فوت و فن های زندگی زناشویی؛ چطور بفهمیم همسرمان بهترین انتخاب است؟
رکنا: پژوهشها نشان میدهند که رفتارهای کوچک و تعاملات روزمره مانند الگوهای گرمی یا غلبه در گفتگوهای زوجین، نقشی کلیدی در پیشبینی دوام یا فروپاشی روابط عاشقانه دارند.
به گزارش رکنا، تحقیقی تازه نشان میدهد که پاسخ به بسیاری از سوالات مربوط به پایداری یا ناکامی روابط عاشقانه ، نه در مسائل بزرگ، بلکه در رفتارهای کوچک و واکنشهای لحظهای زوجین در حین اختلافات نهفته است.
ارزیابی اینکه یک رابطه عاشقانه در طولانیمدت پایدار باقی خواهد ماند یا نه، میتواند سخت و حتی تا حدی غیرممکن باشد. آینده همواره ناشناخته بوده و ممکن است چالشهای متعددی در مسیر یک ارتباط پدیدار شود. شاید یکی از طرفین شخص دیگری را ملاقات کند و شرایط بهکلی تغییر یابد؛ یا شاید به مرور زمان، یکی از طرفین دچار خستگی یا دلزدگی شود که این امر میتواند به اتمام رابطه منجر شود.
با این حال، شاید شگفتزده شوید اگر بدانید که علائم اصلی سرنوشت یک رابطه در همان گفتوگوهای روزمرهای پنهان شدهاند که با شریک زندگی خود انجام میدهید. تنها کافی است که با دقت بیشتری به مشاجرات و دلخوریهای خود گوش دهید. در همین لحظات، الگوهایی نمایان میشوند که تحقیقات نشان میدهند میتوانند آینده رابطه را بسیار روشن کنند.
اهمیت تعاملات کوچک در روابط
محققان روابط عاشقانه مدتها تلاش کردهاند دریابند که چه عواملی منجر به دوام یا فروپاشی روابط میشود. اریکا اسلاتر و همکارانش در دانشگاه ویلانووا در سال ۲۰۲۳ نظریهای را مطرح کردند که برخلاف باور عمومی، «اتفاقات بزرگ» و بحرانهای اساسی مسیر یک رابطه را تعیین نمیکنند. بلکه تعاملات کوچک و تکرارشوندهی روزمره بیشترین نقش را ایفا میکنند. این لحظات بهظاهر پیشپاافتاده، در میانه یک اختلاف نظر، میتوانند ابعاد بزرگی پیدا کنند و مؤثر باشند.
بر اساس نظریه «میانوابستگی» یا Interdependence Theory، اسلاتر و تیمش معتقدند که هر رابطه بر دو محور مهم قابلارزیابی است: غلبهجویی (Dominance) و گرمی (Warmth). این دو مفهوم پایهای برای چیزی هستند که پژوهشگران از آن بهعنوان «رقص مکملسازی» یاد میکنند.
جزئیات نظریه مکملسازی
- در بُعد غلبهجویی: «غلبه سبب تسلیم میشود و بالعکس.» این بدان معناست که اگر یکی از طرفین نقش قویتری داشته باشد، طرف مقابل ناخودآگاه نرمتر و انعطافپذیرتر خواهد شد.
- در بُعد گرمی: «گرمی گرمی را ایجاد میکند و سردی نیز سردی بههمراه میآورد.» یعنی اگر یکی از طرفین رفتار محبتآمیز و آرامی داشته باشد، احتمالاً طرف دیگر نیز پاسخ مشابهی خواهد داد.
به زبانی سادهتر، زوجها دائماً رفتار خود را در واکنش به یکدیگر تنظیم میکنند؛ درست مانند حرکات یک رقص که هر حرکت از یکی، پاسخی از دیگری میآورد.
تحلیل رفتار زوجها در محیط آزمایشگاهی
یکی از روشهای علمی رایج در مطالعات روابط این است که زوجها را در شرایط آزمایشگاهی کنار یکدیگر قرار دهند و از آنها بخواهند درباره یک مسئله اختلافی صحبت کنند. این مسائل معمولاً مهم هستند، اما بحرانزا و تهدیدکننده رابطه محسوب نمیشوند.
در مطالعهای که توسط اسلاتر و تیمش انجام شد، ۱۸۰ زوج (میانگین سنی ۳۳ سال و دامنه سنی ۱۸ تا ۷۳ سال) که نزدیک به ۱۰ سال با یکدیگر زندگی کرده بودند، طی ۸ دقیقه درباره یک موضوع اختلافی صحبت کردند. فیلم این گفتوگوها توسط گروهی از تحلیلگران حرفهای بررسی شد و بهطور دقیق رفتار آنها از نظر گرمی، سردی، غلبهجویی و تسلیمپذیری در بازههای ۱۰ ثانیهای تحلیل گردید.
علاوه بر این، زوجها درباره تغییرات شخصیتی و احساسی خود در طول رابطه صحبت کردند و ۶۰ پرسشنامه مختلف را تکمیل کردند تا متغیرهای گوناگون نظیر میزان عشق، سازگاری اهداف و سبک دلبستگی آنها سنجیده شود.
نتایج یافتهها: نقش الگوهای رفتاری
بررسیها حاکی از این بود که زوجها در هنگام بحثها اغلب به سوی ناسازگاری در بُعد غلبهجویی، اما همخوانی در بُعد گرمی حرکت میکنند. بهعبارت دیگر، ممکن است یکی از طرفین بیشتر غالب و دیگری بیشتر تسلیم بهنظر برسد، اما در زمینه عاطفی و احساسی، هماهنگی میان آنها حفظ میشود.
نکته قابلتوجه این بود که زوجهایی که روابط شادتر و کارآمدتری داشتند، سریعتر از زوجهای دارای مشکلات به تعادل دست یافتند. این پدیده تحت عنوان «همترازی دوباره اهداف» شناخته میشود، به این معنا که زوجهای سالم در میانه اختلاف، انگیزههای خود را با نیازهای طرف مقابل هماهنگ میکنند.
این رفتار همانند حرکات هماهنگ در یک رقص است؛ رقصی که زوجها در طول مسیر یاد میگیرند.
آیا میتوانید زبان رفتار رابطهتان را بخوانید؟
به آخرین باری فکر کنید که با شریک زندگیتان بحث یا دلخوری داشتید. چقدر طول کشید تا یکی از شما انعطاف نشان دهد و دیگری را آرام کند؟ همچنین، آیا نتیجه این رفتار به افزایش یا کاهش محبت میان شما انجامید؟
طبق تحقیقات انجامشده، زوجهایی که اختلافات را با کمترین کینه و تنش حل میکنند، سریعتر به هماهنگی و توافق میرسند. البته این موضوع به معنای نیاز برای کوتاه آمدن دائم یک نفر نیست، بلکه نشاندهنده تنظیم رفتارها براساس نیازها و احساسات طرف دیگر است.
لحظات کوچک و کوتاه که در آنها رفتارها و واکنشها تبادل میشوند، اطلاعات زیادی درباره وضعیت رابطه فراهم میکنند. اگر بتوانید در زمان اختلافها، تعاملات خود را با شریکتان همسو کنید و حس احترام و گرمی را منتقل کنید، شانس بزرگی برای حفظ رابطهای سالم و پایدار خواهید داشت.
ارسال نظر