کم توجهی شهرداری تهران به عهدنامه حق کودکان / 16پیشنهاد ساده برای رسیدن به شهری دوستدار کودک

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، نه تنها تهران که اکثریت شهرهای ایران برنامه خاصی برای کودکان در میان پروژه های شهری خود ندارند. شهر دوستدار کودک شهری است که در آن تامین خواسته‌های کودکان در اولویت قرار می‌گیرد و وضع اجتماعی، فرهنگی و معماری آن همسو با نیازهای آنها باشد . حقوق کودکان در سیاست‌ها، قوانین، برنامه‌ها و بودجه منعکس شود و کودکان ببینند که در شهر برای آنها برنامه ریزی شده و به فکر کودکان هم بوده اند.

جای حقوق کودک در شهرهای ایران خالی است

اوایل اسفند ماه ۱۳۷۲، مجلس شورای اسلامی اجازه ملحق شدن جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حقوق کودک را تصویب کرد؛ برابر بند یک ماده ۳۱ این عهدنامه "حکومت‌ها حق کودک را برای داشتن بازی، سرگرمی، وقت آسایش و استراحت به رسمیت می‌شناسند و کودک می‌تواند به‌طور فعال و آزادانه در امور فرهنگی و هنری در خور سنی خود، شرکت کند.

" همچنین در بند ۲ این ماده آمده است: "حکومت‌ها به حق کودک برای فعالیت‌های هنری و فرهنگی توجه دارند و با اقدام‌های خود، آن را پشتیبانی می‌کنند و امکانات مناسب را برای انجام فعالیت‌های فرهنگی- هنری و همچنین اوقات فراغت و سرگرمی کودک فراهم می‌کنند."

در سال ۱۳۷۹ شورای‌عالی استان‌ها به موجب ماده واحده‌ای به شورای اسلامی شهرها پیشنهاد کرد که شهرداری‌ها را در زمینه تحقق شهر دوستدار کودک به انجام اقدامات لازمی موظف کنند. در این پیشنهاد عنوان شد که این طرح در بخش شهرسازی و معماری با پیگیری، تدوین و تصویب قوانین لازم از سوی دستگاه‌های مختلف برای تامین فضای مناسب بازی کودکان در مجتمع‌های مسکونی نوساز یا در حال ساخت دنبال شود.

همچنین تنظیم قوانین رعایت استانداردهای کاهش خطر و حوادث در مجتمع‌های مسکونی، طراحی خیابان‌ها، پیاده‌روها و پل‌ها به نحوی که برای عبور کودکان و وسایل حمل و نقل کودک مناسب باشد پیش‌بینی شده است. 

تهران هنوز دوستدار کودک نیست

 یک هشتم جمعیت تهران را کودکان تشکیل داده اند این در حالی است که با وجود داشتن مصوبه شهر دوستدار کودک همچنان خبری از تهران دوستدار کودکان نیست.

شهردار تهران و مسئولان فرهنگی و اجتماعی این شهر و شهرهای دیگر می توانند با یک جستجوی ساده در جستجوگرهای جهانی به تصاویری برسند که شهرداران جهان برای رسیدن به یک شهر دوستدار کودک برای آنها فکر کرده اند. وقتی به تصاویر جهانی نگاه می کنیم این تاکید در ذهن شکل می گیرد که تمام فکر برای رسیدن به این خلاقیت ها از علاقه به کودکان و دانستن اهمیت بازی ،پویایی، سرزندگی و شادی کودکان است زیرا اکثریت این طرح و اجراها حاصل هزینه های کلان نیست، از حداقل ها به بهترین گزینه ها رسیده اند.

مهم این است که این نقاط مخصوص کودکان در مناطق مختلف شهر باشد یعنی کودک بالا شهرنشین با کودک مناطق متوسط و پایین شهر همه بتوانند در نزدیک ترین نقطه به منازلشان به این محل های مخصوص کودکان برسند و تفریح کنند و ضمن تخلیه انرژی و سرزندگی به پویایی ذهنشان نیز کمک شود.

شورای شهر ششم تهران شهر دوستدار خانواده را به دوستدار کودک ترجیج داد

نرگس معدنی پور عضو شورای اسلامی شهر تهران در گفت‌وگو با خبرنگار شهری رکنا، درباره این مسئله که آیا مصوبه شهر دوست‌دار کودک را مورد بررسی قرار داده‌اید گفت: بحث شهر دوست‌دار کودک، شهر دوست‌دار سالمند، شهر دوست‌دار معلولان بنابر نیاز‌های موجود در ادوار گذشته مد نظر قرار گرفته است و باید حتما به آنها پرداخته شود. اما با توجه به نیاز کنونی جامعه رویکرد شورای ششم این است که شهر دوست‌دار خانواده را ایجاد کند.

او ادامه داد: ما باید شهر دوست‌دار کودک، سالمند و معلول  را در همه حوزه‌های حمل و نقل، پیاده‌روها و... تقویت کنیم تا در کالبد شهر به صورت ملموس تر قابل مشاهده باشد.

معدنی پور در پاسخ به این سوال که آیا شما این مصوبه را مورد بررسی قرار داده‌اید تاکید کرد: کمیسیون فرهنگی اجتماعی تازه تشکیل شده است و هنوز به این مسئله نپرداخته‌ایم. اما قطعا در کمیته اجتماعی به آن خواهیم پرداخت.

این عضو شورای شهر در پاسخ به اینکه آیا طرحی نیز برای شهر دوستدار زن تدوین خواهید کرد: ما در مصوبات ادروار گذشته شهر دوستدار زن نداشتیم  اما بحث ما بحث خانواده است. یعنی اگر بتوانیم مصوبات قبلی را محقق کنیم و شهر را برای اقشار مختلف مناسب سازی کنیم بدون شک مسئله زن نیز در آن حل خواهد شد.

یکسال گذشت اما شهر دوستدار کودک نشد

این سخنانی که در بالا از  معدنی پور عضو شورای شهر تهران خواندید مربوط به پانزدهم آذر ماه سال 1400 است و از آن زمان تاکنون همچنان شهر تهران نه دوستدار کودک است، نه دوستدار زن ، نه دوستدار معلولان و سالمندان. دوستدار بودن هر کدام از این اقشار جامعه اگر فقط در ذهن و علاقه شخصی مدیران شهری باشد به جای نمی رسد بلکه نمود این علاقه و دغدغه ساختن شهری که برای هر کدام از این اقشار دوست داشتنی و آرام باشد باید در زاویه ها و نقاط مختلف شهر دیده شود.