راز غارهای نروژ: 46 حیوان عصر یخبندان کشف شد + عکس

به گزارش رکنا، پژوهشگران موفق به کشف آثار باستانی از طبیعت بی‌نظیر عصر یخبندان در شمال نروژ شدند. این کشف شامل بقایای ۴۶ گونه جانوری است که از گوزن‌های شمالی گرفته تا نهنگ‌ها و پرندگان دریایی را در برمی‌گیرد. این بقایا بیش از ۷۵ هزار سال قدمت دارند و درون غاری کوهستانی حفظ شده‌اند.

نمایی از اکوسیستم قطبی باستانی

دانشمندان با بررسی عمیق غار آرنه کوآم توانستند هزاران قطعه استخوان خردشده را که متعلق به جانورانی هستند که حدود ۷۵ هزار سال پیش در این ناحیه زندگی می‌کردند، کشف کنند. این یافته‌ها تصویری واضح از یک اکوسیستم قطبی ساحلی در دوران بسیار سرد زمین‌شناسی به‌دست داده است؛ زمانی که هنوز یخچال‌های بزرگ تمام منطقه اسکاندیناوی را در بر نگرفته بودند.

براساس تحقیقات، این غار قدیمی‌ترین مجموعه فسیل‌های جانوری حفظ‌شده در شمال اروپا محسوب می‌شود.

کشفی بی‌همتا در سطح جهان

سَن بوسنکول، استاد برجسته زیست‌شناسی تکاملی در دانشگاه اسلو معتقد است این یافته‌ها بسیار ارزشمند هستند. او اظهار داشت که «تقریباً تمامی آثار زندگی عصر یخبندان در منطقه اسکاندیناوی با پیشرفت یخچال‌ها نابود شده‌اند، اما این بقایای شگفت‌انگیز در دل غار از این تخریب‌ها در امان مانده‌اند.»

در این پژوهش، بقایای ۴۶ گونه جانوری شامل پرندگان، پستانداران، ماهیان و دیگر موجودات دریایی شناسایی شده است که تاکنون در هیچ پژوهشی مشابه این در منطقه دیده نشده بودند.

تصویری از گونه‌های جانوری که با مطالعه استخوان‌های فسیلی در غار آرنه کوآم کشف شده‌اند. این بررسی‌ها بین پستانداران، پرندگان و ماهی‌ها ارتباطات جالبی را مشخص کرده است.

سرگذشت غار باستانی در نروژ

غار آرنه کوآم بخشی از سیستم کارستی عظیم استوراستان‌هولا است که در دهه ۱۹۹۰ به‌طور تصادفی کشف شد. در گام‌های اولیه تنها بقایای خرس قطبی شناسایی شد. اما در بازه‌ی زمانی ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲، تیمی از موزه دانشگاه برگن به سرپرستی تروند کلونگست لودوئن تحقیقات کامل‌تری را انجام دادند که نتایج شگفت‌انگیزی را به همراه داشت.

از این غار، بقایای دوران عصر یخبندان شامل استخوان‌های گونه‌های مختلف حیوانی استخراج شدند. ویژگی منحصربه‌فرد غار، سیستم زهکشی خاص و ارتفاع بالای آن بود که از آسیب یخچال‌ها به بقایا جلوگیری کرد.

بقایای خرس‌های قطبی و دیگر گونه‌های عصر یخبندان

از جمله کشفیات غار می‌توان به باقی‌مانده‌های خرس قطبی ، گوزن شمالی، روباه قطبی، نهنگ آبی، فک ریش‌دار و حتی پرندگان خشکی مانند کلاغ سیاه و درنا اشاره کرد. وجود این جانوران نشان‌دهنده‌ی محلی ساحلی با توندرا و دریای یخی فصلی است.

بوسنکول در تحلیل خود می‌گوید: «این یافته‌ها برای نخستین بار نمایی جامع از یک اکوسیستم عصر یخبندان ، شامل یخ‌های دریا، توندرا و آب‌های آزاد را به ما ارائه می‌دهد.»

دندان موش قطبی یقه‌دار

تصویری از یک طبیعت پوشیده از یخ و محیط آبی باز

یافتن بقایای نهنگ‌ها و خوک‌های دریایی در این منطقه نشان‌دهنده وجود دوره‌های یخ‌های فصلی دریایی در اطراف غار است. این در حالی است که وجود ماهیان آب شیرین و حیوانات خشکی نیز نشان‌دهنده زمستان‌های ملایم‌تر بوده و شواهد از این حکایت دارند که برخی بخش‌های منطقه احتمالاً از یخ‌ها مصون بوده‌ است.

بوسنکول اضافه کرد که این یافته‌ها دیدگاه‌های نادرستی از اسکاندیناوی تحت پوشش کامل یخ را تصحیح می‌کند. به گفته‌ی او، دوره‌های گرم‌تر عصر یخبندان موجب می‌شد که سواحل این منطقه به جایی مناسب برای سکونت تبدیل شوند.

مهره‌ای به‌جا‌مانده از خرس قطبی

تکنولوژی پیشرفته کدگذاری DNA

یکی از ویژگی‌های برجسته این پژوهش، استفاده از تکنولوژی DNA باستانی برای تحلیل بقایا بود. پژوهشگران هزاران قطعه استخوان خردشده و رسوب را بررسی کردند و توانستند با بررسی دقیق و استفاده از فناوری‌های مدرن، گونه‌های ناشناخته‌ای را از میان این بقایا شناسایی کنند.

هانِکه مِیِر، متخصص فسیل‌شناسی، اذعان داشت: «این تکنولوژی به ما امکان شناسایی تکه‌های کوچک و به ظاهر بی‌ارزش را می‌دهد و جانورانی را که تاکنون ناشناس باقی‌مانده‌اند، آشکار می‌کند.»

نمونه‌ای از استخوان‌های باقیمانده، که بیش از ۱۰ هزار سال قدمت دارند، اهمیت این یافته‌ها را نشان می‌دهد.

تأثیر شکارچیان و تغییرات اقلیمی

بررسی‌های پژوهشگران نشان می‌دهد که فعالیت شکارچیان مانند خرس‌های قطبی و روباه‌های قطبی و همچنین جریان‌های آب، عامل اصلی حضور بقایای این جانوران در غار بوده‌اند. هیچ نشانه‌ای از دخالت انسان و فعالیت‌های انسانی در این محل مشاهده نشده و منشأ آن کاملاً طبیعی است.

درس‌هایی از گذشته برای آینده

بررسی‌های DNA نشان می‌دهد که برخی از گونه‌ها مانند موش قطبی یقه‌دار و خرس قطبی از دودمان‌های ژنتیکی منقرض‌شده بوده‌اند. این تحقیقات نشان می‌دهد که با تغییرات اقلیمی، بسیاری از موجودات قطبی قادر به سازگاری نبوده و نابود شده‌اند.

به گفته‌ی ساموئل واکر، دانشمند دانشگاه بورنموث: «این کشف نشان می‌دهد که گرچه گونه‌های قطبی قادر به بازگشت به مناطق مختلف پس از دوره‌های یخبندان هستند، اما همیشه نمی‌توانند از تغییرات اقلیمی سریع جان سالم به درببرند.»

شن، ماسه و خرده‌سنگ‌های به‌دست‌آمده از غار آرنه کوآم به کمک تکنولوژی‌های مدرن بررسی و تحلیل شده‌اند و تصویری از اکوسیستم باستانی عصر یخبندان به دست آمده است.

پیوند گذشته با حال و آینده

نتایج این کشف بی‌نظیر از غار آرنه کوآم نه تنها به شناخت اکوسیستم‌های منقرض‌شده یاری می‌رساند، بلکه دانشمندان را به بازاندیشی درباره نحوه سازگاری موجودات زنده با تغییرات اقلیمی دعوت می‌کند.

بوسنکول با اشاره به اهمیت نتایج این پژوهش اذعان می‌کند: «ما می‌توانیم از گذشته طبیعت بیاموزیم و بفهمیم که گونه‌ها چگونه با تغییرات زیست‌محیطی کنار آمدند. این درس‌ها به ما کمک خواهند کرد تا در پیش‌بینی آینده‌ی اکوسیستم‌های قطبی و تأثیر تغییرات اقلیمی، عملکرد بهتری داشته باشیم.»