در دنیای رنگی چشمان مان چه می گذرد؟

به قسمت رنگی چشم عنبیه (عضله ای که برای کنترل اندازه مردمک منبسط و منقبض می شود) گفته می شود که دارای رنگدانه هایی است که رنگ چشم را تعیین می کند.

به گزارش رکنا ، رنگ چشم به دو رنگدانه ملانین (رنگدانه قهوه ای) و لیپوکروم (رنگدانه زرد) و همچنین به چگونگی پراکندگی عنبیه در نور بستگی دارد. چشمهای آبی روشن به این معنی است که ملانین یا رنگدانه های قهوه ای در آن وجود ندارد ، در حالی که کسانی که دارای چشمهای قهوه ای تیره هستند مقدار زیادی ملانین دارند.

اعتقاد بر این بود که رنگ چشم نتیجه یک ویژگی ژنتیکی منفرد است که از والدین به کودکان منتقل می شود و هر فرد از هر والد یک ژن رنگ چشم دریافت می کند که‌ ژن غالب رنگ چشم کودک را تعیین می کند. از آنجا که رنگ تیره غالب است ، قهوه ای همیشه نسبت به آبی غالب تلقی می شد ، یعنی اگر یکی از والدین چشم قهوه ای داشت و دیگری چشم آبی، چشم کودک قهوه ای میشد (البته این لزوماً درست نیست) ، و فقط اگر پدر و مادر هر دو چشمان آبی داشتند، آن گاه کودک صاحب چشمهای آبی می شد.

اگرچه درست است که ترکیب ژنتیک والدین میزان رنگدانه یا ملانین را در عنبیه چشم فرزندشان تعیین می کند ، اما تغییرات آن می تواند سایه های مختلف یا حتی رنگ کاملاً متفاوتی را در پی داشته باشد. به عنوان مثال ، اگرچه به احتمال زیاد اگر پدر و مادر هر دو چشمان قهوه ای داشته باشند ، فرزندان آنها نیز چشمان قهوه ای دارند ، این کودکان می توانند رنگ چشم متفاوتی از والدین خود داشته باشند - آبی ، فندقی یا خاکستری و غیره.

ما اینجا به ژنتیک رنگ چشم نمی پردازیم زیرا بسیار پیچیده است و هنوز چیزهای زیادی در مورد ژن های خاصی که رنگ چشم فرد را تعیین می کنند شناخته نشده است. با این حال ، کافی است بدانید که رنگ چشم را بسیاری از ترکیبات مختلف ژنی تعیین می کند.

کار عنبیه چشم چیست؟

همه ما می دانیم که عنبیه اندازه مردمک را کنترل می کند ، که در نور کم بزرگ می شود و در نور زیاد یا هنگامی که ما روی اشیای مجاور تمرکز می کنیم، کوچک می‌شود. هنگامی که اندازه مردمک چشم تغییر می کند ، رنگدانه های عنبیه فشرده می شوند یا از هم جدا می شوند و رنگ چشم را کمی تغییر می دهند. همچنین برخی احساسات می توانند هم اندازه مردمک و هم رنگ عنبیه را تغییر دهند. به همین دلیل به نظر می رسد که چشم برخی از افراد هنگام عصبانیت یا عشق ورزیدن تغییر رنگ می دهد.

در حالی که رنگ هر دو چشم اکثریت مردم یکسان است ، بعضی از آنها رنگ چشمانی متفاوت دارند. معمولاً این وضعیت - که هتروکرومیا نامیده می شود - به دلیل نقص در انتقال رنگدانه های رشدی ، ضربه موضعی پیش یا اندکی پس از تولد یا یک اختلال ژنتیکی خوش خیم ایجاد می شود.

اکنون بیایید برخی از واقعیت ها را در مورد رنگ چشم های مختلف بررسی کنیم.

چشمان قهوه ای

رنگ قهوه ای به دلیل غلظت زیاد ملانین در عنبیه است و باعث جذب نور بیشتر و بازتاب نور کمتری می شود. به همین دلیل ، چشم های قهوه ای به طور طبیعی در برابر آفتاب محافظت می شوند.

اعتقاد بر این است که در اصل همه انسان ها چشم های قهوه ای داشتند اما به دلیل جهش های ژنتیک ، رنگ های دیگری هم به وجود آمد. شاید به همین دلیل است که قهوه ای رایج ترین رنگ چشم است و بیش از نیمی از مردم جهان چشم های قهوه ای دارند.

چشم های قهوه ای در اروپا ، آسیای شرقی ، آسیای جنوب شرقی ، آسیای میانه ، آسیای جنوبی ، آسیای غربی ، اقیانوسیه ، آفریقا و قاره آمریکا پر شمار است. چشم های قهوه ای روشن یا متوسط نیز در اروپای جنوبی ، قاره آمریکا و همچنین خاورمیانه و آسیای جنوبی رایج است.

چشم های آبی

کسانی که چشم آبی دارند غلظت ملانین قهوه ای کمی دارند ، به همین دلیل اجازه می دهد نور بیشتری به طول موج روی طیف رنگی آبی بازتابیده شود که در نتیجه چشمها را آبی نشان می دهد. حدود هشت تا 10 درصد از مردم جهان چشمهای آبی دارند. طبق تحقیقات اخیر ، همه افراد دارای چشم آبی خویشاوند هستند و نیاکان یکسانی دارند. چشمهای آبی در شمال و شرق اروپا رایج است ، اگرچه برخی از مردم جنوب اروپا ، آسیای میانه ، آسیای جنوبی ، آفریقای شمالی و غرب آسیا نیز چشمهای آبی دارند.

چشمان خاکستری

مانند چشمهای آبی ، چشمهای خاکستری دارای یک بافت مخاطی تیره در پشت عنبیه و یک بافت بستر نسبتاً واضح در جلو هستند. با این حال ، چشمهای خاکستری و آبی متفاوت به نظر می رسند زیرا چشمهای خاکستری رسوب بیشتری از کلاژن در بافت بستر دارند. این همچنین می تواند به دلیل اختلاف غلظت ملانین در قسمت جلوی بافت بستر باشد.

چشم های خاکستری ممکن است در نگاه اول آبی به نظر برسند ، اما معمولا دارای عناصر طلایی و قهوه ای در عنبیه هستند.

چشم های خاکستری بیشتر در اروپای شمالی و شرقی دیده می شوند ، اگرچه در شمال غربی آفریقا ، در خاورمیانه ، آسیای میانه و آسیای جنوبی نیز دیده می شوند.

چشم های سبز

رنگ سبز کمیاب ترین رنگ چشم در جهان است ، گرچه برخی رنگ چشم کهربایی را کمیاب تر از آن می دانند. فقط حدود دو درصد از جمعیت جهان چشمهای سبز دارند.

چشم های سبز یک جهش ژنتیکی است که مقادیر کمی ملانین تولید می کند که با این حال بیشتر از چشم های آبی است. رنگ چشم سبز نه تنها به رنگدانه بستگی دارد ، که همچنین به دلیل کمبود ملانین در عنبیه ، نور بیشتری به بیرون پراکنده می شود و باعث سبز دیده شدن چشم می شود. چشم های سبز در اروپای شمالی ، غربی و مرکزی و همچنین ایرلند و اسکاتلند و در بین نژاد های سلتیک و آلمانی دیده می شود.

چشمان عسلی (فندقی یا میشی)

چشم های فندقی بیشتر از سایه های قهوه ای و سبز تشکیل شده است و گاهی با چشم های سبز یا قهوه ای اشتباه گرفته می شود. آنها به اندازه چشم های سبز کمیاب نیستند اما از آبی کم یاب ترند. فقط حدود پنج درصد از مردم جهان چشم های فندقی دارند. این رنگ چشم بعد از چشمان قهوه ای ، بیشترین مقدار ملانین را دارد.

در چشم های عسلی ، نور مانند چشم های آبی و سبز پراکنده می شود. به نظر می رسد که بسته به نور ، چشم های فندقی نیز از سبز به قهوه ای روشن و به طلایی تغییر رنگ می دهند. مشخص نیست که چشم های میشی از چشم های قهوه ای یا سبز نشات گرفته باشند.

چشمان کهربایی

چشمان کهربایی رنگ یکنواختی دارند و رنگ آنها زرد طلایی و مایل به قرمز است. مانند چشم های سبز ، در چشم های فندقی نیز رسوب لیپوکروم (رنگدانه زرد) در عنبیه وجود دارد.

چشم کهربایی را نباید با چشم فندقی اشتباه گرفت. در حالی که چشمان کهربایی سایه طلایی یکدست دارند ، به نظر می رسد که چشم های فندقی تغییر رنگ داده و از شکاف و موج تشکیل شده است. حتی اگر رنگ کهربا را مانند طلایی در نظر بگیرند ، بعضی افراد دارای چشمان کهربایی مسی هستند که اغلب با میشی اشتباه گرفته می شود.

قرمز و بنفش

به دلیل مقادیر بسیار کم ملانین ، ممکن است در افرادی که دچار موارد شدید آلبینیسم هستند ، در برخی از شرایط نوری ، چشم قرمز به نظر برسد. از آنجا که مقدار ملانین در این چشمها بسیار کم است ، چیزی برای پوشاندن رگهای خونی وجود ندارد. اگرچه چشمهای آبی برخی افراد ممکن است در زمانهای خاص بنفش به نظر برسد ، اما چشمهای واقعی بنفش فقط در نتیجه آلبینیسم به وجود می آید. آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

ترجمه: داوود شیخ ویسی