اکثر کودکان در کانون های اصلاح و تربیت افغانستانی هستند / کودکان کار یک سال تحصیلی را 3 ساله می گذرانند

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، کار کودکان؛ معضلی که بارها و بارها راجع به آن در بطن جامعه، رسانه ها، گروه های مردم نهاد، مسئولان و... صحبت شده است. کودکانی که مورد ظلمی شفاف قرار می گیرند و دادرسی هم ندارند. کودکانی با جثه های نحیف، انگشتانی باریک و لباس هایی تکه و پاره، تا کمر در سطل های زباله شهر خم شده اند تا نان خود را از فروش زباله های همان مسئولانی که از کنارشان می گذرند، در بیاورند. کودکانی که دستشان را دراز می کنند تا فالِ خوش زندگی های پرمشغله امروزی را بفروشند. کودکانی که در کارگاه های زیرزمینی، خیاطی می کنند، تراشکاری می کنند، نجاری می کنند، بسته بندی می کنند و مثل یک بزرگسال، کار می کنند و کار می کنند و کار می کنند. کودکانی که سوخت بری و کولبری می کنند. کودکانی که تصوری از کتاب های مصور و لذت خواندن آن قبل از خواب؛ ندارند. کودکانی که حس خوب در جمع دوستان در مدرسه بودن را خیلی کم درک می کنند. کودکانی که پر هستند از خواسته های سرکوب شده؛ کسانی که ناخواسته و به ناگاه، وارد دنیای عجیب و غریب بزرگسالی می شوند. همان بزرگترهایی که گاهی یادشان می رود در برابر این کودکان و کودکی نکردنشان مسئول هستند.

بیماری های قارچی و پوستی، سوء استفاده های جنسی، ترک تحصیل، پایمال شدن حقوق، نداشتن اوقات فراغت و زمانی برای تفریح؛ جملگی نشان از یک زنگ خطر بزرگ و مهم در کشور دارد؛ خواسته های سرکوب شده و خشم اجتماعی.

در این میان دستگاه ها و ارگان های مسئول برای این کودکان چه کردند؟ از مشاهدات و گزارش های میدانی می توان دید که نتیجه عملکرد چندین ساله وزارت کار، وزارت کشور، شهرداری ها، بهزیستی، پلیس و... بی نتیجگی است.

این آسیب اجتماعی که گریبان بخشی از کودکان ایرانی و اتباع را گرفته است، نیازمند برنامه ریزی های میان مدت و بلندمدت است و به طور قطع، با طرح های ضربتی نتیجه نخواهد داد.

اینکه چند دستگاه در یک موضوع، از جمله کار کودکان دخیل و مسئول هستند، شاید یکی از دلایل بی توجهی به این قشر باشد. در نهایت هم می گویند همه اینها در دست یک «مافیا» است! و اینگونه مشکل بر زمین می ماند و مافیا هم همچنان پابرجا!

اکثر بچه ها در کانون های اصلاح و تربیت افغانستانی هستند

شیوا قاسمی پور ، نماینده مجلس در گفت و گو با رکنا در خصوص آسیب اجتماعی کار کودکان در کشور گفت: در این دوره از مجلس، چند باری به منظور بازدید، به کانون اصلاح و تربیت رفته ایم. برای بازدید و اکثر بچه هایی که آنجا بودند افغانستانی هستند؛ البته در این کانون ها به آنها کمک می شود تا مشکلاتشان حل و فصل شود.

او در ادامه تاکید کرد: من به عنوان یک زن در مجلس شورای اسلامی، نه موافق کار کودکان هستم و نه کودک همسری . در بازدیدی که از مدارس کودکان کار داشتیم، نزدیک به دو الی سه هزار دانش آموز در این مدارس مشغول به تحصیل؛ ولی نوع درس خواندنشان با سایر دانش آموزان متفاوت بود. آنها فرصت نمی کنند مثل سایر دانش آموزان، کلاسشان را در طول یکسال تحصیلی سپری کنند و شاید سه سال طول بکشد تا یک پایه را تمام کنند. عملکرد دستگاه های مرتبط با این زمینه خیلی قابل قبول نیست.

شیوا قاسمی پور افزود: در این شرایط، در شهرهای مرزی، کار کودکان کمتر دیده می شود. کودکان در این شهرها، در کنار خانواده کار می کنند. پدری که مزرعه ای دارد و همه در کنار هم دیگر کار می کنند.