11 سال از زندانی شدن علی اکبریان فوتبالیست استقلالی گذشت / او کمک خواست

علی اکبریان ستاره سابق استقلال و پرسپولیس همچنان در حبس به سر می‌برد و برای آزاد شدن لحظه شماری می‌کند.

علی اکبریان که با پشتک‌های خود بعد از گلزنی در فوتبال ایران چهره شد و هواداران استقلال به او لقب روماریو را دادند، سال‌هاست به خاطر اشتباه خودش در حبس به سر می برد. در این مدت خیلی از فوتبالی‌ها مثل حمید استیلی، علی پروین و... پیگیر وضعیت او بودند که اکبریان از آنها ممنون است.

به گزارش رکنا، فوتبال و پیگیری بازی‌های استقلال در این روزهای سخت همچنان تنها دلخوشی علی اکبریان است و تا جایی که بتواند تمام اخبار را پیگیری می‌کند و بازی‌ها را می بیند.

علی اکبریان به عشق فوتبال و البته آزادی از حبس روزگار را سپری می‌کند و به آینده و دیدن فرزندش امیدوار است. او آرزو دارد بعد از حبس به تیم‌های پایه ای استقلال کمک کند.

علی اکبریان اشتباه کرده اما برای بازگشت به زندگی سرشار از انگیزه است. درست مثل روزی که در دربی جنجالی سال ۷۳ دروازه احمد رضا عابدزاده را باز کرد.

این مرد ۴۷ ساله‌ای که به جرم نگهداری و حمل مواد مخدر 11 سال از زندگی‌اش را پشت میله‌های زندان گذرانده است. ستاره گلزن تیم‌های فوتبال پرسپولیس و استقلال به حبس ابد محکوم شد اما این حکم نیز بعد از رسیدگی دوباره، به بیست سال حبس تغییر کرد.

چه شد که به اینجا رسیدی؟

۳۱ سالم بود که در جریان بازی فوتبال مینیسک پایم پاره شد و دیگر نتوانستم فوتبال بازی کنم. دکتر گفت حدود دو سال و نیم درمان پایت طول می‌کشد البته مثل قبل هم نمی‌شود. این‌ طور شد که تصمیم گرفتم مربی شوم. باید می‌رفتم انگلیس نزد برادرم و آنجا دوره‌های مربیگری را می‌گذراندم اما فدراسیون همکاری‌های لازم را با من نکرد. بهانه پشت بهانه می‌آورد و من که تنها شده بودم بزرگترین اشتباه زندگی ام را مرتکب شدم.

کدام اشتباه؟

خانه پدری‌ام در منطقه پاسگاه نعمت‌آباد بود. در آن روزهای تنهایی بیشتر وقتم را با بچه محل‌های قدیمی می‌گذراندم. در بزم دوستانه آنها وقتی به خودم آمدم که دیگر معتاد شده بودم. ۳ ماه هر روز صبح می‌رفتم و در پاتوق دوستانه که یک خانه قدیمی بود کنار دوستانم می‌نشستم و مواد می‌کشیدم. فکر کنید کسی که تا به حال در عمرش سیگار نکشیده بود یکباره به سراغ شیشه رفت.

چرا و به چه جرمی دستگیر شدی؟

به یک نفر از دوستانم ۲۰۰ هزار تومان پول دادم تا برایم مواد مخدر بخرد. ۴۰ گرم شیشه برایم خرید و زمانی که آمد شیشه‌ها را بدهد، ماشین پلیس را سر خیابان دیدم. وقتی مأموران به ما نزدیک شدند دوستم بسته مواد را به پشت بام انداخت. بسته‌ای که ۳۵۰ گرم کراک داخل آن بود و مأموران خیلی زود بسته را پیدا کردند و ما را به اداره آگاهی بردند. فردای آن روز پدر دوستم آمد و از من خواست که به او کمک کنم. تا آن موقع نمی‌دانستم داشتن این همه کراک جرم سنگینی است و من جرم را به گردن گرفتم. او با فیش حقوقی آزاد شد و من به حبس ابد محکوم شدم.

بعد از آن‌ چه شد؟

۵ سال حبس کشیدم تا نهایت توانستم با وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی یک ماه از زندان مرخصی بگیرم. دخترم را باید در مدرسه ثبت‌ نام می‌کردم و به ۵۰۰ هزار تومان پول نیاز داشتم. به هر کسی که فکر کنی رو زدم اما هیچ کسی این پول را به من نداد. نمی‌دانستم چکار کنم که یادم افتاد قبل از زندانی شدنم ۳۰۰ هزار تومان به یکی از بچه‌محل‌های سابقم قرض داده بودم. با او تماس گرفتم. گفت پول ندارم اما ۳۰ گرم شیشه دارم به دردت می‌خورد؟ شیشه‌ها را گرفتم و به طرف کرج می‌رفتم که از شانس بد من در بین راه ماشین پنچر شد و خودروی پلیسی هم که از آن اطراف در حال گذر بود به ما مشکوک شد و برای دومین بار با مواد بازداشت شدم. این بار نیز دادگاه مرا به ۲۰ سال حبس محکوم کرد.

بازیکن تیم‌های پرسپولیس و استقلال، چرا باید این قدر بی‌پول باشد؟

آن موقع مبلغ قراردادها به اندازه الان نبود. سال ۷۲ با استقلال قراردادی که بستم ۷۰۰ هزار تومان بود که در سه قسط پرداخت شد. آخرین قراردادم سال ۸۱-۸۰ بود که با ۵ میلیون تومان بسته شد و دو و نیم میلیون تومان از آن را بهم دادند. می‌دانید بزرگ‌ترین اشتباه من در زندگی چه بود؟ سال ۷۱ آقای گل لیگ دسته سه شدم آن زمان در تیم پارس خودرو توپ می‌زدم. تیم پولداری بود. مدیر عامل پارس خودرو به من گفت باهات قرارداد دو ساله می‌بندیم با حقوق بالا و یک حواله ۷۰۰ هزار تومانی خودروی پاترول هم بهت می‌دهم فقط بمان و برای ما بازی کن. حساب کردم آن زمان ۵ میلیون تومان دستم را می‌گرفت، آن موقع با ۵ میلیون تومان سه تا خانه دوبلکس در اکباتان می‌توانستم بخرم اما به جای آن بازی در تیم استقلال را انتخاب کردم. آن زمان جباری سرپرست تیم بود، از من خواست که به استقلال بروم. استقلال وضع مالی خوبی نداشت و برای این انتقالی باید به‌ خاطر رضایت نامه‌ام یک میلیون و دویست هزار تومان به پارس خودرو می‌دادم تا بتوانم به تیم استقلال بروم. ماشینم را ۹۰۰ هزار تومان فروختم و ۳۰۰ هزار تومان هم یکی از طرفدارهای استقلال داد و من رضایتنامه‌ام را گرفتم و برای استقلال توپ زدم. هر چی بدبختی سرم آمد به‌ خاطر تصمیمی بود که آن سال گرفتم. البته کشورهای زیادی را هم برای تفریح رفتم؛ تایلند، ازبکستان، هلند، آلمان، دوبی، کویت، قطر و ... خب این تفریحات هم بی‌هزینه نبود. این را هم بگویم، شاید یکی از اشتباهاتم این بود که بموقع ازدواج نکردم. اگر در ۱۸ سالگی ازدواج می‌کردم اوضاع این‌طور نبود.

چرا؟

من ۳۵ سالم بود ازدواج کردم و واقعاً ازدواجم قسمت بود. زمانی قصد داشتم دختر یکی از ثروتمندان عرب را بگیرم همه کارهایم را هم کرده بودم و برای برداشتن شناسنامه‌ام به ورزشگاه رفتم که در کمد قفل بود و من از پرواز جا ماندم. سر موضوع به این سادگی ازدواجم بهم خورد.

در مدتی که در زندان بودی فوتبالیست‌ها و ورزشکاران به سراغت نیامدند؟

رضا شاهرودی، افشین پیروانی، میرشاد ماجدی، حاج آقا اولیایی و حاج آقا نبی خیلی کمک کردند. در تمام این ۹ سال به حساب خودم یا خانواده‌ام پول واریز می‌کنند. بعد از دومین بازداشتم خیلی‌ها ترکم کردند اما خیلی‌ها که مدعی هستند به من کمک کردند اصلاً کمک نکردند. یکی از مربیان مطرح کشور قول داده بود برایم کاری کند بعد از ۵ سال به او زنگ زدم و قرار ملاقات گذاشتیم که به زندان بیاید و صحبت کند اما نیامد وقتی زنگ زدم و علت تأخیرش را پرسیدم، گفت: کدام زندان بودی؟ منم گوشی تلفن را قطع کردم. نوشتند یکی از بازیکنان سابق پرسپولیس نیز ۵۰ میلیون تومان به من کمک کرده است ولی من تا به حال چنین پولی ندیده‌ام. یکی از هواداران پولدار پرسپولیس هم از من شماره حساب خواست ولی بعد از آن جواب تلفنم را هم نداد. باید بگویم دردها فراموش می‌شوند اما همدردها هرگز.

شنیده‌ایم که در حکم شما تخفیف داده‌اند؟

بله، با تلاش مسئولان زندان و خواست خدا حکم ابدم به ۱۶ سال شکسته شد. ۲۰ سال حبس هم دارم که آن هم به امید خدا کم می‌شود. اگر خدا بخواهد تا چند سال دیگر شاید سه سال یا کمتر و بیشتر از زندان آزاد شوم. آرزوهای زیادی برای خودم دارم و می‌ترسم به آرزوهایم نرسم.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

کدخبر: 661715 ویرایش خبر
لینک کپی شد
آیا این خبر مفید بود؟