روایت کامل اتفاقات پانزدهم محرم برای اسرای کربلا

آشنایی حضرت زینب (س) با کوفه

وی افزود: شهر کوفه مدتی پایتخت اسلام و محل سکونت امیرالمومنین (ع) بود و برای حضرت زینب کبری (س) شهری آشنا محسوب می‌شد. ایشان در کوفه به تعلیم قرآن مشغول بودند و زمانی که وارد شهر شدند، در خطبه‌ای مردم کوفه را به دلیل رفتارهایشان مورد نکوهش قرار دادند.

ورود اسرای کربلا به کاخ ابن زیاد

بهتاش درباره حضور اسرای کربلا در کاخ ابن زیاد بیان کرد: اسرای کربلا را دست و پا بسته به کاخ ابن زیاد آوردند و سر مبارک سیدالشهدا (ع) در مقابل او قرار داده شد. در این مجلس، یکی از اصحاب پیامبراکرم (ص) که حضور داشت، به مخالفت پرداخت و به ابن زیاد اعتراض کرد که این اقدام او خلافکرامه پیامبر است. اعتراضی که باعث شد صحابه پیامبر با دلخوری مجلس را ترک کنند.

رویارویی حضرت زینب (س) با ابن زیاد

وی با اشاره به برخورد ابن زیاد با حضرت زینب کبری (س) گفت: ابن زیاد با مستی از قدرت خود، به حضرت زینب (س) با زخم زبان رو آورد و قصد داشت ایشان را مورد تحقیر قرار دهد، اما در پاسخ، حضرت زینب (س) با استواری و شجاعت به اعتراضات ابن زیاد پاسخ دادند و با کلام ناب خود او را دچار سردرگمی و خشم کردند.

جز فاسق رسوا نمی‌شود

این کارشناس علوم قرآنی درباره سخنان حضرت زینب (س) افزود: ابن زیاد ادعا کرد که خداوند خاندان ایشان را رسوا کرده است اما حضرت زینب (س) پاسخ دادند که خداوند ما را از پلیدی پاک کرده و جز افراد فاسق و بدکار رسوا نمی‌شوند، و در حقیقت، فساد و رسوایی به ابن زیاد و اطرافیان او تعلق دارد.

دفاع امام سجاد (ع) از امامت

وی درباره گفتگوی ابن زیاد با امام سجاد (ع) توضیح داد: ابن زیاد ابتدا قصد داشت قدرت و سلطه خود را با کشتن امام سجاد (ع) نشان دهد، اما با مقاومت و شجاعت حضرت زینب کبری (س) این کار انجام نشد و اسرا برای چند روز زندانی و سپس به شام فرستاده شدند.

نقش فرماندهی حضرت زینب (س) پس از عاشورا

بهتاش درباره نقش حضرت زینب کبری (س) اظهار داشت که ایشان بلافاصله پس از شهادت امام حسین (ع) مدیریت کاروان اسرای کربلا را به عهده گرفتند و در سخت‌ترین شرایط موفق به حفظ انسجام، آرامش و امنیت کاروان شدند.

عبادت و صبر حضرت زینب (س)

وی افزود: حضرت زینب (س) در تمام طول مسیر، حتی در شرایط بحرانی، عبادت شبانه خود را ترک نکردند و به بندگی خداوند ادامه دادند. این ویژگی مثال‌زدنی ایشان باید الگویی برای همه افراد جامعه به‌ویژه مسئولان باشد تا بتوانند بحران‌ها را با صبر و عبادت مدیریت کنند.