خوشحالم در قلب مردم کشورم خانه کرده‌ای

کیمیا تمام شد.
می‌دانم که چه با هراس سریال را به تماشا نشستی، ترسی بیشتر از هنگام تمرین و بازی، قلبت تاپ تاپ می‌زد که نکند مردم بخاطر لحن و لهجه‌ات با تو ارتباط برقرار نکنند و به تو بخندند، من به تو آرامش می‌دادم و تو همچنان در هول و ولا بودی، حق داشتی چون به کارت اهمیت می‌دادی و چقدر برایت سخت بود حفظ کردن دیالوگ‌های طولانی فارسی، تو هر روز نگران‌تر می‌شدی و من همچنان دلگرمت می‌کردم، چون تو مردم ایران را نمی‌شناختی و من می‌شناختم، م‌یدانستم که این مردم مهربان تو را با تمام اشتباه‌های حرف زدنت خواهند پذیرفت و اکنون خوشحالم، خوشحالم که خوشحالی، خرسندم که خوشحالی، خرسندم که تلاش و پشتکارت به ثمر نشست، اکنون تو با آن قلب مهربانت در قلب مردم کشورم خانه کرده‌ای، می‌دانم که تو چه بسیار کودکان را دوست می‌داری، و چه زیباست که اینک بچه‌ها نیز تو را دوست دارند، به اندازه خواهر و خاله و عروسک‌هایشان، این عشق ارزانی قلب مهربانت، تو آزاده و رها شدی، همسرم...آزاده...رها...گلی...این محبوبیت مبارکت باد، مبارک.