وقتی تمام رئیس جمهوری های قبلی به یک شکل مسئله دار شدند! / منتظری و هاشمی را نمی شود بنویسند و پاک کنند

بخشی از گفت و گو خبر آنلاین با عباس عبدی فعال اصلاح طلب را می خوانید:

این فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که چرا مفهوم واقعی حزب سیاسی در ایران شکل نمی گیرد؛ گفت: یک زمانی کسی وزیر کشور آقای هاشمی بود، گفت که ما حزب می خواهیم الهی باشد نه حزبِ سیاسی. این حرف مثل این است که شما بگویی ما خودکاری می خواهیم که ننویسد نه اینکه بنویسد، حزب الهی وجود ندارد، حزب سیاسی است و باید کسب قدرت کند.

حکومت هنوز مشارکت دیگران در کسب قدرت را نپذیرفته است

وی ادامه داد: مثلا اینجا خبرگزاری است و کارتان خبر دادن است کارتان چایی خوردن نیست، کارتان مصاحبه کردن و گزارش تهیه کردن است. شما بگویید که ما خبرگزاری درست می کنیم که نه خبر بدهد نه مصاحبه کند نه گزارش بدهد. خدا چنین چیزی را نیافریده است. حکومت هنوز مشارکت دیگران را در کسب قدرت نپذیرفته است و قدرت سیاسی را واحد و منحصر می بیند.

 عبدی همچنین در پاسخ به این سوال که هاشمی زدایی ریشه در کجا دارد و با چه هدفی صورت می گیرد؛ بیان کرد: ببینید من سال ۷۲ که زندان رفتم قبلش مطلبی در روزنامه سلام نوشته بودیم که بعدها بحثی در روزنامه سلام پیش آمد و این برایمان مهم بود. بحث این بود که تا کی می خواهیم گذشته هایمان را محکوم کنیم. حکومت متوجه این نیست وقتی که شما همه مقامات قبلی را محکوم می کنید در اصل مردم را محکوم کردید، تاریخ و تجربه اینها را محکوم کردید.

وی افزود: منظورم از همه یعنی همه است و تمایزی میان گزینه های الف، ب، ج و د ندارم. بنابراین اینهایی که شروع به نفی گذشته می کنند ولو به هر قیمت، متوجه نیستند که به طور طبیعی خودشان را هم نفی می کنند، چون اینها از آسمان که نیامدند و هیچ ناپیوستگی در تاریخ نمی بینیم.

هاشمی چیزی نیست که روی تخته سیاه بنویسند و پاک کنند و تمام شود برود

این سیاستمدار اصلاح طلب گفت: متوجه نیستند که وقتی تمام رئیس جمهوری های قبلی تان به یک شکل مسئله دار شدند، بیش از اینکه آنها را محکوم کنید ساختار و جامعه تان را باید محکوم کنید. چون یک نفر که نیست بلکه تعداد زیادی تکرار شده است، ناشی از ویژگی های فردی نیست، بلکه ناشی از ویژگی های ساختاری است و نمی دانند که روزی که خودشان هم بروند بدتر از این را در موردشان خواهند گفت.

برای همراه کردن نسل Z باید تاریخ را صادقانه نوشت

عباس عبدی ادامه داد: بنابراین نقد آقای هاشمی، انتقاد داشتن به آقای هاشمی، نه فقط ایشان بلکه آقایان روحانی، خاتمی و موسوی و مرحوم بازرگان و هرکس دیگر، نقد اینها یک بحث است و اینکه اینها محصول یک سنت و تاریخ سیاسی جامعه هستند بحث دیگری است. با حذف کردن عکس آقای منتظری از کتاب ها شما نمی توانید واقعیت تاریخی را تغییر دهید. اتفاقا آنچه که متوجه نیستند که آقای منتظری را که نمی توانند پاک کنید، آقای هاشمی چیزی نیست که روی تخته سیاه بنویسند، پاک کنند و تمام شود و برود. این دانش آموزان وقتی وارد جامعه می شوند می بینند این افراد بودند و بسیار هم قدرتمندتر بودند و رهبران انقلاب بودند، چه خوب و چه بد. متوجه نیستند که آن وقت این دانش آموزان به کل آموزه های آن کتاب شک می کنند. می گویند این کتاب همه اش دروغ است و همین نتیجه حاصل شده است. این درکی است که این افراد از سیاست و جامعه دارند. فکر می کنند اگر بگوییم نیست، نابود شده است.

من یک علی اکبر هاشمی رفسنجانی نمی شناسم، چند تا هاشمی را می شناسم

عباس عبدی در پاسخ به این سوال که «در شرایط فعلی کسی مثل آقای هاشمی اگر بود و با نفوذی که داشت می توانست کشور را از این برهه عبور دهد. مثل سال ۹۲؟» گفت: اگر آقای هاشمی می توانست عبور دهد که کارش به اینجاها نمی کشید. مسئله را خیلی فردگرایانه نکنید. آقای هاشمی مگر سال ۹۲ آن اتفاق برایش نیفتاد و ردصلاحیت نشد؟ چرا از سال ۹۲ به بعد نتوانست موفقیتی داشته باشد؟ اساسا ما داریم در اشتباه طرفداراران حکومت می افتیم .

این تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: تقلیل مسائل اجتماعی به افراد بسیار گول زننده است. شما کسی را می شناسید به نام علی اکبر هاشمی رفسنجانی درست است؟ اما من چنین کسی را نمی شناسم. من چندتا هاشمی را می شناسم، محمدرضا شاه پهلوی هم اسمش یک نفر است اما محمدرضا شاه پهلوی ۴ نفر بود، یک نفر نبود، هر دوره ای از زمانش رفتارهای خاص خودش را داشت.

البته من نمی خواهم ارزش فرد را کم کنم ولی فرض کنید ۲۰ سال پیش آقای هاشمی فوت کرده بود، مثلا سال ۸۰ ، شما این سوال را از خودتان می کردید که اگر آقای هاشمی بود چیکار می کرد؟ شما

می توانستید رفتار آقای هاشمی را از ۸۴ تا ۸۸ را پیش بینی کنید یا رفتار او از سال ۸۸ تا ۹۲ را پیش بینی می کردید؟ بعید می دانم کسی چنین پیش بینی را می کرد و قطعا کسی نمی کرد. یا کسی فکر

 می کرد به این وضعیت فوت کند؟ پس برای چه، درباره چیزی که در گذشته حدسش را می زدم غلط بوده یک چیزی بگویم که هیچ اعتباری ندارد.