پشت پرده پرونده قتل داریوش مهرجویی / ابهامات و تصمیم اولیای دم به گذشت از قصاص

به گزارش رکنا، یک سال وهشت ماه از قتل کارگردان برجسته ایرانی، داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر می‌گذرد. با وجود برخی نقص‌ها و ابهامات مطرح‌شده از سوی وکلای پرونده، در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ماه جاری، «حسین فاضلی‌هریکندی»، رئیس کل دادگستری استان البرز، اعلام کرد که رای متهمان این پرونده در دیوان عالی کشور تایید شده است.

این در حالی است که وکلای اولیای دم در طول رسیدگی بارها به وجود ابهامات و نقص‌هایی در پرونده اشاره کرده بودند. پس از اعلام خبر تایید حکم متهمان، «مونا مهرجویی»، دختر مرحومین، در استوری اینستاگرام خود نوشت: «در رابطه با پرونده قتل پدر و مادرم، حکم متهمان صادر شده است. من و خانواده‌ام درخواست اعدام نداریم.»

اجرای حکم قصاص ، پیچیدگی پرونده را حل نمی‌کند بلکه آن را بغرنج‌تر می‌سازد

اولیای دم تصمیم گرفته‌اند از حق قصاص متهم ردیف اول صرف‌نظر کنند که این تصمیم احتمالاً ناشی از دلایل و انگیزه‌های شخصی است. «نوبان فشندی»، وکیل مادر مرحوم وحیده محمدی‌فر، درباره تایید حکم و گذشت اولیای دم توضیح داد: «تا کنون حکم دیوان عالی به ما ابلاغ نشده است، اما از طریق سامانه وکلا اطلاع یافتیم که حکم تایید شده است. متن حکم هنوز به ما نرسیده و منتظریم که ابلاغ شود. اجرای حکم شامل قصاص و سایر مجازات‌هاست و به ما اخطاریه ۱۰ روزه ارسال شده است.»

وی درباره گذشت اولیای دم گفت: «طبق اطلاع من، هیچ یک از فرزندان مرحوم مهرجویی خواستار قصاص نیستند. این موضوع فعلاً شفاهی اعلام شده و نظر رسمی پس از دریافت حکم در قالب لایحه ثبت خواهد شد. موکل من درخواست مجازات جایگزین، یعنی حبس طبق ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی را دارد.»

فشندی در پاسخ به سوال درباره ارتباط تصمیم فرزندان مرحوم مهرجویی با نقص‌های پرونده اظهار داشت: «انگیزه‌های شخصی آنان را نمی‌دانم، اما معتقدم تحقیقات پرونده کامل نیست و اولیای دم نیز بر این باورند. اجرای قصاص به حل معمای پرونده کمکی نمی‌کند و حتی می‌تواند ابهامات را افزایش دهد.»

ابهامات پرونده؛ تکه‌های ناپیدا از پازل قتل مهرجویی

نوبان فشندی پیش‌تر نیز گفته بود روند تحقیقات ناقص است و ابهامات زیادی در پرونده وجود دارد، به ویژه در مورد انگیزه قتل. دو انگیزه اصلی اعلام‌شده در کیفرخواست — سرقت و انتقام‌جویی — از نظر اولیای دم و وکلا کافی و قانع‌کننده نیست. ارزش اموال سرقت‌شده برای توجیه این جنایت فجیع کافی نیست و شواهدی از خصومت جدی میان متهمان و مرحوم مهرجویی وجود ندارد.

بنابراین باید به دنبال انگیزه‌های دیگر مانند تهدید یا تطمیع بود که احتمال دخالت اشخاص ثالث یا آمر را مطرح می‌کند. موضوعاتی مانند بازبینی دوربین‌های مسیر متهمان، بازیابی اطلاعات گوشی‌های موبایل متهمان و مقتولان (که برخی اطلاعات آن پاک شده است)، عدم سرقت گردنبند طلای مرحوم مهرجویی و اظهارات متناقض متهمان، همگی نشان‌دهنده پیچیدگی پرونده هستند.

اظهارات متهمان درباره نحوه ورود به محل قتل، ترتیب وقایع، ابزار قتل و انگیزه‌ها بسیار متضاد است و حتی خود متهمان در مراحل مختلف روایت‌های متفاوتی ارائه کرده‌اند. این تناقض‌ها تأکیدی بر نیاز به ادله علمی و عینی است، نه فقط اظهارات متهمانی که انگیزه دروغ گفتن دارند.

ابزارهای تحقیقاتی مانند دسترسی به مدارک جرم، داده‌های الکترونیکی و آزمایشگاه‌های پزشکی قانونی در اختیار اولیای دم و وکلا قرار نگرفته که بتوانند اتهامی دقیق را به شخص یا اشخاص معین منتسب کنند. تا زمانی که تحقیقات کامل انجام نشود، پاسخگویی به ابهامات پرونده امکان‌پذیر نخواهد بود.

قتل داریوش مهرجویی و همسرش در ۲۲ مهر ۱۴۰۲ در ویلای شخصی‌شان در شهرک زیبادشت کرج اتفاق افتاد. پلیس پس از دستگیری بیش از ۲۰ مظنون، چهار نفر اتباع خارجی به نام‌های کریم، میرویس، اسکندر و داوود را عاملان این جنایت معرفی کرد و انگیزه اصلی را سرقت اعلام نمود. اما بررسی‌های پرونده نشان می‌دهد انگیزه اعلام شده کافی نبوده و پرونده ابهامات فراوانی دارد. متهم ردیف اول که به قصاص محکوم شده، در جلسات دادگاه بارها منکر حضور خود در محل جرم شده است.

در نهایت، دادگاه کریم را به دو بار قصاص به جرم قتل دو نفر، میرویس را به مجموع ۳۴ سال حبس به اتهامات مختلف، اسکندر را به ۳۰ سال حبس و داوود را به مجموع چند سال حبس و شلاق محکوم کرد.

به نقل از اعتماد