مجلس بگوید وزارتخانه شدن وزارت گردشگری چه سودی برای صنعت توریسم کشور داشت/ صنعتی خاموش که می توانست نجاتگر اقتصاد باشد!

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی وظیفهٔ ادارهٔ مسائل مربوط به آثار تاریخی و باستانی و نیز مدیریت گردشگری در ایران را برعهده دارد. وزارتخانه ای که در یکی از بحرانی ترین سالهای اقتصاد ایران از همان ابتدا رشد ۵۴درصدی بودجه داشت و می توانست با استفاده از  امکانات و راهکارها و برنامه ریزی ها و خلاقیت های فعالان این عرصه،اشتغالزایی کرده و تا حدی به اقتصاد کشور کمک کند.

این وزارتخانه تا ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ در قالب سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و در زیرمجموعهٔ دولت فعالیت می‌کرد. در تاریخ مذکور، طرح مجلس شورای اسلامی مبنی‌بر تبدیل این سازمان به وزارتخانه مورد تأیید شورای نگهبان قرار گرفت و رئیس‌جمهور وقت موظف شد در مدت مشخصی وزیر میراث فرهنگی را به مجلس معرفی کند.  اولین وزیر میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی ایران علی اصغر مونسان بود که از سال 1398 تا 1400 بر صندلی وزارت این وزاتخانه نشست و پس از او از تاریخ سوم شهریورماه سال 1400سید عزت الله ضرغامی وزیر  شد که تا تاریخ انتشار این گزارش وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایران است.  

این وزارتخانه شامل پنج معاونت با نام‌های معاونت میراث فرهنگی، معاونت گردشگری، معاونت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی، معاونت امور مجلس، حقوقی و استان‌ها و معاونت توسعه مدیریت و منابع است.

شرکت‌ها و مؤسسات وابسته به این وزارتخانه،شرکت مادرتخصصی توسعه ایرانگردی و جهانگردی، شرکت توسعه گردشگری ایران، شرکت حامیان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری ایرانیان، کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران، دفتر امور مجامع و تشکل های مردم نهاد در این حوزه، صندوق توسعه صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش دستباف و احیاء و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی و پژوهشاه میراث فرهنگی و گردشگری ایران است.

وزاتخانه شدن میراث فرهنگی  و گردشگری چه سودی برای ایران داشت؟

با ارتقای سازمان میراث و گردشگری به وزارت میراث و گردشگری تصور می شد که  توجه بیشتری به صنعت گردشگری در کشور صورت گیرد . برنامه ها و طرح های بیشتری برای توسعه این صنعت در نظر گرفته شود. همچنین، با تغییر ساختار وزارتخانه و تجمیع بخش های مربوط به گردشگری، امکانات و خدمات گردشگری بهبود یافته و به شکل بهتری ارائه شود.

از دیگر پیشرفت هایی که با وزارتخانه شدن این سازمان مدنظر بود و  فعالان این حوزه را امیدوار کرده بود این بود که صنعت گردشگری ایران با اختیارات و بودجه و امتیازاتی که یک وزارتخانه می تواند از آن بهره ببرد و برایش برنامه ریزی کند به افزایش تعداد گردشگران خارجی و داخلی، افزایش توانایی پذیرایی و افزایش کیفیت خدمات گردشگری بپردازد. همچنین، با رونق صنعت گردشگری، ایجاد فرصت های شغلی بیشتر و توسعه اقتصادی در مناطق گردشگری نیز شکل بگیرد.

به طور کلی، با ارتقای سازمان میراث و گردشگری به وزارت میراث و گردشگری، صنعت گردشگری در ایران امیدواری ها این بود که این صنعت به توسعه اقتصادی کشور و ارز آوری و اشتغال زایی کمک کند ولی کارنامه این وزارتخانه مبهم و رشد و پیشرفت ملموسی در این صنعت نه تنها دیده نشده است که با شروع کرونا حتی بسیاری از فعالان این عرصه به ورشکستگی و تغییر شکل کشیده شدند.

رونق صنعت گردشگری و کاهش وابستگی اقتصادی ایران به نفت

صنعت گردشگری به عنوان یکی از صنایع پررونق جهان، می تواند نقش مهمی در کاهش وابستگی اقتصادی ایران به نفت داشته باشد. صنعت گردشگری ایران با پتانسیل های گسترده خود می توانست راه عبور از بحران هایی باشد که تحریم های بین المللی برای ایران ایجاد کرده است و اقتصاد ایران را نه تنها از ورشکستگی و رکود دور کند که حال اقتصاد ایران را سرحال و پر تکاپو کند.

با توسعه این صنعت، درآمد بسیاری برای کشور تولید می شود و برای اقتصاد ایران یک منبع جایگزین برای درآمد نفتی فراهم می کند. همچنین، با افزایش تعداد گردشگران خارجی، نیاز به واردات کالا و خدمات کاهش می یابد که همین نیز به کاهش وابستگی اقتصادی به نفت کمک می کند. بنابراین، توسعه صنعت گردشگری می تواند به عنوان یک راه حل موثر برای کاهش وابستگی اقتصادی ایران به نفت مطرح شود.

در شرایط تحریم، درآمد ایران از صنعت گردشگری به دلیل کاهش تعداد گردشگران خارجی و کاهش قیمت هتل ها و خدمات گردشگری، کاهش یافته است. با این حال، با توجه به جاذبه های گردشگری فراوان در ایران، همچنان این صنعت می تواند بخش قابل توجهی از درآمد کشور را تأمین کند.

اما در شرایط غیر تحریم، با توجه به پتانسیل گردشگری بالای ایران و جذابیت های فراوان آن در سطح جهان، می تواند به عنوان یکی از پر درآمدترین صنایع اقتصادی کشور شناخته شود.

طبق آمار سازمان جهانی گردشگری، در سال 2019، بیش از 8 میلیون گردشگر خارجی به ایران سفر کرده بودند و درآمد حاصل از صنعت گردشگری در آن سال به بیش از 11 میلیارد دلار رسیده بود. با افزایش توسعه صنعت گردشگری و بهبود خدمات و تسهیلات گردشگری، درآمد ایران از این صنعت می تواند به شدت افزایش یابد.

راه حل و راهکارهای رشد صنعت گردشگری ایران در وضعیت تحریم

در پایان در مورد اینکه صنعت گردشگری ایران در وضعیت تحریم  از چه ترفندهایی برای جذب گردشگر خارجی می توانست کمک بگیرد و تا چه میزان به عبور از مشکلات اقتصادی در شرایط تحریم ایران کمک کند میتوان اینگونه پاسخ داد:

در شرایط تحریم، صنعت گردشگری ایران می توانست از راه هایی برای جذب گردشگر خارجی استفاده کند. این راه ها شامل موارد زیر می باشند:

1- تبلیغات بیشتر: تبلیغات بیشتر در رسانه های مختلف به ویژه شبکه های اجتماعی می تواند به جذب گردشگران خارجی کمک کند.

2- ارائه تخفیفات: ارائه تخفیفات به گردشگران خارجی می تواند جذابیت بیشتری برای سفر به ایران فراهم کند.

3- افزایش کیفیت خدمات: افزایش کیفیت خدمات در هتل ها، رستوران ها و جاذبه های گردشگری می تواند به جذب گردشگران خارجی کمک کند.

4- ارائه تسهیلات و خدمات جانبی: ارائه تسهیلات و خدمات جانبی مانند ترانسفر، راهنمایی و تورهای گردشگری به جذب گردشگران خارجی کمک می کند.

5- افزایش امنیت: افزایش امنیت در کشور می تواند به جذب گردشگران خارجی کمک کند و اعتماد آنها را به کشور افزایش دهد.

به طور کلی، صنعت گردشگری   در شرایط تحریم به عنوان یک راه حل موثر برای عبور از مشکلات اقتصادی می توانست در ایران مطرح باشد که به واقع هم راه حل موثری بود و هست اما مورد بی توجهی عجیب قرار دارد. با تبلیغات بیشتر، ارائه تخفیفات، افزایش کیفیت خدمات، ارائه تسهیلات و خدمات جانبی و افزایش امنیت، می توان به جذب گردشگران خارجی کمک کرد و به کاهش وابستگی اقتصادی به نفت در ایران کمک کرد.