رکنا: مطالعات جدید نشان میدهند که ذرات میکروپلاستیک موجود در غذاهای فرافرآوریشده میتوانند از سد خونی مغز عبور کرده و خطر ابتلا به اختلالات عصبی مانند افسردگی و زوال عقل را افزایش دهند. این…
رکنا: محققان توانستهاند برای شناسایی علائم اولیه زوال عقل، آزمون ساده 60 ثانیهای طراحی کنند که برای انجام دادن آن فقط به قلم، کاغذ و زمانسنج نیاز است.
رکنا: ویتامینها و مواد معدنی نقش کلیدی در تقویت مغز و بهبود تمرکز دارند؛ با تغذیه مناسب و افزودن مواد مغذی مانند آجیل به رژیم روزانه، از خستگی و مه مغزی پیشگیری کنید.
رکنا: ورزشهای ساده و سبک میتوانند تأثیر قابلتوجهی بر سلامت مغز داشته باشند و روند پیری آن را کاهش دهند؛ در دنیای پرمشغله و کمتحرک مدرن، حفظ سلامت شناختی با فعالیت بدنی ممکن است سادهتر از آن…
رکنا: مصرف روغن ماهی، ترک الکل، تمرین با وزنه و بازیهای کلمات از جمله عادتهای مفیدی هستند که به سالمندان کمک میکنند ذهنشان را فعال و هوشیار نگه دارند و خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهند.
رکنا: ورزش منظم، از یوگا و پیادهروی گرفته تا بازیهای ویدیویی تعاملی، با بهبود چشمگیر عملکرد مغز و حافظه در هر سنی همراه است؛ بهویژه کودکان، نوجوانان و افراد مبتلا به ADHD بیشترین مزایای شناختی را…
رکنا: پژوهش جدید نشان میدهد سرعت پیری بیولوژیکی اندامها میتواند از طریق آزمایش خون، خطر ابتلا به زوال عقل و ۳۰ بیماری مرتبط با افزایش سن را پیشبینی کند.
رکنا: هوش مصنوعی مانند انسان دچار زوال شناختی میشود! پژوهشها نشان میدهند مدلهای زبانی بزرگ (LLM) مانند ChatGPT با گذر زمان علائمی مشابه اختلال شناختی در انسان را بروز میدهند، بهویژه در…
رکنا: تغییرات وسواسی در عادات غذایی می تواند از نشانه های اولیه زوال عقل پیشانی گیجگاهی باشد؛ نوعی نادر از زوال عقل که رفتار، شخصیت و گفتار فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.
رکنا: تغذیه مناسب و سبک زندگی سالم نه تنها در سنین بزرگسالی بلکه از دوره جنینی برای تقویت مغز و پیشگیری از بیماریهای شناختی مانند آلزایمر ضروری است. دکتر منصور رضایی با تأکید بر اهمیت رژیم غذایی و…
رکنا: آلزایمر یک بیماری پیشرفته است که به تدریج حافظه و تواناییهای شناختی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد. علائم آلزایمر ممکن است به تدریج شروع شده و به مرور زمان بدتر شوند. در حال حاضر درمان قطعی…
رکنا: زندگی با بیمار مبتلا به دمانس میتواند دشوار باشد، اما با ایجاد محیطی آرام، مدیریت رفتارها و استفاده از حمایتهای اجتماعی و حرفهای، میتوان کیفیت زندگی بیمار و مراقبین را بهبود بخشید.