گزارش رکنا به مناسبت روز معلم ؛
دانش آموزم از شدت فقر خودکشی کرد ولی کمکش کردم تا زندگی را از نو بسازد / به دانش آموزان ماهیگیری یاد می دهم
رکنا: یکی از مدیران نمونه استان سیستان و بلوچستان، از ایده های جدیدی که برای کارآفرین شدن دانش آموزان بی بضاعتش به کار گرفته است سخن می گوید.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، نام دانش آموزش را نمی گوید ولی داستانش را چرا. می گوید که چند سال پیش، دختر دانش آموزی که در مدرسه اش تحصیل می کرده، در خانه، دست به خودکشی زده بود.
حمیده حیدری، مدیر هنرستان کار و دانش دخترانه فجر در سیستان و بلوچستان است. او که 16 سالی می شود در فضای آموزشی مدیر است، به رکنا می گوید: دانش آموزم به خاطر فقر، دست به خودکشی زد. او فقط 17 سالش بود. ما اصلا نمی دانستیم که این دانش آموز نیاز مالی دارد؛ چراکه سر و وضعش همیشه مرتب بود و تا به آن موقع نشده بود که نشانی از فقر در او ببینیم. خوشبختانه او نجات پیدا کرد. وقتی علت را جویا شدم، گفت که او و خانواده اش، حتی نانی برای خوردن ندارند و دایی او، به آنها صدقه می داده است. صبح روز بعد، وقتی به خانه شان رفتم، متوجه شدم که خانه ای هم ندارند و مستاجر هستند. همچنین تغذیه و لباس های مناسبی نداشتند.
40 درصد دانش آموزان مدرسه نیاز مالی دارند
این مدیر مدرسه در ادامه می گوید: شاید باورتان نشود ولی 40 تا 50 درصد دانش آموزان مدرسه ما، نیاز مالی دارند. برای کمک به بچه ها، در مدرسه و با کمک همکاران، کارگروهی با عنوان خیرین مدرسه ایجاد کردیم که به این دانش آموزان که از لحاظ تغذیه، پوشاک، کتاب و... نیازهایی دارند، یاری رسانده شود. وقتی از آن دختر پرسیدم که چرا عضو این کارگروه نشده بود، به من گفت که از اینکه بقیه متوجه فقر او شوند، خجالت می کشیده است. من به او اطمینان دادم که کسی متوجه این موضوع نخواهد شد و در نهایت، او جزئی از کارگروه شد. همچنین، با کمک خیرین، برای خانواده این دختر، خانه ای ساخته شد تا دیگر مستاجر نباشند و همچنین، شغلی برایش دست و پا کردیم. او الان روحیه خوبی دارد و با وجود اینکه سه سالی می شود فارغ التحصیل شده ولی همچنان با ما ارتباط دارد.
حمیده حیدری که نماینده مدیران هنرستان های استان سیستان و بلوچستان در دبیرخانه راهبردی وزارتخانه آموزش و پرورش نیز است، در خصوص مهارت های هنرجویانش می گوید: دانش آموزانم، تصویر اولین انیمیشن جهان، که داستان یک بز و درخت را شرح می دهد را بر روی پارچه چاپ کردند. این برای نخستین بار است که بر روی پارچه، این طرح در قالب رومیزی، کوسن، قاب و... اجرایی شده است. همچنین سبک اجرایی آن تایید و در وزارت آموزش و پرورش، فرمانداری و استانداری نیز به این ایده توجه شده است.
دانش آموزانی داریم که فقر تغذیه دارند یا خانه برای زندگی ندارند
حیدری می افزاید: دانش آموزانی داریم که از نظر دریافت تغذیه مناسب، در سطح بسیار پایینی قرار دارند، یا اینکه خانه ای برای زندگی ندارند. ما به آنها در تهیه خانه و وسایل منزل از جمله پنکه، یخچال، بخاری وحتی لامپ اتاق نیز کمک کردیم. همچنین چندین دانش آموز، زیر نظر مجموعه ما وارد فضای کار شدند و برای آنها کار پیدا کردیم. همچنین در این هنرستان، به حدود 30 دانش آموز، بابت کارهای هنری که تحویل می دهند، دستمزد پرداخت می شود. بر اساس تبصره 5 هنرستان ها، هر میزان که فروش داشته باشیم، بخشی از درآمد به این بچه ها دستمزد پرداخت می شود.
این مدیر مدرسه خلاق در ادامه تاکید می کند: در این استان خیر زیاد است؛ ولی اینکه آنها صرفا تامین مالی شوند کافی نیست. آنها باید ماهی گیری یاد بگیرند؛ مشابه رویکردی که من در قبال دانش آموزانم در پیش گرفته ام. من مواد اولیه به دانش آموزان می دهم و به آنها پیشنهاد می دهم که من کارهایتان را از شما می خرم و بعد در نمایشگاهی که از کارهای این دانش آموزان برگزار می شود، پول مدرسه به جای خود باز می گردد. اگر به این صورت به بچه ها کارآفرینی آموزش داده شود، برای آنها تاثیرگذاری بهتری خواهد داشت. آنها باید بدانند که کمک خیرین موقتی است و برایشان فایده ای نخواهد داشت. آنها باید خود و خانواده شان منبع درآمد داشته باشند.
حمیده حیدری در خصوص یکی از دانش آموزانش که با این روش الان کل خانواده را مشغول به کار کرده است، می گوید: چند سال پیش، یکی از دانش آموزانم که وضع مالی خوبی نداشت و پدرش کارگر روزمزد بود، پیش من آمد و خواست که با خامک دوزی (یکی از دوخت های اصیل سیستان و بلوچستان) از من دستمزد بگیرد. من نیز دست او را گرفتم. او برای هر کاری که تحویل می دهد، 50 هزار تومان دستمزد می گیرد. الان خودش، مادر و خواهرش با من همکاری می کنند و من کارهایشان را خریداری می کنم. یا اینها را به عنوان هدیه به اداره کل آموزش و پرورش می دهم یا اینکه در همان نمایشگاه هایی که گفته بودم به فروش می رسانم.
او در پایان گفت: در سیستان و بلوچستان کارخانه نیست تا دختران فنی در آنجا مشغول به کار شوند. با همه این سختی ها، ما تلاش می کنیم نیروی ماهر و نیمه ماهر پرورش دهیم.
ارسال نظر