این مردم مثل ماهی ها آبشش دارند ! / زندگی در زیر دریا ! + عکس های شگفت انگیز

"جیمز مورگان" از ایالات متحده آمریکا در لندن عکاسی تدریس می‌کند و یک دانشمند انسان شناس است. شغلش او را به داستان مردمی کوچ‌گر و پُر سفر رساند که برای حفظ زندگی خود درون آب‌ها به صید ماهی می‌پردازند. وقتی او درباره گروهی از کولی‌های کوچ‌گر در جنوب شرق آسیا مطالعه کرد و دانست که از فاجعه سونامی اقیانوس هند سال ۲۰۰۴ میلادی بدون داشتن قربانی نجات یافته اند، سفر خود را آغاز کرد. این کولی‌ها تقریباً تمام زندگی خود را در دریا می‌گذرانند و شاید بتوان گفت: آن‌ها آخرین نسلی هستند که این سبک از زندگی را دارند.

«باجائو» آن‌ها کوچ‌گر‌هایی هستند که قرن‌ها در دریا و بخش‌های اقیانوسی فیلیپین، مالزی و اندونزی زندگی کرده اند. زندگی آن‌ها روی قایق‌های دست ساخت لیبا-لیبا می‌گذرد. در این قایق‌ها هر آنچه برای سفر خود در دریا نیاز داشته باشند وجود دارد؛ از ظرف‌های غذا و چراغ‌های کروسین گرفته تا آب و مواد خوراکی و حتی گیاهان.

این مردم فقط برای خرید و فروش و یا تعمیر قایق هایشان و همچنین شکار با نیزه به ساحل می‌روند. خانه‌های قبیله باجائو روی خاک جزیره ساخته نشده بلکه تمام کلبه‌ها دقیقاً در وسط آب قرار دارند.

در میان آنان غواص‌های ماهری نیز وجود دارند که تا عمق ۱۰۰ فوتی زیر آب در جستجوی سنگ‌های قیمتی، مروارید و خیار دریایی برمی آیند.

شنا در اعماق فعالیت هر روزه آنان است. آن‌ها قادرند نفس خود را ۵ تا ۱۳ دقیقه حبس کرده و تا عمق ۲۰ متری از سطح آب پایین بروند و این توانایی تنها با تمرین از کودکی به دست آمده است. آن‌ها در دریا متولد می‌شوند و اینکه می‌توانند نفس خود را به مدت طولانی حبس کنند، در میان مردم باجائو بسیار عادی است. چشمان آن‌ها نیز به راحتی زیر آب را را می‌بیند و به این شرایط عادت کرده است. اما گوش‌های آن‌ها تنها عضوی است که ممکن است از این سبک زندگی آسیب ببیند. به همین خاطر پرده گوش بیشتر افراد این قبیله دچار پارگی شده است.

شیرجه در آب منجر به پاره شدن پرده‌ی گوش آنان شود، این عارضه زمان فرو رفتن در آب سپس بالا آمدن به روی آن بدون در نظر گرفتن فشار رخ می‌دهد. در واقع این شرایط زمانی اتفاق می‌افتد که فشار فضای بیرون از گوش تغییرات قابل توجهی با فضای داخل گوش داشته باشد.