این مطلب از گروه وب گردی تهیه شده و فقط جنبه سرگرمی دارد
مرغ سحر، شورانگیزترین اجرای زنده استاد شجریان با تصنیف ملک‌الشعرا بهار / صدایی که انگار از بهشت اومده، مگه میشه این آواز رو شنید و از خود بیخود نشد +فیلم
در این فیلم اجرای باشکوه مرغ سحر محمدرضا شجریان با تصنیف ملک‌الشعرا بهار را بشنوید و لذت ببرید.
محمدرضا شجریان، استاد آواز ایران
محمدرضا شجریان (1 مهر 1319 – 17 مهر 1399) موسیقی‌دان و خوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی بود. شجریان در میان دوست‌داران خود با عنوان «استاد آواز ایران» و «خسروِ آواز ایران» شناخته می‌شود. بسیاری از مردم ایران او را مهم‌ترین چهرهٔ موسیقی ایرانی و یکی از نمادهای ارزشمند فرهنگ و موسیقی ایران‌زمین می‌دانند. شجریان از آوازه‌ای بین‌المللی نیز برخوردار بوده و از بنیاد آقاخان جایزهٔ خداوندگار موسیقی را دریافت کرده و نامزد جایزه گرمی نیز بوده است.
حوزه‌های فعالیت شجریان
وی همچنین خوش‌نویس خطِ نستعلیق، رئیس شورای عالی خانه موسیقی ایران، بنیان‌گذار گروه شهناز، شرکت دل‌آواز، باغ هنر بم و طراح چند ساز موسیقی بود. او علاوه بر موسیقی، در قرائت قرآن نیز فعالیت داشت و دعای ربنا، مشهورترین تلاوت قرآنی او بود.
همکاری‌های هنری و آثار بی‌بدیل
شجریان علاوه بر پرداختن به اشعار کلاسیک شاعران برجسته‌ای چون حافظ، سعدی، مولانا، و خیام، از شعر نو شاعرانی همچون فریدون مشیری، سهراب سپهری و دیگران نیز بهره برده است. یکی از آثار برجستهٔ وی، اجرای گزیده‌ای از رباعیات خیام با همراهی احمد شاملو است. همچنین مجموعه دعای ربنا و تلاوت‌های قرآنی «به یاد پدر» از دیگر کارهای ماندگار اوست که در دو سی‌دی منتشر شدند.
شاگردان و میراث شجریان
از فرزندان وی، همایون شجریان و مژگان شجریان در حوزهٔ موسیقی فعالیت دارند. همچنین هنرمندانی چون ایرج بسطامی، مظفر شفیعی، حسام‌الدین سراج و دیگر چهره‌های برجسته موسیقی، از شاگردان او بوده‌اند.
ملک‌الشعرای بهار، چهره‌ای بی‌بدیل در ادبیات فارسی
محمد تقی بهار، ملقب به ملک‌الشعرای بهار، از شاعران، ادیبان، سیاستمداران و روزنامه‌نگاران برجسته ایران است. وی در سال 1263 هجری شمسی در مشهد به دنیا آمد. مقدمات و ادبیات فارسی را نزد پدر خود، ملک‌الشعرا صبوری، فرا گرفت و بعدها برای تکمیل دانش خود به محضر ادیب نیشابوری رفت. پس از فوت پدر، وی ملک‌الشعرای دربار مظفرالدین شاه شد.
فعالیت‌های سیاسی و ادبی ملک‌الشعرای بهار
ملک‌الشعرای بهار شش دوره نمایندهٔ مجلس بود و سال‌ها استاد دورهٔ دکتری ادبیات دانشسرای عالی و دانشکدهٔ ادبیات محسوب می‌شد. در دوره‌هایی به‌دلیل پیوستن به مشروطه‌طلبان و آزادی‌خواهان، چند بار تبعید و زندانی شد. این دوران زندان و تبعید، از پربارترین سال‌های زندگی ادبی او بود.
آثار برجسته ملک‌الشعرای بهار
از معروف‌ترین آثار بهار می‌توان به دیوان اشعار، کتاب سبک‌شناسی در سه جلد، تاریخ احزاب سیاسی، و تصحیح متون کهن مانند تاریخ سیستان و مجمل‌التواریخ و القصص و تاریخ بلعمی اشاره کرد. وی در دوم اردیبهشت 1330 هجری شمسی، در خانهٔ خود در تهران دار فانی را وداع گفت و در آرامگاه ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.
مرغ سحر ناله سر کن
داغ مرا تازه‌تر کن
زآه شرربار این قفس را
برشکن و زیر و زبر کن
بلبل پربسته ز کنج قفس درآ
نغمهٔ آزادی نوع بشر سرا
وز نفسی عرصه این خاک توده را
پرشرر کن
ظلم ظالم، جور صیاد
آشیانم داده بر باد
ای خدا! ای فلک! ای طبیعت!
شام تاریک ما را سحر کن
*
نوبهار است، گل به بار است
ابر چشمم ژاله‌بار است
این قفس چون دلم تنگ و تار است
شعله فکن در قفس ای آه آتشین
دست طبیعت گل عمر مرا مچین
جانب عاشق نگه، ای تازه گل! از این
بیشتر کن
مرغ بیدل، شرح هجران مختصر مختصر مختصر کن!
اگر شما هم شعری حفظ هستید، خوشحال می‌شویم تجربه‌تان را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
ارسال نظر