در سال 2026 فضانوردان ناسا دوباره به دور ماه پرواز خواهند کرد؟
رکنا: در چند ماه آینده 4 فضانورد آمادهاند تا در یک مأموریت 10 روزه به دور ماه پرواز کنند که نزدیکترین فاصلهای است که انسانها در بیش از 50 سال اخیر به ماه خواهند رسید.
به گزارش گروه ترجمه رکنا به نقل از ان بی سی، در صورت موفقیت تمامی مراحل، سال 2026، سالی خواهد بود که ناسا دوباره فضانوردان را به سمت ماه ارسال خواهد کرد.
این پرواز که به نام «آرتیمیس 2» شناخته میشود، احتمالاً از فوریه سال 2026 بهصورت آزمایشی آغاز خواهد شد و یک شروع مهم برای برنامه بازگشت به ماه ایالات متحده، که تاکنون با تأخیرهای زیادی مواجه بوده، محسوب میشود. این مأموریت بهعنوان یک آزمایش حیاتی برای سیستم پرتاب فضایی نسل جدید ناسا و فضاپیمای اوریون طراحی شده است که از بیش از ده سال پیش در حال توسعه هستند و با مشکلات و تأخیرهای زیادی مواجه بودهاند. این سیستم تاکنون هیچگاه فضانوردان را حمل نکرده است.
اهمیت بازگشت به ماه
بازگشت به ماه از اولین دوره ریاستجمهوری دونالد ترامپ یکی از اولویتهای اصلی بوده و دولت کنونی ایالات متحده بر رقابت فزاینده فضایی با چین تأکید بیشتری دارد. مقامات چینی اعلام کردهاند که قصد دارند تا سال 2030 فضانوردان خود را بر سطح ماه فرود آورند.
مأموریت «آرتیمیس 2» نه تنها اهمیت ژئوپلتیکی دارد، بلکه هدف آن آغاز دورهای جدید در اکتشافات فضایی است، با هدف ایجاد پایگاههایی برای اقامتهای طولانیمدت در ماه پیش از اینکه فضانوردان به سمت مریخ سفر کنند.
«در سه سال آینده، فضانوردان آمریکایی دوباره بر سطح ماه فرود خواهند آمد، اما این بار با زیرساختهایی برای ماندن»، جارد آیزاکمن، مدیر جدید ناسا در مصاحبهای با NBC News گفت.
برای برخی از دانشمندان، هیجان بازگشت به ماه ناشی از فرصت تحقیق در مورد رازهایی است که درباره شکلگیری و تکامل ماه وجود دارد — مانند برخوردهای شدید در سیستم خورشیدی اولیه که ماه را ایجاد کردند و اینکه آب آن از کجا آمده است — که در دوره برنامه آپولو در دهههای 1960 و 1970 مطرح شده بود.
«همانطور که تصور میکنید، دانشمندان ماه سالهاست که سوالات زیادی دارند»، برت دنیوی، دانشمند سیارهشناسی در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در لارل، مریلند، گفت.
برخی از این پرسشها میتواند به ما کمک کند که فرآیندهایی مشابه را در تشکیل کره زمین بررسی کنیم.
![]()
«زمین بهطور کلی تاریخ خیلی اولیهاش را بهخوبی حفظ نمیکند»، او گفت. «با تکتونیک صفحهها، آب و هوا — اینها تمام تاریخ اولیه زمین را از بین بردهاند. اما ماه اینچنین نیست و سطح آن بیش از 4.5 میلیارد سال پیش شکل گرفته و همچنان برای کاوش وجود دارد.»
اگرچه مأموریت «آرتیمیس 2» به سطح ماه فرود نخواهد آمد، اما تستهایی از فناوریها، مانورهای پهلوگیری و سیستمهای پشتیبانی زندگی را که برای مأموریتهای آینده ضروری خواهند بود، ابتدا در مدار زمین و سپس در مدار اطراف ماه انجام خواهد داد.
تاخیر در پرتاب آرتیمیس 2
ناسا پیشتر راکت سیستم پرتاب فضایی و کپسول اوریون را در مأموریتی بدون فضانورد بهمدت سه هفته در سال 2022 به دور ماه ارسال کرده بود.
این آژانس فضایی امیدوار بود که «آرتیمیس 2» در سال 2024 پرتاب شود، اما تأخیرهای هزینهبر موجب تاخیر مکرر در آن و مأموریتهای بعدی شد.
«همهچیز در حال جمع شدن است، اما این نخستین بار است که با فضانوردان بر روی این راکت پرتاب میشود و هنوز این سیستم پشتیبانی زندگی در فضا آزمایش نشده است»، کِیسی درییر، رئیس سیاست فضایی برای «جامعه سیارهای»، گفت.
تاریخ دقیق پرتاب اعلام نشده است، اما انتظار میرود این پرتاب بین فوریه و آوریل 2026 صورت گیرد. فضانوردان شرکتکننده در این مأموریت شامل فضانوردان ناسا رید ویسمان، ویکتور گلور و کریستینا کوک و فضانورد آژانس فضایی کانادا جرمی هانسِن هستند.
این چهار نفر در سال 2023 برای مأموریت انتخاب شدند. ویسمان، گلور و کوک تجربههای فضایی قبلی دارند و هانسِن اولین پرواز فضایی خود را انجام خواهد داد.
در آخر هفته گذشته، این فضانوردان تمرینات مهم روز پرتاب را تکمیل کردند که شامل پوشیدن لباسهای پروازی، سوار شدن به فضاپیمای اوریون و اجرای توالی شمارش معکوس تا لحظه پیش از پرتاب بود.
برنامه آرتیمیس در اولین دوره ریاستجمهوری ترامپ در سال 2019 تأسیس شد و از سیستم پرتاب فضایی و کپسول اوریون که از پروژههای پیشین ناسا که متوقف یا لغو شده بودند، جان تازهای گرفت.
ارسال نظر