«پی آر پی PRP یا تزریق پلاسمای خون خودی»
رکنا: درمان با پلاسمای خون خودی روشی است بسیار مؤثر به گونه‌ای که به‌طور روزافزون نه تنها برای درمان بسیاری از مشکلات زیبایی مانند جوانسازی پوست و جلوگیری از ریزش مو بلکه برای درمان بسیاری از آسیبهای استخوانی - مفصلی نیز به کار گرفته می‌شود. در این روش بخشی از پلاسمای خون که سرشار از پلاکت‌های خونی، فاکتورها و هورمونهای رشدی و سلولهای بنیادی است از بقیه اجزای تشکیل دهنده خون یعنی گلبول‌های قرمز و سفید خون جدا شده و پس از آماده سازی، به سایر نقاط بدن تزریق می‌شود.
چگونگی عملکرد PRP: پلاکت‌های خون سلول‌هایی هستند که هنگام ایجاد زخم و برش در بدن، نه تنها با ترشح تعداد زیادی از مواد و فاکتورها سبب انعقاد خود و جلوگیری از خونریزی شده، بلکه در ترمیم و بازسازی رگ‌ها و بافتهای آسیب دیده نیز نقش بسزایی دارند. علاوه بر پلاکتها، مایع زرد رنگ خون (پلاسمای خون) نیز دارای فاکتورها و هورمونهای رشدی فراوانی است که همواره در آن شناور بوده و با تأثیر بر سلولهای مختلف بدن می‌توانند آنها را به رشد و نوسازی بافتهای آسیب دیده وادار سازند.
با جداسازی بخشی از پلاسمای خون که حاوی این پلاکتها و فاکتورها و هورمونهای رشدی است و تزریق آن به نقاط مختلف بدن، می توان فرایند بازسازی سلولی و ترمیم بافتها آسیب دیده را بطور چشمگیری سرعت بخشید. فاکتورها و هورمونهای رشدی موجود در پلاسمای غنی شده نه تنها بطور مستقیم سبب افزایش فعالیت سلولهای ناحیه مورد درمان می‌شوند، بلکه با تأثیر بر سلولهای بنیادی موجود در این ناحیه، سبب تبدیل این سلولهای بنیادی به سلولهای عملکردی فعال شده و با این کار سبب بازسازی چشمگیر و باورنکردنی ناحیه مورد نظر می‌شوند.
علاوه بر موارد بالا که مربوط به پزشکی زیبایی می شوند، تزریق این پلاسمای غنی شده به قسمتهای از بدن که دچار آسیبهای التهابی و دردهای مزمن هستند، مانند مفصل‌ها و غیره می تواند به بازسازی این مناطق کمک چشمگیری کرده و در درمان سریع این آسیبها بسیار مؤثر باشد.
از آنجاکه پلاسمای غنی شده با تأثیر بر سلولهای بافتی فرآیند رشد و ترمیم بافتی را سرعت بخشیده و سبب جوانسازی روزافزون ناحیه مورد درمان و بازگشت فعالیتهای از دست رفته آن می شود، تأثیر این روش کند ولی مداوم است.
از موارد کاربرد PRP در پزشکی می‌توان به جوانسازی پوست، درمان آسیبهای پوستی، افزایش مو جلوگیری از ریزش آن و درمان آسیبهای استخوانی – مفصلی اشاره کرد.
از آنجاکه در این روش پلاسمای خون خود فرد بدون هیچ ماده خارجی به خود او تزریق می‌شود، عوارض جانبی مانند آلرژی و عدم تحمل بافتی در این روش دیده نمی‌شوند. اما می‌توان از درد هنگام تزریق، تشکیل هماتوم و کبودی، ورم و التهاب بافتی، عفونت و آلرژی یاد کرد. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
دکتر علیرضا ثمری، فوق تخصص جراحی زیبایی
ارسال نظر