انرژی سلول‌ها دارد و در بافت‌های مختلف بدن از جمله قلب، مغز و عضلات اسکلتی یافت می‌شود. افزایش سطح CPK در خون می‌تواند نشان‌دهنده آسیب یا استرس در این بافت‌ها باشد.

جدول انواع CPK و کاربرد آنها

نوع CPK محل کاربرد تفاوت
CPK-1 (BB) مغز و ریه‌ها

- مرتبط با آسیب‌های مغزی و عصبی

- شناسایی سکته مغزی یا تروما در مغز و ریه‌ها

به آسیب‌های عصبی یا مغزی اشاره دارد.
CPK-2 (MB) قلب

- تشخیص حمله قلبی

- افزایش سطح آن در آسیب عضله قلب

مخصوص آسیب‌های قلبی است.
CPK-3 (MM) عضلات اسکلتی

- تشخیص آسیب‌های عضلات اسکلتی

- نشانه بیماری‌هایی مثل میوپاتی یا دیستروفی عضلانی

به مشکلات عضلانی اسکلتی مربوط می‌شود.

توضیحات کلی

آزمایش CPK نقش مهمی در تشخیص آسیب به بافت‌های حیاتی مانند قلب، مغز و عضلات اسکلتی دارد. هر نوع از این آنزیم به منطقه خاصی از بدن و مشکلات مرتبط با آن اشاره دارد. افزایش سطح هر کدام از این انواع، می‌تواند راهنمای پزشکان در تشخیص دقیق بیماری باشد.

آزمایش CPK

اهمیت CPK در آزمایش خون:

  1. تشخیص حمله قلبی:

    افزایش سطح CPK، به‌ویژه نوع CPK-MB، یکی از نشانگرهای مهم حمله قلبی است. این آزمایش می‌تواند به تشخیص سریع آسیب به عضله قلب کمک کند.

  2. ارزیابی آسیب عضلانی:

    در شرایطی مانند ورزش سنگین، میوپاتی یا بیماری‌های عضلانی مانند دیستروفی عضلانی، سطح CPK-3 (MM) بالا می‌رود. این اطلاعات می‌توانند به تشخیص و درمان بهتر کمک کنند.

  3. بررسی مشکلات مغزی:

    سطح بالای CPK-1 (BB) ممکن است نشان‌دهنده آسیب به مغز یا سیستم عصبی باشد، مانند سکته مغزی یا تروما.

  4. شناسایی بیماری‌های التهابی:

    در برخی بیماری‌های التهابی مانند پلی‌میوزیت و درماتومیوزیت که باعث التهاب عضلات می‌شوند، CPK افزایش می‌یابد.

  5. پیگیری پیشرفت بیماری:

    در بیماران مبتلا به بیماری‌های عضلانی یا قلبی، اندازه‌گیری دوره‌ای CPK می‌تواند به پزشک کمک کند تا پیشرفت بیماری یا اثربخشی درمان را ارزیابی کند.

  6. هشدار در مورد آسیب‌های شدید:

    تروما، جراحی‌های سنگین یا عوارض دارویی می‌توانند منجر به افزایش سطح این آنزیم شوند. اندازه‌گیری CPK می‌تواند به شناسایی زودهنگام این آسیب‌ها کمک کند.

جدول اهمیت CPK در آزمایش خون

شاخص شرح
نام آزمایش CPK (کراتین فسفوکیناز)
نقش آنزیم CPK کمک به تأمین انرژی سلول‌ها در قلب، مغز و عضلات اسکلتی
محل‌های وجود CPK

- عضلات اسکلتی (CPK-3/MM)

- قلب (CPK-2/MB)

- مغز و ریه‌ها (CPK-1/BB)

کاربردها

- تشخیص حمله قلبی

- بررسی آسیب عضلانی

- شناسایی مشکلات مغزی و عصبی

موارد استفاده اصلی

- شناسایی آسیب به عضله قلب (حمله قلبی)

- بیماری‌های عضلانی مانند دیستروفی یا التهاب

دلایل افزایش سطح CPK

- حمله قلبی

- ورزش سنگین یا تروما

- بیماری‌های عضلانی یا مغزی

مقادیر طبیعی 10 تا 120 واحد در لیتر (ممکن است در آزمایشگاه‌های مختلف کمی متفاوت باشد)
انواع CPK و نقش آن‌ها

- CPK-1 (BB): آسیب به مغز و ریه‌ها

- CPK-2 (MB): آسیب به قلب

- CPK-3 (MM): آسیب به عضلات اسکلتی

زمان تجویز آزمایش

- درد قفسه سینه یا علائم حمله قلبی

- ضعف یا درد عضلانی

- علائم آسیب مغزی

اهمیت در تشخیص کمک به شناسایی زودهنگام و مدیریت دقیق بیماری‌های قلبی، عضلانی و مغزی

نحوه انجام تست CPK 

آزمایش CPK (کراتین فسفوکیناز) یک تست خون ساده است که برای اندازه‌گیری سطح این آنزیم در خون انجام می‌شود. در ادامه مراحل انجام این آزمایش توضیح داده شده است:

۱. آماده‌سازی بیمار:

  • معمولاً نیازی به ناشتا بودن قبل از آزمایش نیست، مگر اینکه پزشک دستور داده باشد.

  • اگر دارویی مصرف می‌کنید، باید پزشک را مطلع کنید، زیرا برخی داروها مانند استاتین‌ها یا داروهای کاهش کلسترول ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارند.

  • از انجام ورزش‌های شدید یا فعالیت فیزیکی سنگین ۲۴ ساعت قبل از آزمایش خودداری کنید، زیرا ممکن است سطح CPK را افزایش دهد.

۲. نمونه‌گیری خون:

  • یک متخصص آزمایشگاه با استفاده از سرنگ استریل، خون را از ورید بازو می‌گیرد.

  • ممکن است یک نوار کشی (تورینیکت) در بالای بازو بسته شود تا جریان خون در رگ بیشتر شود و نمونه‌گیری آسان‌تر انجام شود.

  • فرآیند جمع‌آوری خون معمولاً در چند دقیقه تکمیل می‌شود.

۳. انتقال به آزمایشگاه:

  • نمونه خون به آزمایشگاه ارسال می‌شود تا سطح CPK و انواع آن (CPK-1، CPK-2، CPK-3) با دستگاه‌های پیشرفته اندازه‌گیری شود.

۴. زمان آماده شدن نتایج:

  • نتایج این آزمایش معمولاً طی چند ساعت تا یک روز آماده می‌شود. پزشک بر اساس این نتایج و سایر علائم بالینی، تشخیص خود را انجام می‌دهد.

۵. تفسیر نتایج:

  • پزشک سطح طبیعی یا غیرطبیعی CPK را بررسی می‌کند:

    • محدوده طبیعی: معمولاً ۱۰ تا ۱۲۰ واحد در لیتر (بسته به آزمایشگاه متفاوت است).

    • افزایش سطح CPK نشان‌دهنده آسیب به عضلات، قلب یا مغز است و نیاز به بررسی علت دارد.

جدول نحوه انجام تست CPK

مرحله شرح
۱. آماده‌سازی بیمار

- نیازی به ناشتا بودن نیست (مگر به دستور پزشک).

- اطلاع به پزشک درباره داروهای مصرفی.

- اجتناب از ورزش‌های سنگین قبل از آزمایش.

۲. نمونه‌گیری خون

- خون‌گیری از ورید بازو با استفاده از سرنگ استریل.

- بستن نوار کشی برای تسهیل نمونه‌گیری.

۳. انتقال به آزمایشگاه - ارسال نمونه خون به آزمایشگاه برای اندازه‌گیری سطح CPK و انواع آن.
۴. آماده شدن نتایج - نتایج معمولاً در چند ساعت تا یک روز آماده می‌شود.
۵. تفسیر نتایج

- بررسی سطح طبیعی (۱۰ تا ۱۲۰ واحد در لیتر).

- افزایش سطح CPK نشانه آسیب به عضلات، قلب یا مغز است.

نکات تکمیلی

- آزمایش کم‌خطر است؛ ممکن است کمی کبودی در محل خون‌گیری ایجاد شود.

- در صورت نتایج غیرطبیعی، آزمایش‌های تکمیلی تجویز می‌شود.

آزمایش CPK

جدول سطح نرمال آزمایش کراتین فسفوکیناز (CPK)

سطح طبیعی کراتین فسفوکیناز (CPK) در خون معمولاً به موارد زیر وابسته است:

مقادیر طبیعی CPK توضیحات
۱۰ تا ۱۲۰ واحد در لیتر این مقدار ممکن است بسته به سن، جنسیت، وضعیت فیزیکی و روش آزمایشگاه تغییر کند.
CPK-1 (BB) آسیب به مغز و ریه‌ها (سطح نرمال معمولاً پایین است).
CPK-2 (MB) آسیب به قلب (سطح نرمال معمولاً کم و فقط در صورت آسیب قلبی بالا می‌رود).
CPK-3 (MM) آسیب به عضلات اسکلتی (سطح نرمال معمولاً بالاتر از دو نوع دیگر است).

تفسیر آزمایش CPK (کراتین فسفوکیناز)

آزمایش CPK به طور عمده برای بررسی آسیب‌های عضلانی، قلبی و مغزی انجام می‌شود. نتیجه آزمایش CPK می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره سلامت فرد و وضعیت بافت‌های مختلف بدن ارائه دهد. در ادامه نحوه تفسیر این آزمایش آورده شده است:

سطوح طبیعی CPK:

  • ۱۰ تا ۱۲۰ واحد در لیتر (بسته به آزمایشگاه و روش اندازه‌گیری ممکن است تفاوت‌هایی وجود داشته باشد).

  • افزایش یا کاهش سطح CPK خارج از این محدوده می‌تواند نشان‌دهنده مشکلی در یکی از بافت‌های بدن باشد.

جدول تفسیر نتایج CPK:

سطح CPK تفسیر احتمال علت
سطح نرمال سطح طبیعی نشان‌دهنده سلامت معمولی بافت‌های مغزی، قلبی و عضلانی است. فرد مشکلی از نظر آسیب به عضلات، قلب یا مغز ندارد.
افزایش خفیف (حدود ۱ تا ۳ برابر حد نرمال) افزایش سطح CPK به طور خفیف ممکن است نشان‌دهنده استرس فیزیکی یا عضلانی باشد. ورزش شدید، فشار فیزیکی، آسیب‌های خفیف عضلانی
افزایش متوسط (۳ تا ۵ برابر حد نرمال) این سطح معمولاً به آسیب‌های عضلانی یا قلبی اشاره دارد. آسیب عضلانی، حمله قلبی خفیف، میوپاتی
افزایش شدید (بیش از ۵ برابر حد نرمال) این سطح می‌تواند به آسیب‌های جدی عضلانی یا قلبی اشاره کند. حمله قلبی شدید، آسیب عضلانی شدید، سکته مغزی
افزایش نوع خاص CPK (CPK-1, CPK-2, CPK-3)

- CPK-1: آسیب به مغز و ریه‌ها

- CPK-2: آسیب به قلب

- CPK-3: آسیب به عضلات اسکلتی

CPK-1: سکته مغزی، آسیب مغزی

CPK-2: حمله قلبی

CPK-3: میوپاتی، بیماری‌های عضلانی

مهم‌ترین عوامل افزایش سطح CPK:

  1. آسیب به عضلات اسکلتی (CPK-3/MM):

    • آسیب‌های ورزشی، آسیب ناشی از تروما، بیماری‌های عضلانی مانند دیستروفی عضلانی و میوپاتی.

    • استفاده بیش از حد از عضلات (ورزش‌های شدید).

  2. آسیب به قلب (CPK-2/MB):

    • حمله قلبی، نارسایی قلبی، التهاب عضله قلب.

    • بعد از اعمال جراحی قلب یا ترومای شدید.

  3. آسیب به مغز (CPK-1/BB):

    • سکته مغزی، آسیب‌های مغزی ناشی از تروما، آسیب‌های ریوی.

  4. بیماری‌های عمومی:

    • تب، عفونت‌های شدید، بیماری‌های التهابی یا سموم.

کاهش سطح CPK:

کاهش غیرمعمول در سطح CPK می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات خاصی در بدن باشد، مانند بیماری‌های نادر عضلانی یا کمبود ویتامین‌ها، اما این مسئله نسبت به افزایش سطح کمتر اتفاق می‌افتد و نیاز به بررسی دقیق‌تر دارد.

آزمایش CPK

علت افزایش سطح آزمایش cpk

علت‌های افزایش سطح آزمایش CPK (کراتین فسفوکیناز)

افزایش سطح CPK می‌تواند به دلیل آسیب به بافت‌های مختلف بدن باشد، از جمله عضلات اسکلتی، قلب یا مغز. در اینجا به مهم‌ترین دلایل افزایش سطح CPK اشاره شده است:

۱. آسیب به عضلات اسکلتی (CPK-3/MM):

  • ورزش شدید: انجام ورزش‌های سنگین یا فعالیت‌های بدنی شدید می‌تواند منجر به آسیب عضلانی و افزایش سطح CPK شود.

  • آسیب‌های فیزیکی یا تروما: ضربه، سقوط یا آسیب‌های ورزشی مانند کشیدگی عضلات می‌تواند باعث آسیب به عضلات اسکلتی و آزاد شدن CPK شود.

  • بیماری‌های عضلانی: برخی بیماری‌ها مانند دیستروفی عضلانی، میوپاتی، یا سندرم رابدومیولیز می‌توانند باعث افزایش شدید CPK شوند.

  • مصرف دارو: داروهایی مانند استاتین‌ها (برای کاهش کلسترول) ممکن است باعث آسیب عضلانی و افزایش CPK شوند.

۲. حمله قلبی (CPK-2/MB):

  • حمله قلبی (MI): یکی از علل شایع افزایش سطح CPK به ویژه CPK-MB، آسیب به عضله قلب به علت حمله قلبی است. زمانی که عضله قلب آسیب می‌بیند، سطح CPK-MB در خون بالا می‌رود.

  • نارسایی قلبی یا التهاب عضله قلب (میوکاردیت): شرایطی که به عضله قلب آسیب وارد می‌کنند، می‌توانند سطح CPK را افزایش دهند.

  • عملیات قلبی: پس از اعمال جراحی یا درمان‌های قلبی، ممکن است سطح CPK به طور موقت افزایش یابد.

۳. آسیب مغزی (CPK-1/BB):

  • سکته مغزی: در صورت آسیب به مغز، سطح CPK-1 می‌تواند افزایش یابد. این معمولاً به دلیل آسیب به بافت مغز است.

  • آسیب‌های مغزی ناشی از ضربه: ضربه به سر یا تروما می‌تواند منجر به آزاد شدن CPK از مغز و افزایش سطح آن در خون شود.

  • مشکلات ریوی: گاهی اوقات آسیب‌های ریوی نیز می‌توانند سطح CPK را افزایش دهند.

۴. بیماری‌های التهابی یا عفونت‌ها:

  • عفونت‌های شدید: عفونت‌های عمومی، به ویژه عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی که بر روی عضلات یا قلب تأثیر می‌گذارند، می‌توانند سطح CPK را افزایش دهند.

  • بیماری‌های التهابی: بیماری‌هایی مانند روماتیسم مفصلی یا دیگر بیماری‌های خودایمنی که بر عضلات و بافت‌های قلب تأثیر می‌گذارند نیز می‌توانند باعث افزایش CPK شوند.

۵. داروها و سموم:

  • داروهای خاص: داروهایی مانند استاتین‌ها (برای کاهش کلسترول) و داروهای ضد قارچ ممکن است باعث آسیب عضلانی و افزایش CPK شوند.

  • مصرف مواد مخدر یا سموم: مواد مخدر مانند کوکائین یا شربت‌های حاوی مواد شیمیایی می‌توانند منجر به افزایش سطح CPK شوند.

۶. جراحی‌ها و آسیب‌های شدید:

  • جراحی‌های قلب یا سایر اعضای بدن: جراحی‌های بزرگ مانند جراحی‌های قلبی یا جراحی‌هایی که آسیب به عضلات و بافت‌ها وارد می‌کنند، می‌توانند موجب افزایش CPK شوند.

  • آسیب‌های شدید به بدن: آسیب‌های گسترده به عضلات یا بافت‌های دیگر، مانند سوختگی‌های شدید، می‌تواند منجر به افزایش سطح CPK شود.

۷. سایر علل:

  • هیپوتیروئیدیسم: کم‌کاری تیروئید می‌تواند موجب افزایش CPK در خون شود.

  • کمبود ویتامین‌ها: در مواردی، کمبود برخی ویتامین‌ها، به ویژه ویتامین D، ممکن است منجر به آسیب عضلانی و افزایش CPK شود.

جدول تفسیر دلایل افزایش سطح آزمایش CPK 

علت افزایش سطح CPK نوع CPK توضیحات
ورزش شدید و فعالیت‌های فیزیکی CPK-3 (MM) افزایش سطح CPK به علت آسیب عضلات اسکلتی ناشی از ورزش‌های شدید یا فعالیت‌های بدنی سنگین.
آسیب‌های فیزیکی یا تروما CPK-3 (MM) ضربه به عضلات، شکستگی یا کشیدگی عضلات.
بیماری‌های عضلانی CPK-3 (MM) بیماری‌هایی مانند دیستروفی عضلانی یا میوپاتی که به عضلات آسیب وارد می‌کنند.
حمله قلبی CPK-2 (MB) آسیب به عضله قلب پس از حمله قلبی که باعث افزایش CPK-MB در خون می‌شود.
نارسایی یا التهاب عضله قلب CPK-2 (MB) نارسایی قلبی، میوکاردیت (التهاب عضله قلب).
آسیب مغزی CPK-1 (BB) سکته مغزی، ضربه به سر یا آسیب‌های مغزی.
آسیب‌های ریوی CPK-1 (BB) آسیب به ریه‌ها و مشکلات تنفسی که ممکن است باعث آزاد شدن CPK از بافت ریه شود.
عفونت‌های شدید CPK-3 (MM) عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی که می‌توانند به عضلات یا قلب آسیب وارد کنند.
داروها و سموم CPK-3 (MM) داروهایی مانند استاتین‌ها، داروهای ضد قارچ یا مصرف مواد مخدر که ممکن است به عضلات آسیب وارد کنند.
جراحی‌های بزرگ یا آسیب‌های شدید CPK-3 (MM) جراحی‌های قلبی یا آسیب‌های گسترده به عضلات که می‌تواند باعث افزایش CPK شود.
هیپوتیروئیدیسم (کم‌کاری تیروئید) CPK-3 (MM) کم‌کاری تیروئید که می‌تواند باعث افزایش سطح CPK در خون شود.
کمبود ویتامین‌ها CPK-3 (MM) کمبود ویتامین‌هایی مانند ویتامین D که به عضلات آسیب وارد می‌کنند.

جدول علت کاهش سطح آزمایش cpk

کاهش سطح CPK (کراتین فسفوکیناز) در آزمایش خون به طور کلی نادر است، اما می‌تواند به دلیل برخی شرایط خاص رخ دهد. در اینجا به دلایل کاهش سطح CPK اشاره می‌کنیم

علت کاهش سطح CPK توضیحات
آسیب به عضلات در صورتی که عضلات به شدت آسیب دیده و سلول‌های عضلانی تخریب شده باشند، ممکن است سطح CPK کاهش یابد، به ویژه در صورت عدم وجود تحریک یا فعالیت فیزیکی.
کمبود ویتامین B6 ویتامین B6 برای عملکرد صحیح آنزیم‌ها و سلامت عمومی بدن ضروری است. کمبود این ویتامین می‌تواند به کاهش سطح CPK منجر شود.
هیپوتیروئیدیسم شدید کم‌کاری تیروئید می‌تواند سطح CPK را کاهش دهد، به ویژه در صورتی که بیماری تیروئید کنترل نشده باشد.
اختلالات تغذیه‌ای یا سوءتغذیه کمبود شدید پروتئین‌ها و مواد مغذی در رژیم غذایی می‌تواند موجب کاهش تولید آنزیم‌ها و به تبع آن کاهش سطح CPK شود.
پزشکی خاص (داروها یا درمان‌ها) برخی داروها مانند استاتین‌ها (داروهای کاهش‌دهنده کلسترول) می‌توانند باعث کاهش سطح CPK در خون شوند.
سن بالا یا مشکلات ژنتیکی در برخی افراد مسن یا مبتلا به اختلالات ژنتیکی خاص، سطح CPK به طور طبیعی کاهش پیدا می‌کند.
زنان باردار در برخی از زنان باردار، کاهش سطح CPK ممکن است به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی طبیعی در بدن باشد.
آسیب به بافت‌های بدن (در صورت عدم آسیب به عضلات) گاهی اوقات شرایطی مانند آسیب به اندام‌های داخلی دیگر می‌تواند باعث کاهش سطح CPK شود، به خصوص در صورت عدم وجود التهاب یا آسیب عضلانی.

جدول داروهای اثرگذار بر نتیجه تست pck

بعضی داروها می‌توانند تأثیرات قابل توجهی بر نتایج آزمایش CPK (کراتین فسفوکیناز) داشته باشند و باعث افزایش یا کاهش سطح آنزیم در خون شوند. در زیر به برخی از داروهایی که می‌توانند نتایج آزمایش CPK را تحت تأثیر قرار دهند، اشاره کرده‌ایم

دارو تأثیر بر سطح CPK توضیحات
استاتین‌ها (داروهای کاهش‌دهنده کلسترول) افزایش سطح CPK استاتین‌ها می‌توانند به عضلات آسیب وارد کنند و باعث افزایش سطح CPK، به ویژه در افرادی که تحت درمان طولانی مدت هستند.
داروهای ضد قارچ (مانند فلوکونازول) افزایش سطح CPK این داروها می‌توانند باعث آسیب به عضلات شوند و در نتیجه سطح CPK افزایش یابد.
داروهای ضد ویروسی (مثل اینترفرون) افزایش سطح CPK برخی داروهای ضد ویروسی می‌توانند موجب آسیب به عضلات شده و سطح CPK را افزایش دهند.
نیکوتینیک اسید (niacin) افزایش سطح CPK مصرف این دارو، به ویژه در دوزهای بالا، می‌تواند باعث آسیب عضلانی و افزایش سطح CPK شود.
داروهای شیمی درمانی (مانند دوکسوروبیسین) افزایش سطح CPK داروهای شیمی درمانی می‌توانند به عضلات آسیب وارد کنند و سطح CPK را افزایش دهند.
داروهای کورتیکواستروئیدی افزایش سطح CPK داروهای استروئیدی می‌توانند باعث التهاب عضلانی و افزایش سطح CPK شوند.
آنتی‌بیوتیک‌ها (مانند کینولون‌ها) افزایش سطح CPK آنتی‌بیوتیک‌های کینولونی مانند سیپروفلوکساسین می‌توانند باعث آسیب عضلانی و افزایش سطح CPK شوند.
داروهای ضد افسردگی (SSRIs) افزایش یا کاهش سطح CPK برخی داروهای ضد افسردگی، مانند فلوکستین، می‌توانند باعث افزایش یا کاهش سطح CPK در خون شوند.
لتیروکسین (برای درمان کم‌کاری تیروئید) افزایش یا کاهش سطح CPK این دارو ممکن است در برخی موارد به تغییرات سطح CPK منجر شود، به ویژه در افرادی که به شدت تحت درمان قرار دارند.
داروهای ضد درد (داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی - NSAIDs) افزایش سطح CPK برخی از NSAID‌ها مانند ایبوپروفن می‌توانند باعث التهاب عضلانی و افزایش سطح CPK شوند.

آزمایش CPK

سطح بالای CPK 

وجود سطح بالای CPK (کراتین فسفوکیناز) در آزمایش خون ممکن است نشانه‌ای از آسیب به عضلات، قلب یا مغز باشد. با این حال، تنها افزایش سطح CPK نمی‌تواند به تنهایی تشخیص قطعی برای بیماری خاصی باشد و نیاز به بررسی‌های تکمیلی و تحلیل بیشتر دارد. بسته به علت افزایش سطح CPK، درمان ممکن است لازم باشد یا نه.

آیا سطح بالای CPK به درمان نیاز دارد؟

بله، در صورتی که سطح بالای CPK ناشی از آسیب یا بیماری‌های خاص باشد، درمان ممکن است لازم باشد. به طور کلی، درمان به علت زمینه‌ای افزایش سطح CPK بستگی دارد.

جدول دلایل افزایش سطح CPK و نیاز به درمان

دلیل افزایش CPK آیا به درمان نیاز دارد؟ توضیحات
حمله قلبی (MI) بله, نیاز به درمان فوری دارد. در صورتی که افزایش CPK به دلیل آسیب به عضله قلب باشد، این وضعیت به درمان فوری پزشکی و احتمالاً بستری در بیمارستان نیاز دارد.
آسیب عضلانی (مانند ضربه یا تصادف) بستگی به شدت آسیب دارد. اگر سطح CPK به دلیل آسیب شدید عضلات افزایش یابد، درمان می‌تواند شامل استراحت، درمان درد، و در موارد خاص داروهای ضد التهابی باشد.
بیماری‌های عضلانی (مانند میوپاتی) بله, به درمان نیاز دارد. بیماری‌های عضلانی مانند دیستروفی عضلانی یا میوپاتی نیاز به درمان‌های ویژه دارند که ممکن است شامل داروها یا فیزیوتراپی باشد.
مسمومیت دارویی (مثل مصرف استاتین‌ها) بله, نیاز به درمان دارد. در صورتی که مصرف داروهای خاص مانند استاتین‌ها باعث افزایش CPK شود، باید دارو تغییر یابد و درمان‌های خاص انجام شود.
بیماری‌های عصبی (مانند سکته مغزی) بله, نیاز به درمان دارد. در صورتی که سطح CPK به دلیل آسیب مغزی (مانند سکته مغزی) افزایش یابد، درمان بستگی به نوع و شدت آسیب مغزی دارد.
اختلالات تیروئید (کم‌کاری تیروئید) بستگی به شدت اختلال دارد. اختلالات تیروئید مانند کم‌کاری تیروئید ممکن است نیاز به درمان هورمونی داشته باشند.
آسیب ناشی از ورزش شدید به درمان نیاز ندارد، اما ممکن است نیاز به استراحت داشته باشد. در صورتی که افزایش CPK ناشی از ورزش شدید باشد، معمولاً با استراحت و مراقبت‌های عمومی بهبود می‌یابد.
التهاب عضلانی (مانند رمیاتوئید) بله, نیاز به درمان دارد. اگر افزایش CPK به دلیل التهاب عضلانی باشد، درمان ضد التهابی ممکن است لازم باشد.

اخبار تاپ حوادث

تبلیغات
تبلیغات
تبلیغات

وبگردی