هتل آرینا لواسان ، نماد تجاوز به حریم رودخانه جاجرود!

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در حاشیه رودخانه‌ای که شریان حیاتی آب شرب تهران را تغذیه می‌کند، سازه‌ای سر برافراشته به نام هتل آرینا لواسان، بنایی دوبرجی در ابتدای محور زردبند–فشم، که  از همان روزهای نخست ساخت، به یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌های ساخت‌وساز شمال‌شرق تهران بدل شد.

دکتر مهدی زارع ، استاد تمام زمین شناسی در این خصوص برای رکنا نوشت: هتل آرینا لواسان واقع در ابتدای محور زردبند - فشم یکی از پرونده‌های ساخت‌وساز در شمال شرق تهران در ارتباط با رودخانه جاجرود است که از ابتدای ساخت با بحث تجاوز به حریم کمی و کیفی و آلودگی منابع آب شرب پایتخت روبرو بوده است . این هتل در دو برج 13 و 10 طبقه در داخل بستر رودخانه جاجرود در مجاورت روستای رودک لواسان احداث شده است. حریم رودخانه‌ها در ایران بر اساس《 آیین‌نامه   بستر و حریم رودخانه‌ها》 و 《دستورالعمل تعیین حریم کمی و کیفی رودخانه‌ها》 تعیین می‌شود که وظیفه اصلی را به وزارت نیرو و شرکت‌های آب منطقه‌ای محول کرده است؛ حریم کمی از ۱ تا ۲۰ متر و حریم کیفی تا ۱۵۰ متر متغیر و برای جلوگیری از آلودگی و حفظ منابع آبی است، و هرگونه ساخت‌وساز یا تصرف در حریم، نیازمند موافقت کتبی وزارت نیرو است و متخلفین طبق قانون مجازات خواهند شد.  حریم کمی بر اساس دبی رودخانه (۱ تا ۲۰ متر) و حریم کیفی (تا ۱۵۰ متر) از منتهی‌الیه بستر تعیین می‌شود و توسط وزارت نیرو یا شرکت‌های آب منطقه‌ای مشخص می‌گردد.  هرگونه تصرف در بستر و حریم رودخانه‌ها، انهار، مرداب‌ها و... بدون موافقت کتبی و قبلی وزارت نیرو ممنوع است.  تمامی دستگاه‌های دولتی، شهرداری‌ها و نهادها موظفند قبل از اجرای طرح‌ها و صدور پروانه، از وضعیت بستر و حریم استعلام کنند .  در صورت تداخل حریم با راه‌های اصلی و فرعی، از تأسیسات طرفین به طور مشترک استفاده می‌شود. عبور خطوط لوله نفت، گاز و... با موافقت وزارت نیرو بلامانع است اما مسئولیت حفاظت آن با دستگاه‌های مربوطه است. متخلفان از این قوانین طبق مقررات قانونی تعقیب و مجازات می‌شوند.

 بستر رودخانه ، قسمتی است که با توجه به آمار هیدرولوژیک و حداکثر طغیان (با دوره بازگشت ۲۵ ساله) و حریم  اراضی اطراف بستر است که برای حفاظت کمی و کیفی تعیین می شود. حریم کیفی ۱۵۰ متری باید رعایت شود به دلیل اینکه رودخانه جاجرود تأمین‌کننده اصلی آب سد لتیان (آب شرب تهران) است، ساخت‌وساز در حریم ۱۵۰ متری آن ممنوع یا با محدودیت‌های بسیار شدید همراه است. اسکلت هتل آرینا در بستر جنوبی از رودخانه بنا شده است. نهادهای نظارتی معتقدند این هتل نه تنها حریم کیفی، بلکه در بخش‌هایی به حریم کمی رودخانه -محدوده‌ای که در صورت سیلاب زیر آب می‌رود- نیز تجاوز کرده است. هرچند مالک در مقاطعی مدعی رعایت فاصله قانونی شده است. استقرار چنین سازه بزرگی در حاشیه رودخانه، خطر نشت فاضلاب و پساب‌های انسانی به مجرای رودخانه و در نهایت سد لتیان را به همراه دارد.

تخریب اکوسیستم ورجین: هتل در مجاورت منطقه حفاظت‌شده ورجین قرار دارد و ساخت‌وساز در حاشیه رودخانه، کریدور جابجایی وحوش و نظم طبیعی منطقه را برهم زده است.  25 اردیبهشت 1398 اعلام شد که  دیوان عدالت اداری با بررسی دقیق پرونده ساختمان «هتل آرینا»، رای نهایی خود مبنی بر تخریب 3 طبقه اضافی این بنا را صادر و ابلاغ کرد. پروند هتل آرینا در کمیسیون ماده 99 استانداری تهران، مشمول جریمه نقدی و تخریب 3 طبقه اضافه شده بود که با شکایت مالک، پرونده برای بررسی دقیق و صدور حکم نهایی به دیوان عدالت اداری ارجاع شد و در نهایت بر اساس رای نهایی دیوان عدالت اداری، طبقات اضافی هتل آرینا با حضور ماموران انتظامی و امنیتی در حال اجراست . رای نهایی این پرونده به بخشداری رودبار قصران برای اجرا ابلاغ شد . با توجه به نوع سازه هتل، اجرای حکم نیازمند تمهیداتی است که با تشکیل جلسه ای در دفتر فنی معاونت عمرانی استانداری تهران، چگونگی اجرای آن تعیین شد. مجموعه هتل آرینا بر مبنای مصوبه شورای شهرسازی و معماری نسبت به دریافت مجوز ساخت یک هتل رستوران در 2 بلوک هفت و سه طبقه در بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات اقدام کرده بود ولی به جای بلوک هفت طبقه، 13 طبقه و برای بلوک سه طبقه پنج طبقه بنای غیر قانونی ساخت.

توجه کنیم که به دلیل نوع سازه و نزدیکی به جاده و رودخانه، تخریب کامل طبقات اضافی با چالش‌های مهندسی روبروست . پرونده هتل آرینا به عنوان نمادی از "برخورد سلیقه‌ای با قانون" در رسانه‌ها مطرح شد ،چراکه این سازه غول‌پیکر همچنان – بر اساس مشاهده نگارنده در 27 آذر 1404 -پابرجا مانده  است.