پشت پرده گنبدهای گوگل: راهکار نوآورانه برای تولید برق از دی اکسید کربن
رکنا: گوگل با یک نوآوری جذاب، دیاکسید کربن را به برق تبدیل میکند. این شرکت برای حل مشکلات انرژی پاک و ذخیرهسازی انرژی تجدیدپذیر، برنامه دارد گنبدهای غولپیکر باتریهای CO2 را در نزدیکی مراکز داده خود مستقر کند.
به گزارش رکنا، گوگل در حرکتی نوآورانه برای رفع چالشهای ذخیرهسازی انرژی پاک به سراغ فناوری باتریهای مبتنی بر دیاکسید کربن رفته است. این رویکرد جدید میتواند آینده انرژیهای تجدیدپذیر را دستخوش تحول کند.
بر اساس گزارشها، گوگل قصد دارد طی سالهای آینده، تأسیسات ذخیرهسازی انرژی با استفاده از دیاکسید کربن را در مجاورت مراکز داده خود در سراسر جهان راهاندازی کند. این گام بلند، هدف جاهطلبانه گوگل برای تأمین صد در صد برق مصرفی از منابع پاک تا سال ۲۰۳۰ را پشتیبانی میکند.
این تکنولوژی، محصول شرکت ایتالیایی Energy Dome است و برخلاف باتریهای لیتیومی که بر مواد شیمیایی متکی هستند، از خواص فیزیکی دیاکسید کربن برای ذخیره و رهاسازی انرژی بهره میبرد.
عملکرد سیستم باتری دیاکسید کربن
در ساعات اوج تولید برق از منابع خورشیدی یا بادی، انرژی مازاد برای فشردهسازی دیاکسید کربن به حالت مایع استفاده میشود. این دیاکسید کربن مایع سپس در مخازن یا گنبدهای مخصوص ذخیره میگردد.
هنگامی که نیاز به برق افزایش مییابد (مثلاً در شب یا زمان کاهش سرعت باد)، دیاکسید کربن مایع آزاد شده و با انبساط به حالت گازی، توربینها را به حرکت درمیآورد. این فرآیند منجر به تولید برق بدون نیاز به سوزاندن سوختهای فسیلی میشود.
مراکز داده گوگل از مصرفکنندگان عمده انرژی در سطح جهان هستند و نیاز ۲۴ ساعته به برق دارند. در حالی که باتریهای لیتیومی معمولاً برای ذخیرهسازی کوتاهمدت مناسباند، باتریهای دیاکسید کربن قابلیت ذخیرهسازی بلندمدت (Long-Duration Energy Storage) را فراهم میکنند که برای پایداری شبکههای انرژی تجدیدپذیر حیاتی است.
مزایای برجسته فناوری دیاکسید کربن
- عدم وابستگی به فلزات کمیاب نظیر لیتیوم، کبالت و نیکل.
- استفاده از مواد اولیه ارزان و در دسترس.
- قابلیت استانداردسازی و استقرار در نقاط مختلف جهان.
هر واحد از این باتریها توانایی ذخیره حدود ۲۰۰ مگاواتساعت انرژی را دارد که برای تامین برق هزاران خانوار در یک روز کامل کفایت میکند. شرکت Energy Dome پیش از این، نمونههای عملیاتی این سیستم را در ایتالیا راهاندازی کرده و پروژههای جدیدی نیز در آمریکا و هند در دست اجرا دارد.
البته این فناوری بدون چالش نیست. ابعاد فیزیکی بزرگ این سیستمها نیازمند فضای وسیع است و نگهداری حجم بالای دیاکسید کربن تحت فشار، مسائل ایمنی خاص خود را به همراه دارد. با این حال، توسعهدهندگان تاکید دارند که دیاکسید کربن در یک چرخه بسته باقی میماند و به اتمسفر رها نمیشود.
در صورت موفقیت در مقیاس گسترده، باتریهای دیاکسید کربن میتوانند به یکی از ارکان اصلی شبکههای برق پاک، نه تنها برای گوگل بلکه برای کل صنعت انرژی در آینده تبدیل شوند.
ارسال نظر