یادداشت؛
به جای چوب حراج زدن به سرمایه های شهری دزفول، فکری اساسی کنید!
روزانه بیش از صد میلیون به جریمه ی پروژه ی قائم اضافه میشود؛ به جای رپورتاژ و ژست قهرمانانه برای آسفالت که حداقل ترین حق مردم است، فکری اساسی برای کسری بودجه ی شهرداری کنید.
رییس شورای شهر دزفول در خصوص فروش املاک شهرداری موضوعاتی را مطرح کرد که با واکنش مجدی نسب رییس کمیسیون برنامه و بودجه همراه بود؛ هر دو گفته به اینجا ختم میشد: «فروش اموال!»
به گواه مصاحبه های مسئولین شهرداری و اعضای شورای شهر، شهرداری دزفول با ناترازی مالی مواجه بوده و بخش اعظمی از درآمد خود را به تامین حقوق پرسنل اختصاص می دهد و از طرفی هم روزانه بیش از صد میلیون به جریمه ی پروژه ی قائم اضافه شده و در کنارش چاله ی طاووس، پارکینگ نیایش ( دروازه ) و... هم هستند که سالهاست بلاتکلیفند!
چرا شورای شهر پس از گذشت سه سال از عمر خود، در حل مسائل بدهی های شهرداری و ایجاد درآمد پایدار ناتوان مانده که تنها راهکارش چوب حراج زدن به املاک شهرداری باشد؟!
به چه دلیل تاکنون اقدامی در جهت استفاده ی بهینه از نیروی انسانی مازاد شهرداری برای احداث کارخانه یا کارگاه به صورت مشارکتی با بخش خصوصی انجام نشده تا بخش هایی از کسری بودجه جبران شود؟!
نگارنده توصیه می کند، شورای ششم و شهردار دزفول به جای رپورتاژ و ژست قهرمانانه برای آسفالت که حداقل ترین حق مردم است، فکری اساسی برای کسری بودجه ی شهرداری داشته باشند تا در فرصت باقیمانده سازمانی با بدهی های سرسام آور و پروژه های بلاتکلیف تحویل ندهند!
یادداشت: سعید نصیر گلی
ارسال نظر