بلاتکلیفی دولت برای بیرون آوردن ده میلیون خانوار ایرانی از زیر خط فقر /تخصص هیچ نقشی در کسب مدیریت ها ندارد

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا؛ نیاز کشور به مدیریت متخصص بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. مدیریت متخصص در اقتصاد و صنایع می تواند مردم را از زیر بار فشار روزافزون اقتصادی بیرون آورد. ولی به نظر می رسد تخصص هیچ نقشی در کسب مدیریت های حساس کشور ندارد. وقتی سخن از تخصص می شود مقصود مدارک تحصیلی مسئولان نیست. مقصود کفایت مدیریت و شایستگی و توان هدایت کردن است. در چند دهه اخیر مدیریت غیر مسئول و اغلب نالایق فرصت های رشد و بالندگی کشور و سعادت و رفاه شهروندان را از آنان ربوده است. بعنوان مثال:

۱- ایران برای رشد سالانه ۸ درصد به ۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری در سال نیاز دارد. چیزی که در لایحه بودجه به آن اشاره ای نشده است.

۲- برداشته شدن تحریم‌ها بسرعت ۳۰ میلیارد دلار از اندوخته های ایران را در کشورهای خارجی آزاد می کند. این رقم توسط دولت بطور رسمی تا ۱۰۰ میلیارد دلار هم اعلام شده است. تاکنون هیچ برنامه ای برای سرمایه گذاری مولد این اندوخته های ارزی در صورت آزاد شدن اعلام نشده است.

۳- کشور برای بازسازی صنایع انرژی حداقل به ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز دارد. معادن و صنعت فولاد به ۳۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری فوری جهت بازسازی و نوسازی نیازمندند. برنامه ریزی سردرگم، مقطعی و بدون چشم انداز دراز مدت امکان سرمایه گذاری مناسب را در این صنایع منتفی کرده است.

۴- ایران برای پویایی صنایع و اقتصاد  به ۱۵۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری در ده سال آینده نیازمند است. هیچ برنامه ای برای دسترسی به چنین سرمایه ای چه از منابع داخلی و چه از منابع خارجی وجود ندارد و یا لااقل اعلام نشده است.

بلاتکلیفی دولت برای بیرون آوردن ده میلیون خانوار ایرانی زیر خط فقر

با وجود ده میلیون خانوار ایرانی زیر خط فقر ،رفاه اقتصادی  مردم و بیرون آوردن توده مردم از فقر مفرط می بایست اولین اولویت دولت باشد. ولی مدیریت اقتصادی کشور  تا به امروز تایید کننده موفقیت دولت در اولویت گذاری سرمایه گذاری در این زمینه نیست.

روند نرخ برابری دلار آمریکا در طول ۴۳ سال گذشته همواره صعودی بوده است. نرخ تورم در کشور در تمام این سال ها بجز یک دوره کوتاه مدت در ۱۹۹۶ همواره دو رقمی بوده است.

در بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ حتی در زمانی که قیمت نفت به بیش از بشکه ای صد دلار رسیده بود و در آمد سرشار نفتی به کشور سرازیر شده بود اقتصاد کشور هیچ بهبودی پیدا نکرد.

مدیریت ناکارآمد، بحران آفرین تر از تحریم

تحریم های بین المللی در تخریب وضعیت اقتصادی کشور بی تاثیر نیستند ولی به هیچ وجه و با هیچ تحلیل علمی ای عامل اصلی وضعیت نابسامان اقتصادی کشور نیستند.  عامل مدیریت بسیار تاثیر گزار تر از تحریم ها است. در زمانی که کشور در زیر تحریمهای خردکننده بین المللی هم نبود مدیریت اقتصاد کشور تجربه موفقی از خود نشان نداد.

بررسی لوایح بودجه کشور در حداقل بیست سال گذشته نشان می دهد که بودجه ای که مستقیما رفاه اقتصادی مردم را هدف قرار داده باشد و در جهت کنترل تورم و اشتغال زایی باشد در آنها پیش بینی نشده و رفاه اقتصادی بعنوان پیامد دسته چندم دیگر فعالیت های محسوب شده است.

حداقل در هجده سال گذشته توسعه انرژی هسته ای یکی از بالاترین اولویت‌های کشور بوده است و تمام فعالیت های اقتصادی حول موفقیت برنامه هسته ای کشور برنامه ریزی شده است.