چگونه با پسر پرخاشگرم رفتار کنم؟

اغلب رفتارهای پرخاشگرانه واکنشی است به محرومیت و ناکامی. در روانشناسی پرخاشگری وسیله‌ای از پرخاشگری خصمانه جدا شده است. در پرخاشگری وسیله‌ای شخص برای رسیدن به هدف خود، دست به پرخاشگری می‌زند اما در پرخاشگری خصمانه، هدف فرد آسیب زدن به دیگری است.
بین پرخاشگری و اضطراب رابطه مستقیمی وجود دارد، یعنی با ایجاد و افزایش پرخاشگری، در فرد اضطراب ایجاد و افزایش می‌یابد. در این حالت تفکر منطقی، کنترل احساسات، و به تعویق انداختن ارضای خواسته‌ها مختل می‌شود و فرد نمی‌تواند به عواقب رفتارهایی که انجام می‌دهد بیندیشد.
نوع پرخاشگری از سنین کودکی به سمت نوجوانی تغییر می‌کند. پرخاشگری کودکان معمولا از نوع وسیله‌ای است، به‌عنوان مثال برای به‌دست آوردن اسباب بازی دست به پرخاشگری می‌زنند. اما هرچه که به نوجوانی نزدیک می‌شوند پرخاشگری‌های خصمانه‌ای آنها بیشتر می‌شود، به‌عبارت دیگر قصد فرد بیشتر آسیب رساندن به دیگری است.
پسرها بیش از دخترها پرخاشگری دارند دلیل این امر هم می‌تواند فیزیولوژیکی و هم اجتماعی باشد. مطالعات زیادی انجام شده که بین وجود هورمون‌های مردانه و پرخاشگری رابطه‌ مستقیم یافته است. اما از نظر اجتماعی نیز پرخاشگری در پسرها بیش از دخترها تقویت شود، در اجتماع معمولا از پسرها انتظار انجام رفتارهای پرخاشگرانه را دارند و پس از بروز این گونه رفتارها مورد تشویق واقع می‌شوند.
نوجوانانی که در آنها پرخاشگری بسیار شدیدتر از سایر همسالانشان مشاهده می‌شود معمولا خانواده‌های پرخاشگری دارند. در واقع نوجوان از همان دوران کودکی رفتارهای پرخاشگرانه‌ خانواده را الگو قرار داده و آموخته است. در این گونه خانواده‌ها هنگامی‌که رفتار پرخاشگرانه‌ای از فرزندشان سر می‌زند به جای آنکه رفتاری از خود بروز دهند که پرخاشگری خاموش شود رفتارهایی از ایشان سر می‌زند که باعث تشدید و تداوم آن می‌گردد. به‌عنوان مثال فرض کنید در خانواده‌ای بین دو فرزند دعوا شده است و یکی از فرزندان دیگری را کتک زده است و خانواده برای تنبیه و تأدیب فرزند او را مورد پرخاشگری قرار می‌دهند و بعضا تنبیه بدنی می‌‌کنند که این خود باعث صحه گذاشتن بر چنین رفتارهایی از طرف والدین است.بهترین شیوه درمان پرخاشگری، روان درمانی فردی و خانواده درمانی است. خانواده درمانی علاوه بر درمان تأثیر پیشگیرانه نیز دارد. در این درمان‌ها به خانواده آموزش داده می‌شود چگونه رفتارهای پرخاشگرانه فرزندشان را تقویت نکرده و خاموش سازند و نیز چه الگوهایی را بر جو خانواده مسلط سازند تا در آینده رفتارهای پرخاشگرانه نتواند الگوی ثابت آنها شود. در روان درمانی فردی شیوه‌های کنترل پرخاشگری و مهارت‌های حل مسأله و تفکر منطقی آموزش داده می‌شود تا فرد حین بروز پرخاشگری بتواند خود را کنترل کند.