احترام به پدر، مسیر سعادت / خاطره‌ای تلخ از تغییر مسیر زندگی

به گزارش رکنا، او با صدایی آرام و نگاهی مملو از پشیمانی، داستانی را روایت کرد که نشان از اهمیت احترام به والدین دارد:زمانی که نوجوان بودم، روزی معلم مدرسه‌ام به من گفت کسی که احترام پدرش را نگه ندارد، به جایی نمی‌رسد. من که مغرور بودم، اهمیتی به حرف او ندادم. حتی روزی پدرم برای پیگیری وضعیت درسی‌ام به مدرسه آمد، اما با تندی از او خواستم برگردد. رفتارم باعث شد معلمم با عصبانیت به من بگوید "اندازه خودت باش". اما من نه آن روز و نه سال‌ها بعد، اهمیت این جمله را درک نکردم.

او ادامه داد:با گذشت زمان، اختلاف‌هایم با خانواده‌ام بیشتر شد. سرانجام برای ازدواجی اشتباه که حاصل یک عشق زودگذر بود، ارتباطم را با خانواده قطع کردم. نتیجه این ازدواج، ورود به مسیری پرخطر بود. پس از طلاق و از دست دادن فرزندم، گرفتار اعتیاد شدم و برای تأمین هزینه‌ها به دزدی روی آوردم. اما ضربه بزرگ زمانی بود که پدرم از دنیا رفت. در مراسم خاکسپاری‌اش، هیچ‌کس حتی مرا آدم حساب نمی‌کرد. نگاه سنگین اطرافیان و پچ‌پچ‌هایشان قلبم را شکست.

این فرد در حالی که بغض صدایش را می‌شکست، افزود:امروز ظهر سر چهارراه، دست گدایی جلوی ماشینی دراز کردم و ناگهان متوجه شدم راننده همان معلم قدیمی است. او مرا شناخت و گفت "فلانی، چرا با خودت این کار را کردی؟ نگفتم حواست باشد؟" و بعد رفت. جمله‌هایش مثل پتک بر سرم کوبیده شد. بعدازظهر همان روز هنگام سرقت وسایل یک خودرو، دستگیر شدم.»

قصد نصیحت ندارم،در جایگاه‌هایی هم نیستم که برای کسی حرفی بزنم.فقط می‌خواهم بگویم حرف آقا معلم درست بود،کسی که احترام پدرش را نگه ندارد آدم نمی‌شود.امروز اینجا فهمیدم روز معلم است،  گفتم کاش دست آقا معلم را پشت چراغ قرمز بوسیده بودم.