رکنا گزارش می دهد
دوچرخههای بیپناه در جنوب تهران؛ وقتی دانشآموزان رکاب میزنند اما جایی برای پارک ندارند/ شهروندان از شهرداری درخواست دوچرخه بند کردند + فیلم
رکنا، در جنوب تهران، جایی که دوچرخه برای بسیاری از دانشآموزان تنها وسیله رفتوآمد به مدرسه است، حتی یک پارکینگ ساده هم پیدا نمیشود. در منطقه ۱۷، هنرستانیها با دوچرخه به کلاس میرسند اما جایی برای گذاشتنش دوچرخه ندارند. اهالی از مسئولان درخواست نصب دوچرخه بند دارند و طرحهای دوچرخهدوستی.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در خیابانهای شلوغ و پر رفتوآمد منطقه ۱۷ تهران، جایی که هنرستانها و مدارس فنی یکی پس از دیگری کنار هم ردیف شدهاند، تصویر تازهای از حملونقل شهری در حال شکلگیری است؛ دوچرخههایی که بهجای خودروهای شخصی یا سرویس مدرسه، وسیله رفتوآمد بسیاری از دانشآموزان شدهاند. اما این تغییر مثبت، با یک مانع ساده اما اساسی روبهروست و آن اینکه جایی برای پارک دوچرخه وجود ندارد.
یکی از افراد محل میگوید:
«مدارس ما مخصوصاً هنرستانها، با مشکل نبود جای پارک دوچرخه روبهرو هستند.دانشآموزانی که با دوچرخه میآیند، نمیدانند کجا پارکش کنند. این مسئله ساده باعث میشود خیلیها از دوچرخه آوردن منصرف شوند.»
در مناطق جنوبی شهر، دوچرخه هنوز یک مد حملونقل واقعی است، نه صرفاً وسیله تفریح یا ورزش. در خیابانهای شوش، یافتآباد یا منطقه ۱۷، رکاب زدن یعنی صرفهجویی در هزینه، یعنی استقلال در رفتوآمد. بسیاری از خانوادهها به دلیل شرایط اقتصادی، توان خرید خودرو یا پرداخت هزینه سرویس مدرسه را ندارند و دوچرخه برایشان تنها گزینه در دسترس است.
با این حال، شهرداری تا امروز واکنشی متناسب با این نیاز نشان نداده است. همان منبع محلی میگوید:
« بارها این مبحث را پیگیری کردیم ولی اقدامی برای نصب دوچرخه بند شکل نگرفت. شهرداری حداقل در حوزه دانشآموزی، به دوچرخه به عنوان وسیله حملونقل نگاه کند نه سرگرمی.»
کارشناسان شهری معتقدند ترویج دوچرخهسواری در مدارس نهتنها از نظر زیستمحیطی و اقتصادی سودمند است، بلکه به بهبود سلامت جسمی و روحی نوجوانان نیز کمک میکند. ایجاد پارکینگهای کوچک و ایمن در محوطه مدارس و اطراف آن، کمهزینهترین راه برای حمایت از این روند است.
اما تا وقتی رکابزدن در جنوب شهر با خطر و بیپناهی همراه است، شعارهای «شهر دوچرخهدوست» در تهران، چیزی بیش از یک وعده روی کاغذ نخواهد بود.
ارسال نظر