تصاویر/ فوتبال در دل شالیزارهای گیلان / سرزندگی و برکت به همراه ورزش بومی
تصاویری از فوتچل ورزشی برگرفته از سبک زندگی و فرهنگ در شمال ایران مشاهده می کنید.
در روستای سرسبز گیلان و میان شالیزارهای گلآلود، صدای فریاد و خنده جوانانی که با پاهای برهنه زیر آفتاب پاییزی به توپ ضربه میزدند، طنینانداز شد. اینجا خبری از زمین چمن، پیراهن تیمی یا قوانین رسمی فوتبال نیست؛ اینجا همهچیز ساده و بومی است. « فوتچل »، نوعی فوتبال سنتی در دل شالیزارهای پر از گل و لای، چند سالی است که به یکی از رویدادهای متفاوت و جذاب ورزشی گیلان تبدیل شده و حتی توجه سایتهای ورزشی بینالمللی مانند FIFA FC را نیز به خود جلب کرده است.
تلاقی کشاورزی سنتی با ورزش و شکرگزاری
در دل این آیین جذاب، داستانی عمیقتر از ورزش نهفته است. جوانان روستای کویه سفلی پس از برداشت محصول با سادهترین لباسها و پاهای برهنه وارد شالیزار خیس میشوند تا نهتنها برای سرگرمی، بلکه برای قدردانی از برکت زمین و محصول، این بازی هیجانانگیز را رقم بزنند. گل و گلاب بر کف دستانشان، نهتنها نمادی از تلاش در مزارع، بلکه شکری خالصانه برای نعمات الهی است.
نشاط اجتماعی با تلفیق سنت و فرهنگ
هادی رضوی، رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان رودسر، دربارهی این رویداد گفت: «این نخستین دوره رسمی فوتبال در شالیزار بود که با همکاری دهیاری، شورای اسلامی و سایر دستاندرکاران برگزار شد. این رویداد نهتنها برای ورزش، بلکه برای ایجاد نشاط اجتماعی میان مردم برنامهریزی شده است.» او تأکید کرد که استفاده از ظرفیتهای بومی میتواند موجب گسترش شادی و تقویت همبستگی اجتماعی در میان اقشار مختلف جامعه شود. رضوی امیدوار است چنین برنامههایی در سطح شهرستان و استان نیز توسعه یابد و به عنوان میراث فرهنگی گیلان ثبت و حفظ شود.
مردم و بازیکنان؛ گلبازی از نگاه نزدیک
همزمان با برگزاری این بازی، خبرنگار ما به میان مردم و بازیکنان رفت تا حال و هوای آنان را از نزدیک لمس کند. قاسم شفیعی، کشاورز باسابقه ۵۵ ساله، درباره این مراسم گفت: «ما هر سال برداشت برنج را جشن میگیریم، اما امسال با فوتبال در شالیزار شور و شادی خاصی بین مردم پدید آمد. این یک ورزش نیست، بلکه نوعی شکرگزاری خدا برای محصول امساله است.»
مهدی رضازاده، یکی از بازیکنان جوان این تورنمنت هم با خنده اضافه کرد: «توپ زدن در گِل شاید سخت باشد، اما هیجان و خندههای بیپایانش همه سختیها را جبران میکند. زمین شالیزار نرم است و آدم باید هشیار باشد تا نیفتد. همین چالشها بازی را جذابتر میکند!»
از سوی دیگر، الهام احمدی، که همراه با خانوادهاش به تماشای این رویداد آمده بود، گفت: «این برنامه بهانهای شد که خانوادهها کنار هم جمع شوند و بعد از برداشت محصول شادی کنند. این روستا انگار دوباره جان گرفته است.»
به گفتهی خادمزاده، از برگزارکنندگان این رویداد: «هدف ما از چنین مسابقههایی، تقویت حس همبستگی روستاییان و زنده نگهداشتن فرهنگ بومی است. استقبال مردم فراتر از انتظارمان بود و نشان داد این مسیر را باید ادامه دهیم.»
فوتچل؛ پلی میان سنت و مدرنیته
ای مسابقات نهفقط یک بازی سرگرمکننده، بلکه نمادی برجسته از پیوند ریشههای سنتی گیلان با نشاط اجتماعی مدرن است. فوتچل، علاوه بر ایجاد فرصتی برای شادی و تقویت روحیه جمعی، بهگونهای هوشمندانه بستری را برای حفظ میراث فرهنگی گیلان و جذب گردشگر فراهم کرده است. این رویداد، الگویی ارزشمند برای سایر مناطق کشور به شمار میآید تا از ظرفیتهای محلی در مسیر توسعه ورزش همگانی بهرهبرداری کنند.
کارشناسان فرهنگی اعتقاد دارند بازیهای کلاسیکی همچون فوتچل، پلی میان گذشته و زندگی امروزی هستند؛ چراکه نسلهای جدید را با ارزشهای سنتی آشنا کرده و به حفظ هویت محلی کمک میکنند.
در پایان، همانطور که شاهد بودیم، شالیزارهای گیلان امسال فقط مملو از برکت زمین نبودند، بلکه محلی برای تولد همدلی، خنده و ظرفیت پایانناپذیر انسانها برای شادی بودند. در این زمینهای گلآلود، «گل» نهتنها نشانی از خاک حاصلخیز است، بلکه یادآور لبخندهای شیرین مردمی است که با دلی شاد، آیندهای روشن را برای خود رقم میزنند.
در اینجا تصاویری از این ورزش بومی مشاهده می کنید که توسط عکاس حرفه ای محمدرضا رضازاده گرفته شده است مشاهده می کنید.
ارسال نظر